Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο Ιταλός σοσιαλδημοκράτης Νταβίντ Σασόλι, πέθανε τη νύχτα, σε ηλικία 65 ετών, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπός του.
“Ο Νταβίντ Σασόλι πέθανε την 11η Ιανουαρίου στη 1:15 στο ογκολογικό κέντρο θεραπείας του Αβιάνο, στην Ιταλία, όπου νοσηλευόταν” από τα τέλη του Δεκεμβρίου, έκανε γνωστό μέσω Twitter ο Ρομπέρτο Κουίλο, ο εκπρόσωπος του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
The @EP_President David Sassoli passed away at 1.15 am on 11 January at the CRO in Aviano( PN), Italy, where he was hospitalized. The date and place of the funeral will be communicated in the next few hours.
— RobertoCuillo (@robertocuillo) January 11, 2022
“Για την ημερομηνία και τον τόπο της κηδείας του θα υπάρξει ενημέρωση τις επόμενες ώρες”, πρόσθεσε.
Χθες Δευτέρα, ο εκπρόσωπος του προέδρου του ΕΚ είχε ανακοινώσει ότι ο Νταβίντ Σασόλι εισήχθη σε νοσοκομείο “εξαιτίας σοβαρής επιπλοκής λόγω δυσλειτουργίας του ανοσοποιητικού του συστήματος” και την ακύρωση των επίσημων δραστηριοτήτων του.
Ο Νταβίντ Σασόλι, που είχε υποβληθεί στο παρελθόν σε θεραπεία για λευχαιμία, είχε ήδη νοσηλευτεί το φθινόπωρο εξαιτίας πνευμονίας, που τον ανάγκασε να λείψει από το ΕΚ για αρκετές εβδομάδες.
Η θητεία του άλλοτε δημοσιογράφου και παρουσιαστή τηλεοπτικών εκπομπών στην Ιταλία, που ασκούσε την προεδρία του ΕΚ από το 2019, επρόκειτο να ολοκληρωθεί αυτόν τον μήνα, στο μέσον της κοινοβουλευτικής πενταετίας.
Ποιος ήταν ο Νταβίντ Σασόλι
Ο Νταβίντ Σασόλι γεννήθηκε στη Φλωρεντία το 1956. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας. Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία συνεργαζόμενος με μικρές τοπικές εφημερίδες και πρακτορεία ειδήσεων, πριν προσληφθεί στην εφημερίδα Il Giorno. Ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο των επαγγελματιών δημοσιογράφων από τις 3 Ιουλίου 1986.
Το 1992 έγινε δημοσιογράφος στο κανάλι TG3 και την ίδια περίοδο συνεργάστηκε με τον Μικέλε Σαντόρο στην παρουσίαση μερικών τηλεοπτικών προγραμμάτων όπως τα “Il rosso e il nero” (“το Κόκκινο και το Μαύρο”) και “Tempo reale” (“Πραγματικός Χρόνος”). Το 1996, ήταν παρουσιαστής του προγράμματος “Cronaca in diretta” (“Ζωντανά”). Μετά από λίγα χρόνια έγινε κεντρικός παρουσιαστής του TG1, κερδίζοντας αναγνώριση ως ένας από τους πιο δημοφιλείς και αξιοσημείωτους δημοσιογράφους της χώρας. Το 2007, όταν ο Τζιάνι Ριότα διορίστηκε νέος διευθυντής του TG1, ο Σασόλι έγινε αναπληρωτής διευθυντής.
Το 2009, ο Σασόλι εγκατέλειψε τη δημοσιογραφική του καριέρα για να ασχοληθεί με την πολιτική και έγινε μέλος του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος, συμμετέχοντας στις Ευρωεκλογές 2009 στην Κεντρική Ιταλία. Στις 7 Ιουνίου, εξελέγη Ευρωβουλευτής με 412.502 ψήφους και είχε τις περισσότερες ψήφους στην περιφέρεια που κατέβηκε. Από το 2009 έως το 2014, υπηρέτησε ως ηγέτης της ομάδας του κόμματός του στο ευρωκοινοβούλιο.
Στις 9 Οκτωβρίου 2012, ο Σασόλι ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του στις προκριματικές εκλογές για τον υποψήφιο της κεντροαριστεράς στις δημοτικές εκλογές της Ρώμης το 2013. Στις προκριματικές εκλογές βγήκε δεύτερος συγκεντρώνοντας το 26% των ψήφων, πίσω από τον Γερουσιαστή Ιγκνάτσιο Μαρίνο, ο οποίος πήρε το 55% των ψήφων, και μπροστά από τον πρώην Υπουργό Επικοινωνιών Πάολο Τζεντιλόνι. Ο Μαρίνο εξελέγη δήμαρχος κερδίζοντας τον δεξιό δήμαρχο Τζιάνι Αλεμάνο.
Στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του 2014, ο Σασόλι επανεξελέγη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με 206.170 ψήφους. Οι εκλογές χαρακτηρίστηκαν από μια ισχυρή απόδοση του Δημοκρατικού Κόμματος, αφού κέρδισε το 41% των ψήφων.
Στις 1 Ιουλίου 2014 ο Σασόλι εξελέγη Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με 393 ψήφους, όντας ο δεύτερος μεγαλύτερος Σοσιαλιστής υποψήφιος σε αριθμό ψήφων. Εκτός από τις αναθέσεις του στην επιτροπή, είναι μέλος της Διακομματικής ομάδας για την Ακραία Φτώχεια και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Στις ευρωεκλογές του 2019 στην Ιταλία, ο Σασόλι επανεξελέγη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με 128.533 ψήφους. Στις 2 Ιουλίου 2019 προτάθηκε από την Προοδευτική Συμμαχία των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών ως νέος Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Την επόμενη ημέρα, ο Σασόλι εξελέγη Πρόεδρος του κοινοβουλίου με 345 ψήφους υπέρ, διαδεχόμενος τον Αντόνιο Ταγιάνι. Ήταν ο έβδομος Ιταλός πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου.
