Η Τουρκία, που ως προαιώνια κόλαση και μόνιμη απειλή για την Ελλάδα αν όχι και για την ευρύτερη περιοχή, συνθέτει σήμερα την πιο κρίσιμη περίοδο.
Αυτό πρωτίστως απαιτεί από εμάς εσωτερική σταθερότητα, αμυντική ισχύ και άριστη διπλωματία για ισχυρές συμμαχίες και συμβάσεις συνύπαρξης σε κάθε τομέα ανεξαιρέτως.
Και εκεί που φαινόταν ότι άρχισε αυτό να πηγαίνει πολύ καλά, ο προαιώνιος εχθρός μας λίγο-λίγο καταφέρνει πολλά… Εξισορρόπησε υπέρ αυτού τις συμμαχίες Ελλάδας-ΗΠΑ, που μάλλον ήταν μία ελληνική αυταπάτη όπως φάνηκε πρόσφατα και στα τού αγωγού, αλλά και από το λιμάνι μας της Αλεξανδρούπολης, όπου κάτι άλλο πολύ πονηρό και επικίνδυνο για εμάς, ήθελε ο Αμερικανός όταν το εξόπλισε…
Επίσης, ο “σουλτάνος” βελτίωσε κατά πολύ τις σχέσεις του με το συμμαχικό μας Ισραήλ, γεγονός που μας προβληματίζει αν μπορούμε στο μέλλον να βασιζόμαστε πλέον, αλλά και με τον δήθεν… φιλέλληνα Λίβυο, ενώ έχει καταφέρει και έχει κρατήσει ουδέτερους έως και υπόπτους την Ισπανία και την Ιταλία. Η Γερμανία ακόμα και με την νέα κυβέρνηση είναι αμφίβολη όπως και η Αγγλία. Μόλις όλα αυτά τα σιγουρέψει ο Τούρκος με τους μπουναμάδες που σκαρφίζεται κάθε τόσο, ίσως κάνει την κίνηση που και τελεσφόρα για τα σχέδια του θα επιδιώξει να είναι, αλλά και θα τού ανεβάσει εσωτερικά το πεσμένο του κύρος.
Με την παραμικρή ευκαιρία, θα φέρει μία αναταραχή στα νησιά που έχει στο μάτι, θα γίνει κάποιο μπερδεμένο μπαμ που θα τον φέρει από πάνω και μετά θα κάνει την αναδιανομή των κοντινών του νησιών μας, δίνοντας μας και δώρο μερικά από τα… αρπαγμένα!
Αυτό είναι πολύ πιθανόν, ένα σχέδιο που παίζει και θα παιχτεί και καλό είναι και οι αρμόδιοι και υπεύθυνοι, αλλά και ο ελληνικός λαός να ετοιμαστούν, ώστε να μην αιφνιδιαστούν αλλά να αντιδράσουν εγκαίρως και παντοιοτρόπως.
