Λάτρης και εξαιρετικός μάστορας της μικρής φόρμας, του διηγήματος, ο Ηλίας Παπαμόσχος κάνει το επόμενο βήμα περνώντας στο μυθιστόρημα. Η καταγωγή της λύπης (εκδ. Πατάκη) είναι το πρώτο του μυθιστόρημα, το οποίο έχει όλες τις αρετές των διηγημάτων του, τα οποία ξεχώρισαν και αγαπήθηκαν.
Του Μιχάλη Πιτένη*
Σφιχτός, καλοδουλεμένος και καλά δομημένος λόγος, χαμηλότονοι καθημερινοί ήρωες, οικείοι και αναγνωρίσιμοι σε κάθε περιβάλλον, έντονη παρουσία της φύσης, γλαφυρή αποτύπωση της γενέθλιας πόλης, της Καστοριάς, εύστοχες και σε βάθος περιγραφές των συναισθημάτων μέσα απ’ τις οποίες αποκαλύπτονται και ερμηνεύονται οι ανθρώπινες πράξεις.
Λύπη και μνήμη χέρι χέρι
Ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, ο Αλέκος, χωρίς ωστόσο να είναι και ο αποκλειστικός κυρίαρχος της ιστορίας. Καθοριστικός ο ρόλος και των οικείων προσώπων που τον πλαισιώνουν, αφού η ζωή αλλά και ο θάνατός τους λειτουργεί ως καταλύτης και στη δική του ζωή. Μέσα από τους παιδεμούς και τις ατυχίες εκείνων σκιαγραφείται, σε μεγάλο βαθμό, η δική του πορεία και εξηγείται από πού κατάγεται στ’ αλήθεια η λύπη που τον συνέχει και τον συντρέχει από παιδί. Η λύπη, ο πιστός και πάντα παρών σύντροφός του, χέρι χέρι διαρκώς με τη μνήμη, που ο ήρωας διαφυλάττει ως κόρη οφθαλμού και κρατά κερί αναμμένο νύχτα μέρα, καθώς, όπως ο συγγραφέας υπογραμμίζει…
Συνέχεια της κριτικής στο bookpress.gr
* Ο Μιχάλης Πιτένης είναι συγγραφέας. Τελευταίο του βιβλίο, το μυθιστόρημα «Μετέωρη γυναίκα» (εκδ. Διάπλαση)
