Συμπληρώθηκαν 20 χρόνια ορειβασίας (από τον Σεπτέμβριο του 2001!) σε όλα τα βουνά της Καστοριάς και κυρίως στο Βίτσι.Τα πρώτα 5-6 χρόνια συμμετέχοντας πολλές Κυριακές.
Στη συνέχεια όμως οι υποχρεώσεις μου οι κοινωνικοπολιτικές με ανάγκαζαν να αραιώσω τις παρουσίες μου με την ορειβατική παρέα. Ποτέ όμως δεν σταμάτησα οριστικά,ακόμη και τα χρόνια των ενεργών Βουλευτικών μου θητειών.
Η αγάπη μου για την φύση και τα σπορ,αλλά και η πολύ καλή κοινωνική συναναστροφή της παρέας με έκαναν να επιζητώ την εξεύρεση ελεύθερου πρωινού Κυριακής για ορειβασία.
Γνώρισα εξαιρετικούς ανθρώπους και προέκυψαν σταθερές φιλίες.Κάποιοι από όλους αυτούς των αρκετών δεκάδων ανθρώπων δεν ζουν σήμερα,άλλοι σταμάτησαν λόγω ηλικίας ή προβλημάτων υγείας,μερικοί προτίμησαν άλλες ομάδες.Ποτέ δεν φεύγουν από την σκέψη και την μνήμη μου και τους ευχαριστώ.
Σήμερα 28 Νοεμβρίου’21 ορειβατήσαμε από την Ιερά Μονή Αγίων Αναργύρων-Πολυκέρασο-Περικοπή και επιστροφή. Μία 5ωρη συνολικά πανέμορφη διαδρομή. Περνώντας από την άκρη της γραφικής αλλά σχεδόν εγκαταλειμμένης Πολυκεράσου.
Αντικρύζοντας από ψηλά πανοραμικά όλο τον κάμπο πέριξ του φράγματος της Βασιλειάδας. Περπατώντας στο παχύ στρώμα των φύλλων του δάσους της οξυάς ή στον γυμνό αυχένα τον εκτεθειμένο στους δυνατούς παγωμένους αέρηδες του Βιτσίου. Μπαίνοντας στην Περικοπή τα όψιμα χρυσάνθεμα σε δύο αυλές σπιτιών, υποδηλώνουν πως περιοδικά έρχονται οι ντόπιοι ιδιοκτήτες τους. Γιατί οι μνήμες της ζωής δεν σβήνουν εύκολα και δεν αρκεί το πανηγύρι της Παναγιάς που ξαναζωντανεύει το έρημο χωριό.
Σήμερα είμασταν επτά από την αγαπημένη παρέα και τους ευχαριστώ για την φιλία και τις χαλαρωτικές στιγμές, τον Γιώργο και την Κία Τζελαλή, τη Μάγδα Βαφειάδου, τον Αργύρη Αναστασόπουλο, τον Γιώργο Καλέση,τον Μιχάλη Χασάπη.
