Οι αποφάσεις του Δήμου Καστοριάς για την λειτουργία των σχολείων παίρνονται με κριτήριο την ασφάλεια των μαθητών και αυτό δεν είναι σίγουρα μόνο αν θα έχει καθαρούς από χιόνι δρόμους.
Κάποτε και εμείς πηγαίναμε σχολείο και δεν έκλειναν τόσο εύκολα όπως σήμερα αλλά κάποτε κάθε χωριό είχε νηπιαγωγείο και δημοτικό και κάθε παιδί έβαζε την τσάντα στον ώμο και έφτανε στο σχολείο όπως και αν ήταν ο καιρός και βέβαια πάντα με κλειστά παράθυρα και την σόμπα στο φουλ, τα μεταφερόμενα παιδιά ήταν μόνο τα μεγάλα παιδιά του Γυμνασίου και του Λυκείου.
Σήμερα όμως καθημερινά,παιδιά του νηπιαγωγείου και του δημοτικού,δηλαδή 4-5-6-7 χρόνων, περιμένουν το λεωφορείο στην στάση για να πάνε σχολείο…
Τα παιδιά από Κλεισούρα, Βέργα, Βασιλειάδα, Σταυροποταμο, Μελισσοτοπο, Λιθια στην Κορησο,
τα παιδιά από Ιεροπηγή, Αγία Κυριακή, Πτερια στην Οινόη,
τα παιδιά από Κορομηλιά και Λεύκη στο Μανιάκοι,
τα παιδιά από Πεντάβρυσο, Αυγή, Ποριά, Τσακωνη στο Χιλιοδεντρο,
τα παιδιά από Σιδηροχώρι, Κεφαλάρι ,Αποσκεπο στην Καστοριά,
τα παιδιά από Φωτεινή, Μεταμόρφωση, Βυσσινιά στο Τοιχιο,
τα παιδιά από Μελά, Μακροχώρι στα Κορεστεια και δεν ξέρω αν ξεχνάω κάποια ακόμη!
Όλα αυτά τα παιδιά περιμένουν το λεωφορείο σε θερμοκρασίες πολύ κάτω του μηδενός άγνωστο για πόση ώρα για να πάνε να ζεσταθούνε σε ένα σχολείο που θα έχει ανοιχτά παράθυρα λόγω κορονοϊου!
Και επειδή και εμείς είμαστε γονείς και υπεύθυνοι για ΟΛΑ τα παιδιά του Δήμου Καστοριάς πρέπει να πάρουμε αποφάσεις που ποτέ δεν θα είναι αποδεκτές από το σύνολο των δημοτών αλλά σίγουρα θα βάζουν πάνω από όλα τα παιδιά μας…
1 λεπτό ανάγνωση
