Ο προπονητής του ΠΑΟΚ Μεσοποταμίας (ΕΚΑΣΔΥΜ), Ζήσης Τζιλίνης, και η γενική γραμματέας του συλλόγου Ελένη Τοπαλίδου, μίλησαν στην εκπομπή «Κάθε πόλη μια μπασκέτα» με τον Αργύρη Παγαρτάνη, στο επίσημο ραδιοφωνικό σταθμό της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης.
Ζήσης Τζιλίνης:
Γιατί αποφάσισε να πάει στη Μεσοποταμία: «Κάποια στιγμή το περσινό καλοκαίρι δέχθηκα ένα τηλεφώνημα, το οποίο ήταν το έναυσμα για να μου «ξυπνήσει» την ιδέα να συνεχίσω και ν’ αναλάβω μια ομάδα ξανά που θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει στο μέλλον. Είχαμε «χτίσει» πέρσι μια ομάδα, η οποία δε μπόρεσε να παίξει στο πρωτάθλημα, με γνώμονα να φέρουμε το ανδρικό της Μεσοποταμίας στην κορυφή.
Προσπαθήσαμε να βάλουμε τη δική μας «σφραγίδα» και «ταυτότητα» σε κάτι που θα ήταν καινούργιο και πρωτοποριακό. Στήσαμε μια ομάδα, δεν παίξαμε πέρυσι λόγω κορωνοϊού, αλλά η μεγαλύτερη επιτυχία ήταν ότι καταφέραμε και κρατήσαμε αυτά τα παιδιά και την επόμενη χρονιά (σ.σ. τη φετινή) και προσθέσαμε κι άλλους 2-3 αθλητές.
Για ‘μένα, το γεγονός ότι κάνουμε προπονήσεις καθημερινά σε απόσταση μίας ώρας στο να πας και στο να έρθεις είναι μειονέκτημα, αλλά η αγάπη των ανθρώπων της περιοχής και για την ομάδα και για ‘μας και τον αθλητισμό ήταν αυτό που με κέντρισε και μου έδωσε το ενδιαφέρον ακόμα και τώρα να φεύγω χιλιόμετρα και να μην αισθάνομαι κουρασμένος. Επειδή ήταν μια καινούργια προσπάθεια για ‘μένα, ήθελα να την υποστηρίξω βάζοντας δουλειά, μεράκι και αγάπη».
Για το 15-0 ρεκόρ που έχει η ομάδα φέτος: «Γνώμονας για εμένα πάντα είναι η προσπάθεια να χτίσω κάτι ανταγωνιστικό. Απ’ την αρχή πίστεψα ότι έστω και σ’ αυτήν την ακρινή περιοχή θα μπορέσουμε να κάνουμε κάτι καλό. Μέρα με τη μέρα απ’ την περσινή χρονιά έβλεπα ότι υπάρχει όρεξη, μεράκι και οι άνθρωποι ήταν καθημερινά δίπλα στην ομάδα. Προσπαθήσαμε, παλέψαμε και δουλέψαμε, δεν υπάρχουν μαγικά φίλτρα. Η δουλειά, η αγάπη και το οικογενειακό κλίμα που έχουμε στην ομάδα είναι αυτό που μας έχει δώσει αυτό το 15-0, το οποίο όμως δεν εξασφαλίζει απολύτως τίποτα. Ένα πρωτάθλημα τελειώνει όταν το εξασφαλίσεις και μαθηματικά. Εμείς ακόμα δεν έχουμε κάνει απολύτως τίποτα. Μένουν ακόμα πέντε βήματα, οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί, με σεβασμό στον κάθε αντίπαλο, στο άθλημα του μπάσκετ και πάνω απ’ όλα στη φανέλα και το σήμα».
Ελένη Τοπαλίδου:
Για τον σύλλογο του ΠΑΟΚ Μεσοποταμίας: «Ο σύλλογος έχει αγωνιστικά τμήματα στις μικρές ηλικιακές κατηγορίες. Είναι ένας τοπικός σύλλογος μικρού χαρακτήρα, αλλά έχει μεγάλη ψυχή, καψούρα και το δείχνει χρόνο με το χρόνο. Βέβαια, η πληγή του κορωνοϊού έχει αφήσει το στίγμα της όπως και σε όλους τους συλλόγους. Τα τμήματά μας υπήρξαν με 90 άτομα στο σύνολό τους και αυτήν τη στιγμή βρίσκονται γύρω στα 50».
Για τη συνεργασία με τον σύλλογο του Άργους Ορεστικού: «Ήταν ένα μικρό ρίσκο, γιατί με παιδιά αυτής της ηλικίας και όταν πρόκειται και για Πανελλήνιες κανείς δεν γνώριζε πώς θα εξελιχθυεί η σεζόν. Θεωρώ ότι όλα πήγαν κατ’ ευχήν. Λόγω κρουσμάτων COVID-19 στο τέλος η ομάδα είχε ελλείψεις, αλλά θεωρητικά κι αυτό πήγε εξαιρετικά σαν ένα τμήμα αγωνιστικό που το στήριξε ο ΠΑΟΚ και δώσαμε το 100% του εαυτού μας.
Μείναμε μέχρι αργά στο γήπεδο για να προπονηθούν αυτά τα παιδιά, γιατί δεν είχαν γήπεδο στο Άργος, τώρα βρίσκεται σε φάση ανακαίνισης. Το παλέψαμε κι αυτό όμως και τα παιδιά είναι ευχαριστημένα».
Άκης Γεωργαντάς
