Ευχαριστώ το Θεό και τους ανθρώπους που με αξίωσαν να ολοκληρώσω έναν “κύκλο ζωής”!
Ήταν Μάης του 2008, όταν για πρώτη φορά εκλέχτηκα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Υγείας Προσωπικού Εθνικής Τράπεζας, πιο γνωστού ως Τ.Υ.Π.Ε.Τ..
Ήμουν εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Η’. διαμέρισμα του Ταμείου μας, που περιλαμβάνει τους νομούς Καστοριάς, Φλώρινας, Γρεβενών, Κοζάνης, Πέλλας, Ημαθίας και Πιερίας.
Ακολούθησαν τρεις ακόμη επανεκλογές και έτσι φτάσαμε στο σήμερα, που έκανα την τελευταία περιοδεία μου ως σύμβουλος και Β’ Αντιπρόεδρος του Τ.Υ.Π.Ε.Τ..
Αυτή τη φορά δεν έκανα περιοδείες στα Καταστήματα, για να ασχοληθώ με τα προβλήματα υγείας των συναδέλφων μου, ούτε όμως και για να διεκδικήσω την ψήφο τους.
Σε αυτές τις εκλογές δεν είμαι υποψήφιος. Μετά από δεκατέσσερα περίπου χρόνια συνεχούς παρουσίας στο Δ.Σ. του Ταμείου Υγείας μας ήρθε η ώρα, να αποχωρήσω.
Τις τελευταίες ιδέες μου, τα σχέδια και τις απόψεις μου για ένα ακόμη καλύτερο Τ.Υ.Π.Ε.Τ. στο μέλλον, αλλά και για την επίτευξη καλύτερης υγείας των μελών του τις έχω ήδη καταθέσει στο απερχόμενο Δ.Σ. του Ταμείου.
Το μέλλον του Τ.Υ.Π.Ε.Τ. είναι συνυφασμένο με την προληπτική ιατρική, προκειμένου να έχουμε υγιείς ασφαλισμένους και “υγιές” οικονομικά Ταμείο, καθιστώντας έτσι πιο επίκαιρη από ποτέ τη ρήση του Ιπποκράτη
«Κάλλιον του θεραπεύειν το προλαµβάνειν». ( Ιπποκράτης ο Κώος, 460 – 377 π.Χ.).
Σε αυτήν την τελευταία περιοδεία μου δεν ήρθα δίπλα σας, για να ξαναζητήσω την ψήφο σας.
Ήρθα για να σας αποχαιρετήσω και για να ευχαριστήσω όλες και όλους εσάς για την τιμή που μου κάνατε, να με εκλέγετε και να με εμπιστεύεστε όλα αυτά τα χρόνια.
Μεταξύ μας αναπτύχθηκε μια ανιδιοτελής και ειλικρινής σχέση εμπιστοσύνης και σεβασμού.
Κατά τη διάρκεια, όμως, αυτών των αποχαιρετιστήριων επισκέψεων μου στα Καταστήματα, μου δώσατε ένα από τα μεγαλύτερα δώρα ζωής, που μπορεί να πάρει ένας άνθρωπος.
Η έκφραση αγάπης και ενδιαφέροντος από μέρους σας για το άτομό μου, ήταν κάτι το συγκλονιστικό, που “γέμισε” την ψυχή μου.
Τελικά φαίνεται πως κάτι έκανα καλά όλα αυτά τα χρόνια.
Εύχομαι κάτι ανάλογο να ζήσουν όλοι όσοι αποχωρούν από την ανάμειξή τους με τα “κοινά”.
Ευχαριστώ, λοιπόν, και πάλι από καρδιάς όλες και όλους τους συναδέλφους μου και τους εύχομαι τα καλύτερα στη ζωή τους!!!
Με εκτίμηση, σεβασμό και συναδελφικούς χαιρετισμούς
Γιώργος Διγκόλης
