Στη καρδιά της Θεσσαλονίκης και σε περιοχή που δεν άγγιξε η καταστροφική πυρκαγιά του 1917, υπήρχε ένα μικρό στενό που μέχρι το 1912, λεγόταν “Σογιούκ σου” δηλαδή του κρύου νερού.
Από το 1912 έως την εξαφάνιση του στα μέσα της δεκαετίας του 60, λεγόταν “οδός Καστοριάς”. Η οδός Καστοριάς βρίσκονται σε ένα πολύ όμορφο σημείο της πόλης , δίπλα από τη πλατεία “Ικί Λουλέ” με ένα πλάτανο και κρήνη που πολλοί φωτογράφοι απαθανάτισαν, μεταξύ των οποίων και ο αρχιτέκτονας Αριστοτέλης Ζάχος (με μερική καταγωγή από τη Καστοριά ).
Βρισκόταν στη διασταύρωση των τότε οδών Αριστοτέλους με Παλαιολόγου. Τώρα το ίδιο τελείως αγνώριστο σημείο είναι η διασταύρωση των οδών Ολύμπου και Φιλίππου Δραγούμη.
Στην αναπόφευκτη “παραζάλη” της ανοικοδόμησης, πλάτανος, κρήνη λιθόστρωτα καλντερίμια και παμπάλαια σπίτια εξαφανίστηκαν για πάντα.
Τουλάχιστον έμειναν μερικές φωτογραφίες να θυμίζουν την ύπαρξη μιας “μικρής” Καστοριάς, όμοιας αρχιτεκτονικά με την “μεγάλη” πριν εξαφανιστούν μοιραία και οι δύο.
Οι φωτογραφίες και η ταύτιση τους είναι από τις υπέρ εξαιρετικές ομάδες του Facebook “Παλιές φωτογραφίες της Θεσσαλονίκης” και “Θεσσαλονίκη χαμένη πόλη”.
Ο Ρωμήλος Μαντζούρας στο Παλιες φωτογραφιες της Καστοριας.
