Η Επιτροπή Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας με βαθύτατη θλίψη και συγκίνηση αποχαιρετά τον σύντροφο Γιώργο Νικόπουλο που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 96 χρονών.
Ο σύντροφος Γιώργος γεννήθηκε το 1926 στο Καλοχώρι Καστοριάς. Καταγόταν από οικογένεια φτωχών αγροτών και συνάμα αγωνιστών. Εντάχθηκε από μικρή ηλικία στην ΕΠΟΝ Καστοριάς το 1943 και στην συνέχεια στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Τραυματίζεται το 1948, πιάνεται αιχμάλωτος και έκτοτε διανύει μια πορεία 16,5 χρόνων με φυλακές και εξορίες ως θανατοποινίτης στην Κέρκυρα. Απέναντι στις κακουχίες, τα βασανιστήρια, τα στερήσεις, όχι μόνο στάθηκε αλύγιστος, αλλά με μεγαλύτερη αυταπάρνηση στη συνέχεια, έδωσε τη μάχη για τα δίκια του λαού.
Το 1964 απελευθερώνεται, μπαίνει κατευθείαν στη δράση ως μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής της ΕΔΑ σε πολύ δύσκολες συνθήκες διώξεων και παρανομίας. Το 1964 με άλλους αγωνιστές διεκδικούν την ένταξη των γουνεργατών στο ΙΚΑ. Συλλαμβάνεται εκ νέου την 21 Απριλίου του 1967 με την επιβολή της δικτατορίας. Εξορίζεται στη Γιάρο και στη Λέρο έως το 1970, μαζί με τον πατέρα του και τον αδερφό του, επίσης αγωνιστές του λαϊκού κινήματος.
Με την απελευθέρωσή του επέστρεψε στην Καστοριά όπου εργάστηκε ως γουνεργάτης και στη συνέχεια ως αυτοαπασχολούμενος στη γούνα. Παντρεύεται με την Αγνή Ζιώγα (έπειτα Νικοπούλου) και αποκτά 2 παιδιά, τη Ζωή και τον Στέργιο.
Με πρωτοβουλία του, το 1974, συγκέντρωσε τους πιο πρωτοπόρους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και συγκρότησαν με αυτόν Γραμματέα την πρώτη Νομαρχιακή Επιτροπή Καστοριάς του ΚΚΕ. Διετέλεσε Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής ως και το 1977. Υπήρξε για πολλές φορές υποψήφιος βουλευτής Καστοριάς του ΚΚΕ και για πολλά χρόνια μέλος της Επιτροπής Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.
Τη δύσκολη περίοδο του 1989-1991, ο σύντροφος Γιώργος, και άλλοι πρωτοπόροι σύντροφοι, κράτησαν όρθιο το Κόμμα, κόντρα στην αντεπανάσταση και τον οπορτουνισμό. Τα χρόνια της ανασυγκρότησης υπήρξε ξανά Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής από το 1991 έως και το 1999, συμβάλλοντας στην ανασυγκρότηση των Κομματικών Οργανώσεων και στη διατήρηση και ενδυνάμωση των επαναστατικών χαρακτηριστικών του Κόμματος. Δραστήριος και τα επόμενα χρόνια, πάλεψε για την υλοποίηση των στόχων του Κόμματος μέσα από την ΚΟΒ Καστοριάς. Διατέλεσε πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Καστοριάς έως το 2015. Η φυσιογνωμία του ήταν σεβαστή ακόμα και από τους πολιτικούς του αντίπαλους.
Ο σύντροφος Γιώργος μέχρι και την τελευταία στιγμή της ζωής του είχε έγνοια για τη δράση του Κόμματος και της ΚΝΕ. Πάντα με αγάπη και φροντίδα, με σεμνότητα, συμβούλευε με την εμπειρία του και στήριζε τους νέους συντρόφους. Όλη του τη ζωή, τον χαρακτήριζε η ανιδιοτέλεια, η ακούραστη προσφορά του και η αλύγιστη πίστη για την τελική νίκη του λαού μας.
Κρατάμε τα δικά του λόγια, μπροστά στα εγκαίνια του Μουσείου – Μνημείου του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΔΣΕ στο Νεστόριο Καστοριάς, λίγους μήνες πριν…… «Χαιρετίζω με μεγάλη συγκίνηση την προσπάθεια που κάνει το Κόμμα μας τις τελευταίες δεκαετίες να αναδείξει την Ιστορία ολόκληρης της δεκαετίας του ’40. Είναι η Ιστορία που γράψαμε εμείς, ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Είναι η Ιστορία που δείχνει ότι όταν ένας λαός θέλει, μπορεί να βάλει εμπόδια, να ανακόψει ανώτερους αντιπάλους, να κινήσει γη και ουρανό για να υπερασπιστεί τα δίκια της τάξης του, της πατρίδας του».
Η ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ εκφράζει τα συλλυπητήρια στην κόρη του Ζωή, στον γιο του Στέργιο και σε όλους τους οικείους του.
24/1/2022
——————————————————-
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί στον Μητροπολιτικό Ναό Καστοριάς τη Δευτέρα 24/1 στις 14:00.
