Δεν μπόρεσα να κρατηθώ,
δεν μπόρεσα να πάψω,
για σένα Ευτύχιε Μπαλλή
δυό λόγια να μή γράψω.
Η Καστοριά όλη θρηνεί
αλί και τρισαλί
που άφησες τα εγκόσμια
Ευτύχιε Μπαλλή.
Ησουνα η παράδοση
αυτής εδώ της πόλης,
της γούνας, της λίμνης, των αρχοντικών,
της κοινωνίας όλης.
Γι’ αυτό και ήρθε σύσσωμη
να σ’ αποχαιρετήσει,
φόρο τιμής στη μνήμη σου
μ’ ευλάβεια ν’ αποτίσει.
Δυσαναπλήρωτο κενό
αφήνεις σ’ αυτή τη πόλη,
αυτή που αγάπησες πολύ
και σ’ αγαπήσαν όλοι.
Άφησες τη σφραγίδα σου
με τα ποιήματά σου
κι αυτά που σε χαρακτήριζαν
ήταν τα σκωπτικά σου.
Σε κλαίει όλη η Καστοριά
κι η κόρη σου Ουρανία
που πάντοτε έτρεφες γι’ αυτή
μεγάλη αδυναμία.
Ξεκίνησες για να βρεθείς
κοντά στην Πηνελόπη
που πάντα ήσασταν μαζί
καλοί και χαροκόποι.
Μ’ αυτό τον τρόπο θέλησα
να σ’ αποχαιρετήσω,
έτσι νομίζω θά ’θελες
τη μνήμη σου να τιμήσω.
Καλό ταξίδι Ευτύχιε
κι η μνήμη σου αιώνια
από τον Γιούλη Ιατρού
που αγαπούσες χρόνια.
ΣΤΕΡΓΙΟΣ (ΓΙΟΥΛΗΣ) Γ. ΙΑΤΡΟΥ
