Αν οδηγείς στους δρόμους της Καστοριάς, τότε -σίγουρα- συναντάς καθημερινά κάποιους από τους παρακάτω τύπους. Πιθανότατα είσαι κι εσύ ένας από αυτούς…είτε το παραδέχεσαι, είτε όχι!
Της
Έχουμε και λέμε, λοιπόν, για κάποιους τύπους που κάνουν μπαμ:
Ο «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;»:
Η ηλικία σου δεν έχει σημασία. Το ντύσιμό σου έχει πάντα ένα κομμάτι γνωστού οίκου, ενώ απαραίτητα το τελευταίο μοντέλο της μηλο-εταιρείας είναι μόνιμα συνδεδεμένο στο υπερσύγχρονο Multimedia system του μεγάλου κυβισμού αυτοκινήτου σου. Οδηγείς με θράσος, έχοντας δεδομένο ότι ο νόμος δύσκολα θα ακουμπήσει το γυαλισμένο καμάρι σου.
Τσεκάρεις πόσο γρήγορα επιταχύνουν οι εκατοντάδες ίπποι του στα φανάρια της Γράμμου και πριν αφήσεις πίσω την σκόνη σου, ρίχνεις ένα περιφρονητικό βλέμμα στον οδηγό του seicento που τόλμησε να σταθεί στην ίδια ευθεία με σένα. Έχεις Vip card στα πλυντήρια του Νομού, όπου τρέχεις με κάθε ψιλόβροχο για γυάλισμα της ζάντας. Ο πομπός της Egnatia Pass φιγουράρει σε περίοπτη θέση, για να αναγνωρίζουν όλοι ότι ταξιδεύεις συχνά.
Προσπερνάς χωρίς δεύτερη σκέψη το σαράβαλο στην Πέτρα και φυσικά οι ρόδες σου δεν έχουν ακουμπήσει ποτέ τη δεξιά λωρίδα της Κύκνων. Δεν καταδέχεσαι να παρκάρεις πουθενά αλλού, παρά στην καλύτερη θέση, ώστε το θηρίο σου να δίνει γκλαμουριά στο χώρο. Πιστεύεις έντονα ότι όλοι φωτογραφίζονται δίπλα στο αυτοκίνητό σου, όσο εσύ πίνεις καφέ στην παραλία. Μεγαλύτερη στιγμή αμηχανίας, όταν κάποιος οδηγεί το νεότερο μοντέλο της εταιρίας. Μεγαλύτερη κι από όταν ζητάς βενζίνη για μόλις 10€, στο πρατήριο…
Ο «κάγκουρας»:
Αυτοαποκαλείσαι ξεχωριστός, ανεξάρτητος, φιλελεύθερος και συνήθως έχεις άποψη -αλάνθαστη, φυσικά- για όλα. Οι περιορισμοί και οι κανόνες δεν ήταν ποτέ η καλύτερή σου. Από μικρός είχες ένα πνεύμα αντιδραστικό απέναντι στον δάσκαλο, στο λοχαγό, στο αφεντικό, στην πεθερά, στη γειτόνισσα που χτυπούσε την πόρτα γιατί άκουγες δυνατά μουσική και διέκοπτες τον ύπνο της.
Οδηγείς συνήθως μηχανάκι-παπάκι με τρύπια εξατμιση και όταν έχεις λεφτά για βενζίνη, το παλιό αυτοκίνητο του θείου που έβαψες πρόπερσι και πρόσθεσε μια μεταχειρισμένη αεροτομή ο κολλητός στο βουλκανιζατέρ. Στα τζάμια κόλλησες τα φιμέ αυτοκόλλητα που παρήγγειλες από την Κίνα, για να μη φοράει γυαλί ηλίου ο «αδερφός» στο πίσω κάθισμα, όταν βγαίνετε για καφέ στην παραλία το Καλοκαίρι. Όλο το μηνιάτικο πήγε σε κάτι ηχεία που πιάσανε το μισό πορτ μπαγκάζ, για να λικνίζεται στο ρυθμό της τραπ επιτυχίας ακόμα και η γριά στο ρετιρέ στο Νταηλάκι. Κάνεις κόντρα με τον διπλανό στα φανάρια της Γράμμου, εξασκώντας τις άπειρες ώρες που έχεις δει εκκίνηση στην Formula 1.
Περνάς από τη Βορεια για να κόψεις κίνηση και αν παίζει κάτι ενδιαφέρον, παρκάρεις με μια κίνηση το όχημα όπου βρεις. Γνωρίζεις απ’έξω το τηλέφωνο του θείου που σου σβήνει συνήθως τις κλήσεις. Γίνεσαι το επίκεντρο της παρέας όταν διηγείσαι τον τρόπο με τον οποίο ξέφυγες το αλκοτέστ όταν γύριζες στο σπίτι «ζάντα» μετά τα Ραγκουτσάρια. Όνειρό σου είναι να οδηγήσεις ένα super car για να μάθουν όλοι ότι πιάνεις και πάνω από τα 180 του Κάντετ, στο δρόμο Κολοκυνθού-Μεσοποταμία.
Ο «έχω πολλά στο κεφάλι μου»:
Πάντα υπάρχει κάτι να σε προβληματίζει και σκέψεις να γαργαλούν το κεφάλι σου. Οδηγείς από αγγαρεία, συνήθως για να εξυπηρετήσεις κάποιον άλλο. Με το που θα βάλεις μπρος τη μηχανή, αγχώνεσαι αν θα φτάσεις έγκαιρα να πάρεις τη μικρή από το τένις και να την πας στο φροντιστήριο των αγγλικών μέχρι τις 5.
Σπας το κεφάλι σου να θυμηθείς τι πρέπει να ψωνίσεις από το Super Market πριν γυρίσεις σπίτι, ενώ επαναφέρεις στο μυαλό σου το σκηνικό στη δουλειά με τη συνάδελφο που σου έκανε παρατήρηση γιατί ξέχασες να κλείσεις την καφετιέρα. Εσύ την έφερες από το σπίτι, παλιά της μάνας σου ήταν που δεν πίνει πια καφέ. Ακόμα και να χαλάσει, δε θα χεις και τύψεις να απολογηθείς και από πάνω, εκεί σου χρώσταγαν. Ένα παρατεταμένο μπιιιιιπ χαλάει τον ειρμό των σκέψεών σου… μόλις πέρασες με Stop στον κόμβο της Χλόης, για καλή σου, όμως, τύχη είχε καλά αντανακλαστικά ο άλλος οδηγός. Όχι σαν την άλλη φορά που χτυπήσατε και έτρεχες 2 μήνες με τις ασφαλιστικές. Χαιρετάς με αμηχανία και υπόσχεσαι στον εαυτό σου να συγκεντρωθείς στην επιστροφή που θα κουβαλάς και το παιδί και τη φίλη της μαζί.
5 και 3′ είσαι κάτω από το φροντιστήριο, παρκάρεις με αλάρμ στο πεζοδρόμιο, ενώ τρέχεις στο μαγαζί πιο δίπλα να κάνεις μια δουλειά που θυμήθηκες την τελευταία στιγμή. Ένα φορτηγό δε χωράει να περάσει και κορνάρει λυσσαμένα..μα τέτοια γκαντεμιά, σκέφτεσαι; Κατηφορίζεις την Αγ. Αθανασίου και βλαστημάς την ώρα και την στιγμή που δεν έκανες το γύρο από την παραλία, όσο το ίδιο φορτηγό κολλάει σε ένα άλλο αυτοκίνητο με αλάρμ και δημιουργεί κυκλοφοριακό κομφούζιο. Κορνάρεις και φτάνεις στο Super Market 20 λεπτά πριν σχολάσει η μικρή. Αφήνεις όπου βρεις το αυτοκίνητο και τρέχεις να προλάβεις να ψωνίσεις πριν σε πάρει τηλέφωνο να σου πει πως σχόλασε και περιμένει χωρίς ομπρέλα στην βροχή. Σε 15 λεπτά βγαίνεις μουρμουρίζοντας για την καθυστέρηση στο ταμείο, ενώ την χαριστική βολή σου δίνει η κλήση για στάθμευση σε θέση ΑΜΕΑ. Το τηλέφωνο χτυπάει…έχεις λιποθυμήσει, ευτυχώς!
Ο «κινέζος»:
Ανήκεις σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες και οδηγείς από αγροτικό μέχρι λιμουζίνα…Σημασία για σένα έχει να κάνεις τη δουλειά σου με τον μικρότερο δυνατό κόπο. Δε θα σκεφτείς, για παράδειγμα, αν έχει θέση να παρκάρεις κάποια μέτρα πιο μακριά από το περίπτερο. Διπλοπαρκάρεις ακριβώς απ’έξω, χωρίς να δώσεις σήμα στον «από πίσω» ότι σταματάς και κάνεις τη δουλειά σου. Με το πάσο σου! Άλλες φορές πάλι παίρνεις την πίτσα που παρήγγειλε ο γιος σου και αφήνεις το αμάξι ακριβώς απ’έξω, πάνω στην στροφή. Ασθενοφόρο είναι αυτό που κορνάρει ή μήπως αστυνομία και θα φας καμιά κλήση μαζί με την πίτσα; Μα έχεις αλάρμ,σκέφτεσαι, γιατί να περπατήσεις μέχρι την κενή θέση 30μέτρα πιο κάτω; Χαζός είσαι;
Αν είσαι στις καλές σου σβήνεις τα αλάρμ, ανάβεις φλας και περιμένεις να σιγουρευτείς ότι δεν έρχεται κανείς πριν ξεκινήσεις. Συνήθως όμως ξεκινάς όποτε μπεις στο αυτοκίνητο. Αν βρεθει κανένας νευρικός και κορνάρει, ξέρεις εσύ…τον κινέζο.
Τον κινέζο, όπως τότε που γρατσούνισες άσχημα το διπλανό παρκαρισμένο ΙΧ στο πάρκινγκ της Νομαρχίας, του έριξες και τον καθρέφτη και έφυγες ελπίζοντας να μη σε δει κανείς.
Όπως τότε που χάζευες τα μοντελάκια στη βιτρίνα όσο περίμενες να ανάψει πράσινο φανάρι και τελικά κοκκίνισε ξανά. Τα κορναρίσματα νόμιζες ότι είναι εφέ του τραγουδιού που άκουγες.
Άλλες φορές πάλι ενώ γνωρίζεις ότι υπάρχει Stop σε κάποια διασταύρωση, το αγνοείς. Γιατί ξέρεις ενδόμυχα ότι βαριέσαι να πατήσεις φρένο και να αλλάξεις ταχύτητα. Τις προάλλες δεν ήταν που πήγες να χτυπήσεις με κάποια στην Ομόνοια γιατί ενώ ερχόσουν από τη Μητρόπολη δεν σταμάτησες κι εξαφανίστηκες…κάνοντας τον κινέζο; Όπως τότε που βρέθηκε η χήνα μπροστά σου στην Κύκνων και δεν πρόλαβες να σταματήσεις…επιτάχυνες και λογικά την μάζεψε κάποιος από πίσω.
Συνήθως τις νύχτες αφήνεις το αυτοκίνητό σου σε μία συγκεκριμένη θέση κάτω από το σπίτι σου. Για να την βρίσκεις πάντα ελεύθερη, βάζεις και την καρέκλα την πλαστική που έχεις στο μπαλκόνι. Αν καλέσει κανείς την τροχαία για τα 400€ πρόστιμο, ξέρεις εσύ…τον κινέζο!
Ο «έχω πάντα δίκιο»:
Κατεβαίνεις την κατηφόρα της Νομαρχίας. Γνωρίζεις πόσο λίγο κρατάει το πράσινο φανάρι. Δεν οφείλεις να είσαι σε εγρήγορση, ώστε να… κορνάρεις τον πρώτο στη σειρά, να προλάβεις κι εσύ που είσαι τρίτος; Κατεβαίνεις την Αγ. Αθανασίου, στο ύψος του Δαβάκη και να! μπροστά σου ένα ΙΧ με πινακίδες από άλλο Νομό- που αν και βρίσκεται στη δεξιά λωρίδα με κατεύθυνση προς Δημαρχείο-, τελευταία στιγμή πάει ευθεία και χώνεται μπροστά σου. Δε θα μουτζώσεις- βρίζοντας – τον τουρίστα που δεν ξέρει πού θέλει να πάει; Αφού το ίδιο θα έκανε κι εκείνος αν οδηγούσες στην πόλη του για πρώτη φορά και μπερδευόσουν στα στενά της…
Γίνεται αγώνας τριάθλου κι έχουν κλείσει την Κύκνων. Αλήθεια τώρα θα πρέπει να πας από το γύρο και η κίνηση στη Γράμμου θα σε καθυστερήσει 12 ολόκληρα λεπτά στο μεσημεριανό; Παστίτσιο έχετε σήμερα…μα πλάκα σου κάνουν; Είναι πράγματα αυτά 2 φορές τον χρόνο; Άσε με το σχολικό που σταματά κάθε μέρα στη Μητροπόλεως και μέχρι να κατεβεί η μικρή κάνει μία ώρα…κοιμόταν, άραγε; Μπιιιπ εκεί, μπιιιπ μετά και στο ΤΑΧΙ λίγο πιο κάτω που αφήνει την γριά με το μεγάλο φάκελο στο χέρι…
Παρήγγειλε το τσιπουράκι ο Φούλης στο καφενείο, γιατί να αργήσεις εξαιτίας τους; Άσε την άλλη φορά με μια γυναίκα οδηγό που θα παραβίαζε το stop στο Μασούτη, όπως ξεκάθαρα είδες στα μάτια της. Χρειαζόταν κι άλλη ένδειξη για να μην την βρίσεις κορνάροντας; Δεν πλένει κανά πιάτο, θέλει και τιμόνι…
Τις Τετάρτες, παραμονές Χριστουγέννων & Πρωτοχρονιάς και Μεγάλη Πέμπτη, αποφεύγεις να κυκλοφορείς πριν τη 1 στο παζάρι…είναι σίγουρο ότι δε θα βρεις να παρκάρεις και θα εκνευριστείς. Αλλωστε είσαι τρομερά υπομονετικός και έχεις πάντα δίκιο, σωστά; Ακόμα και τότε που σε έγραψαν γιατί δεν έβαλες χαρτάκι στο πάρκινγκ της Νομαρχίας επειδή δεν είχες κέρματα…Έπρεπε να είχαν μηχανήματα που δέχονται χαρτονομίσματα, σωστά;
Ο «σπασίκλας»:
Οδηγείς ένα αυτοκίνητο πόλης. Βλέπεις διάβαση πεζών στην Κύκνων και το πόδι σου αυτόματα ακινητοποιεί το όχημα αφήνοντας τους πεζούς να περάσουν. Η μούτζα του «από πίσω» που βλέπεις στον καθρέφτη δεν σε πτοεί καθόλου ώστε να μην επαναλάβεις την ίδια ακριβώς συμπεριφορά 2 διαβάσεις πιο κάτω για μια παρέα μικρών παιδιών. Ο «από πίσω» σε προσπερνά στην ευθεία μετά το Ενυδρείο, από τα δεξιά, χαρίζοντάς σου μία ακόμη επίδειξη της ανοιχτής παλάμης του. Εσύ χαμογελάς, ενώ ο δείκτης ταχύτητας δείχνει οπωσδήποτε κάτω από το επιτρεπόμενο όριο. Δεν είχες ποτέ σου ούτε μία κλήση για παράβαση. Πληρώνεις την ασφάλεια πριν έρθει η ειδοποίηση, ενώ ποτέ δεν οδηγείς αν δεν έχεις φουλάρει τη βενζίνη. Ξεκινάς 10 λεπτά νωρίτερα για την περίπτωση που θα βρεις κίνηση στον δρόμο. Δεν γνωριζεις πώς ακούγεται η κόρνα του αυτοκινήτου σου. Πάντα θα βρεις μία νόμιμη θέση να παρκάρεις, έστω κι αν περπατήσεις 50 μέτρα από τη δουλειά σου,ενώ ποτέ δεν θα έκοβες δρόμο, παράνομα, ακόμα και τα ξημερώματα που δεν περνά ψυχή. Έχεις ξεχαρβαλώσει το μοχλό του αυτοκινήτου σου για τα φλας. Η παρέα σου αποφεύγει να έρχεται μαζί σου γιατί προκειμένου να πιείτε ένα ποτό στο Ναυτικό, θα παρκάρεις στην Βαν Φλητ.
Αλήθεια, αυτά μάθαινες στα ταξίδια που έκανες στο εξωτερικό; Εδώ είναι Ελλάδα…
Ο «επαγγελματίας»:
Όταν οδηγείς το φορτηγάκι της δουλειάς ή το μηχανάκι για τις παραγγελίες, μεταμορφώνεσαι. Δεν είσαι ο Θανάσης, ο Στέφος, η Ασημούλα, αλλά η εταιρεία/το κατάστημα που εκπροσωπείς. Η προσωπικότητά σου χάνεται μπροστά στην αποστολή που έχεις να διεκπεραιώσεις. Θα προσπεράσεις στην Γράμμου, ό,τι βρεις μπροστα σου, προκειμένου να φτάσει ο καφές της Νίτσας ζεστός. 20 δευτερόλεπτα καθυστέρηση είναι αυτά.
Θα κλείσεις όλο τον δρόμο για να ξεφορτώσεις τις προμήθειες του Super στην Αγ. Μηνά. Τι κι αν θέλει να στρίψει το αστικό, για να φτάσουν στην ώρα τους τα παιδιά σχολείο..
Σε έστειλε το αφεντικό να πάρεις το κοστούμι από το καθαριστήριο και δε θα διπλοπαρκάρεις απ’έξω; Πώς θα του δικαιολογήσεις αυτά τα 10 λεπτά που έχασες από τη δουλειά;
Αν έχεις και κανένα όχημα λίγο πιο εντυπωσιακό (βλέπε αγροτικό/φορτηγάκι/ απορριμματοφόρο κλπ), για την οδηγική συμπεριφορά σου ευθύνεται η υπηρεσία.Γιατί να βγάλεις φλας πχ; Γιατί να μην κάνεις αναστροφή στην Κύκνων;
Οδηγείς ΤΑΧΙ και βιάζεσαι να εξυπηρετήσεις τον πελάτη, για μια διαδρομή μόλις 2 λεπτών, την στιγμή που ο συνάδελφος έχει πάρει τα μισά σχολικά δρομολόγια και στον άλλο συνάδελφο έκατσε δρομολογιο για Άργος. Ε, δεν έχεις λόγο να είσαι τσαντισμένος αρκετά, ώστε να χωθείς στη Διάκου από τον κάθετο της Γράμμου;
Άσε που -μεταξύ μας- στο επαγγελματικό, συνήθως άλλος πληρώνει και τις ζημιές!
Αυτές ήταν κάποιες ενδεικτικές συμπεριφορές που θα βρείτε καθημερινά στους δρόμους της Καστοριάς. Υπάρχουν πάρα πολλές, εννοείται…
Το κείμενο έχει χιουμοριστική διάθεση και δεν έχει καμία πρόθεση να προσβάλλει κανέναν. Αναφέρεται και στα 2 φύλα και σε όλες τις ηλικίες-για αποφυγή παρεξηγήσεων.
Αν αναγνωρίζετε κάποιους τέτοιους τύπους και κάτι σας ενοχλεί σε όσα περιγράψαμε…ευκαιρία να αλλάξουμε οδηγική συμπεριφορά.
Για την ασφάλειά μας!
