Φαντάσου να είσαι 38 ετών, να μην καπνίζεις, να μην έχεις άλλες παθήσεις και ένα πρωινό να ξυπνήσεις νιώθοντας ότι σε πνίγει μία αόρατη δύναμη. Για όλους εσάς αυτό είναι απλώς μία σκέψη. Για μένα, τον Μάρτιο του 2020, ήταν η πραγματικότητα. Δέκα μέρες μετά την επιστροφή μου από ένα ταξίδι στην Ευρώπη, άρχισα να έχω συμπτώματα γρίπης. Μέσα σε μία νύχτα ένιωσα αδύναμη και είχα πρόβλημα στην αναπνοή. Ένιωθα σαν να κάνω jogging, χωρίς όμως να κινούμαι. Πήγα στο νοσοκομείο, όπου έκανα τεστ για κορονοϊό. Εκείνες τις πρώτες μέρες της πανδημίας, ήμουν μία από τις πρώτες στο Τέξας, που έκαναν τεστ και το αποτέλεσμα που βγήκε ήταν αρνητικό.
Ως κοινωνικός επιδημιολόγος γνώριζα ότι τα κρούσματα COVID αυξάνονταν. Έτσι ήμουν σίγουρη ότι ήταν ψευδώς αρνητικό. Γι’ αυτό γύρισα σπίτι και…
Συνέχεια στο parallaximag.gr
