Φουντώνουν τον τελευταίο καιρό, τα σενάρια για την ολοκλήρωση του τρίτου και τελευταίου μέρους της τριλογίας του Kill Bill, κάτι που έχει αρχικά αρνηθεί, στη συνέχεια αποδεχτεί, αρνήθηκε εκ νέου και τράβα κορδόνι. Ήταν λοιπόν λογικό ο Ταραντίνο να ερωτηθεί ξεκάθαρα μια ακόμα φορά, κατά τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ρώμης. Και να τι απάντησε:
«Νομίζω ότι μένει να το δούμε. Δεν γνωρίζω. Νομίζω ότι μένει να το δούμε, αλλά ένα καλό που μπορώ να πω είναι ότι είμαι ο ιδιοκτήτης ενός ιστορικού κινηματογράφου στο Λος Άντζελες που ονομάζεται New Beverly. Και αφού ανοίξαμε ξανά μετά την καραντίνα, τα πάμε καλύτερα από ποτέ.
Είναι απίστευτο, ξεπουλούσαμε τα εισιτήρια σχεδόν σε κάθε παράσταση. Είναι τρελό! Ο κόσμος διψούσε για σινεμά και μάλλον στοιχηματίζω ότι ο κινηματογράφος δεν έχει πεθάνει, γιατί μόλις αγόρασα έναν ακόμα κινηματογράφο. Σε έναν κόσμο όπου οι αίθουσες ξαναανοίγουν – στην περίπτωση των κινηματογράφων στις Η.Π.Α. μιλάμε για 3000 σινεμά!
Δεν γνωρίζω. Όλα μένει να τα δούμε.
Αλλά ξέρω ότι αισθάνομαι πολύ τυχερός που κάναμε το «Κάποτε στο …Χόλιγουντ» το 2019. Γιατί νιώθω σαν να είμαι το πουλί που πέταξε από το παράθυρο ακριβώς τη στιγμή που έκλεινε. Και ουσιαστικά πιάστηκαν τα φτερά της ουράς μου στο παράθυρο.
Όσον αφορά το Kill Bill 3, δεν έχω ιδέα ποια θα είναι η επόμενη ταινία μου. Είναι κι αυτό μία πιθανότητα».
Ξέρετε το ρητό «Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις»; Αυτό το ρητό εφαρμόζει εκ του ασφαλούς ο Κουέντιν, που γνωρίζει πως αν γυρίσει τελικά το τρίτο μέρος, τα κέρδη θα είναι μεγάλα, αφού το φραντσάιζ αποφέρει ποσά και από τις επαναπροβολές των προηγούμενων ταινιών αλλά και από τις φιγούρες και τα γκάτζετ που θα διανεμηθούν στο εμπόριο. Οι trademarked στολές, τα όπλα, τα ringtones είναι ελάχιστες αλλά καθόλου αμελητέες πηγές πρόσθετων εσόδων στην ταινία που από τη δημιουργία της έγινε ένα μοναδικό cult κλασικό κομμάτι.
Και δεν ήταν σε καμία περίπτωση φτιαγμένη για να γυριστεί σε δύο μέρη. Ο τότε παραγωγός του, και νυν φυλακισμένος Χάρβεϋ Γουάινσταιν, τρομαγμένος από τη μεγάλη διάρκεια της ταινίας αλλά και ελπίζοντας σε πολλαπλασιαμό των κερδών, έσπασε την ταινία σε δύο μέρη.
Το ίδιο έκανε και με τη συνεργασία του Ταραντίνο τότε με τον Ροντρίγκεζ για τη Grindhouse Double Feature ταινία (Planet Terror / Death Proof) που αρχικά θα προβαλλόταν ως ένα πλήρες πρόγραμμα δευτεροκλασάτων ταινιών, ανάλογο αυτών που έπαιζαν στην αμερική τα drive-in και αποσκοπούσαν αποκλειστικά στο χαμούρεμα των θαμώνων.
Στη συνέντευξη τύπου πάντως ο Ταραντίνο ονόμασε άτυπη τριλογία του το «Άδωξοι Μπάσταρδη», «Τζάνγκο» και «Κάποτε στο …Χόλιγουντ», από τη στιγμή που καταπιάνονται με πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα όπως τον ρατσισμό, τον φασισμό, τις φυλετικές διακρίσεις.
ertnews.gr / Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
