Δε μας έφταναν όλα τ’ άλλα (βλέπε covid-19, μεταναστευτικό, οικονομική κρίση) έχουμε, δυστυχώς, και τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ένα ιστορικό γεγονός που δεν γνωρίζει κανείς τις πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές, αλλά κυρίως τις ανθρωπιστικές συνέπειες. Τί φταίνε αθώοι άνθρωποι, μητέρες, ηλικιωμένοι και μικρά παιδιά να υφίστανται τον ξεριζωμό και την απώλεια των κεκτημένων; Ποιος θα απαντήσει σε αυτούς τους ανθρώπους γι’ αυτό που συμβαίνει; Ποιος θα απαντήσει στους υπόλοιπους ανθρώπους που ως «παγωμένοι» θεατές βιώνουν τον φόβο των συνεπειών μιας νέας μεταναστευτικής κρίσης; Ποιος τελικά, θα απαντήσει στον Έλληνα πολίτη για όλα τα παραπάνω; Ο Θεός μάς έδωσε μυαλό, νόηση και βούληση, ώστε να καλυτερεύουμε τη ζωή μας με ποικίλα υλικά και άυλα αγαθά.
Οι άνθρωποι δημιούργησαν ένα σπουδαίο τεχνολογικό πολιτισμό ικανό να θρέψει ακόμη και τα οκτώ δισεκατομμύρια ανθρώπων του πλανήτη μας, ακόμη και του ζωικού και φυτικού βασιλείου.
Γιατί, λοιπόν, να καταστραφούν όλα αυτά; Η πυρηνική ενέργεια, ενδεχομένως, να αποτελέσει τη τελική καταστροφή του πλανήτη, χωρίς να γνωρίζουμε το πως και το πότε. Εκείνο όμως που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι τα γεγονότα του σημερινού πολέμου είναι πραγματικά. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποτελούν ένα εργαλείο εκμετάλλευσης, ως προς την ανύψωση των αριθμών τηλεθέασης πολλών ΜΜΕ ανά τον κόσμο. Ένα εργαλείο του μάρκετινγκ το οποίο έχει να κάνει με την ψυχή των ανθρώπων, είναι η δημιουργία του φόβου, αλλά και του μελλοντικού φόβου, ακόμη και οι πιο σκληρές ψυχές λυγίζουν σε αυτό. Βλέπουμε στις καθημερινές συζητήσεις πρωταγωνιστής να είναι η λέξη πόλεμος και τα γεγονότα που διαδραματίζονται, φοβούμενοι το τί έρχεται στη ζωή μας, με μία ψυχική κατάσταση ταραγμένη. Η νότα αισιοδοξίας που μάς δίνει το πολιτιστικό γίγνεσθαι τείνει να καταρρεύσει.
Δεν ασχολούμαστε για το πώς θα ομορφύνουμε την καθημερινότητά μας, αντιθέτως, μας απασχολεί αν φτάνει ο μισθός για το ηλεκτρικό, για τη θέρμανση και γενικά για τις ανάγκες του σπιτιού.
Αυτό θέλαμε; Ο Θεός ξεκινά την κάθε μέρα του με ήλιο, μία όμορφη φύση που μάς δώρισε και έναν εξαιρετικό πολιτισμό. Προς τί λοιπόν, η καταστροφή όλων αυτών;
Ας θυμηθούμε και τα λόγια που είπε ο ποιητής Πωλ Βαλερύ:
«Πόλεμος είναι όταν αλληλοσκοτώνονται άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, επειδή κάποιοι άλλοι, που γνωρίζονται καλά μεταξύ τους, δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν».
