Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο Σαλβαντόρ Νταλί έκανε τα πρώτα του βήματα στον κόσμο του μυστικισμού. Δημιούργησε κάρτες Ταρό, πλήρες σετ, το οποίο επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί στην ταινία Τζέιμς Μποντ του 1973, «Ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθάνουν» με πρωταγωνιστές τον Ρότζερ Μουρ και την Τζέιν Σέιμουρ. Δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ. Τώρα, ο εκδοτικός οίκος Taschen Books προχώρησε σε έκδοση του Ταρό του Νταλί.
Όλα άρχισαν όταν ο Άλμπερτ Ρ. Μπρόκολι, παραγωγός της 18ης ταινίας Τζέιμς Μποντ, προσέγγισε τον σουρεαλιστή ζωγράφος ζητώντας του να δημιουργήσει ένα ταρό για μια σκηνή στο έργο. Οι κάρτες θα χρησιμοποιούντο από τη Σολιτέρ (την υποδυόταν η Τζέιν Σέιμουρ), ένα μέντιουμ που ήταν στη δούλεψη ενός απειλητικού βαρώνου ναρκωτικών. Ο Νταλί αποδέχθηκε, πιθανώς ενθαρρυμένος από την Γκαλά, τη σύζυγό του που έτρεφε τέτοιες ανησυχίες. Η συνεργασία κατέρρευσε, καθώς φήμες ήθελαν τον Νταλί να ζητά ένα αστρονομικό ποσό ακόμη και για μια, με προϋπολογισμό 7 εκατομμύρια δολάρια, κινηματογραφική παραγωγή.
Στην ταινία εμφανίστηκε, τελικά, το σετ καρτών Ταρό που ετοίμασε ο Φέργκους Χολ, ένας καλλιτέχνης με μετριοπαθέστερες απαιτήσεις, αλλά ο Σαλβαντόρ Νταλί συνέχισε να εργάζεται στο δικό του σετ, το οποίο ολοκλήρωσε και πρόσφερε για πώληση το 1984. Συνοδευόταν από ένα βιβλίο με οδηγίες για τη χρήση των καρτών και περιγραφή της δημιουργίας τους. Σε μία κάρτα φιγουράρει ο ίδιος ο Νταλί, σε μία άλλη η Γκαλά και, για «σπάσιμο» στους παραγωγούς του «Ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθάνουν», το πρόσωπο του «Αυτοκράτορα» είναι το πρόσωπο του Σον Κόνερι, ο οποίος ήταν και ο πρώτος που υποδύθηκε στη μεγάλη οθόνη τον κεντρικό ήρωα του Ίαν Φλέμινγκ.
Όλα αυτά υπάρχουν στην έκδοση του γερμανικού οίκου εκδόσεων τέχνης, μαζί με ένα επεξηγηματικό μικρό βιβλίο από τον ειδικό του Ταρό Γιοχάνες Φίμπιγκ και έναν οδηγό με εξηγήσεις για το τι σημαίνει η κάθε κάρτα και το πώς τις «διαβάζει» κανείς.
