Καστοριά

Τελικά η συνταγή είναι απλή… (του Γιώργου Πάνου)

Τελικά η συνταγή είναι απλή, άπαξ και αποφασίσει κανείς ότι η τσίπα μπορεί να ιδωθεί ως εμπόδιο στην κοινωνική και οικονομική ανέλιξη μέσα από την πολιτική, άρα και να παρακαμφθεί.
Στα πρώτα σου βήματα, επιλέγεις ως target group το πλέον οπισθοδρομικό και μισαλλόδοξο τμήμα της κοινωνίας και του προσφέρεις την έξαλλη φωνή σου για να εκφραστεί, ενώ παράλληλα ψωνίζει αρχαία μεγαλεία, προσφορά μαζί με κινητά τηλέφωνα. Αναζητάς συμμαχίες και γρήγορα ανακαλύπτεις ότι η ξενοφοβία και ο ρατσισμός θα έχουν πάντα το ακροατήριό τους. Αντιλαμβάνεσαι ότι πρόκειται για φίδια, βαθιά χωμένα στον κόρφο ενός σημαντικότατου μέρους της κοινωνίας. Μαθαίνεις να τα ξυπνάς και να τα αποκοιμίζεις. Να τα χρησιμοποιείς αλλά και να τα αρνείσαι. Φακίρικα κόλπα για κοινό που πιστεύει σε λύσεις μαγικές.
Μ’ αυτά και με τ’ άλλα, εκλέγεσαι και είσαι πλέον μέσα στο παιχνίδι. Δεν σου αρκεί αυτό όμως, υπάρχει και παραπάνω. Το παραπάνω ωστόσο θέλει στρογγυλέματα, είναι comme il fault ενώ εσύ όχι. Επιστρατεύεις έναν συνδυασμό υποτέλειας και εκβιασμού προς τον κόσμο της ελίτ στον οποίο προσδοκάς να γίνεις δεκτός. Εκθειάζεις όσους έβριζες, ξεφτιλίζεις τη συγνώμη. Ξέρεις όμως ότι δεν αρκεί το γλείψιμο. Πρέπει να σε φοβούνται κιόλας, να αισθάνονται πάντα την απειλή ότι έχουν πολλά να χάσουν αν μείνεις απ’ έξω. Φροντίζεις η ρητορική σου να είναι τέτοια που θα εκπέμπει πάντοτε το μήνυμα ότι η λούμπεν ιδεολογία, τα άκρα και ο λαϊκισμός είναι ο φυσικός σου χώρος, το γήπεδο όπου πάντα σκοράρεις πρώτος.
Τελικά τα καταφέρνεις και γίνεσαι δεκτός. Είσαι πια στην ελίτ. Έχει κι’ άλλο λες; Ίσως. Ίσως να θες πλέον την αυτοπραγμάτωση. Ίσως να θες να πιστέψουν οι υπόλοιποι το ψέμα σου για να το πιστέψεις στη συνέχεια και ο ίδιος, ποιος μπορεί να το αποκλείσει; Έχεις ελπίδα; Όσο υπάρχουν απελπισμένοι, θα την έχεις.
Είσαι αναμφίβολα έξυπνος, σχεδόν όσο είσαι αλήτης. Υπάρχεις ως συμπλήρωμα του κενού στην παιδεία των ψηφοφόρων σου. Μπράβο σου ρε μάγκα.
Από το Facebook του Γιώργου Πάνου

Back to top button