Κάθε Πρωτομαγιά , γιορτάζεται η ημέρα των Εργαζομένων ή Παγκόσμια Ημέρα των Εργατών , σε ανάμνηση του Haymarket Riot στο Σικάγο
(Βίαιη αντιπαράθεση μεταξύ της αστυνομίας και των εργατικών διαδηλωτών στο Σικάγο στις 4 Μαΐου 1886, που έγινε σύμβολο του διεθνούς αγώνα για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Έχει συσχετιστεί με την Πρωτομαγιά και ορίστηκε ως Παγκόσμια Ημέρας των Εργαζομένων από τη Δεύτερη Διεθνή το 1889).
Πέντε χρόνια αργότερα, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Γκρόβερ Κλίβελαντ , ανήσυχος με τη σοσιαλιστική προέλευση της Ημέρας των Εργαζομένων, υπέγραψε νομοθεσία για να καταστήσει την Εργατική Ημέρα -επίσημη αργία των ΗΠΑ προς τιμήν των εργαζομένων. Ο Καναδάς ακολούθησε το παράδειγμά του λίγο αργότερα.
Στην Ευρώπη, η 1η Μαΐου συνδέθηκε ιστορικά με τις αγροτικές παγανιστικές γιορτές ( βλ Πρωτομαγιά ), αλλά το αρχικό νόημα της ημέρας αντικαταστάθηκε σταδιακά από τη σύγχρονη σύνδεση με το εργατικό κίνημα.
Η ημέρα έγινε σημαντική γιορτή στη Σοβιετική Ένωση και στις χώρες του ανατολικού μπλοκ, με παρελάσεις υψηλού προφίλ, συμπεριλαμβανομένης μιας στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας υπό την προεδρία ανώτατων λειτουργών της κυβέρνησης και του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Στη Γερμανία η Εργατική Πρωτομαγιά έγινε επίσημη αργία το 1933 μετά την άνοδο του Ναζιστικού Κόμματος . Κατά ειρωνικό τρόπο, η Γερμανία κατάργησε τα ελεύθερα συνδικάτα την επομένη της καθιέρωσης της αργίας, καταστρέφοντας ουσιαστικά το γερμανικό εργατικό κίνημα.
Σήμερα τα εργατικά δικαιώματα τείνουν να αντικαθίστανται απο τις λεγόμενες ευέλικτες μορφές απασχόλησης, μέσω των “ενοικιαζόμενων” εργαζόμενων μέσω Επιχειρήσεων Προσωρινής Απασχόλησης (Ε.Π.Α) καθώς και των “ψευδο-εργολαβικών” ή “ψευδο-έργο” ή “κρυφο-ενοικιαζόμενων” ή “εργολαβικών-ενοικιαζόμενων” εργαζομένων μέσω Επιχειρήσεων Παροχής Υπηρεσιών (εργολαβικές επιχειρήσεις) στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Αυτές οι μορφές απασχόλησης αναπτύσσονται ραγδαία στην αγορά εργασίας και χρησιμοποιούνται ως δήθεν πολιτικές αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης, αύξησης της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων με την παράλληλη μείωση του εργασιακού τους κόστους.
Είναι φανερό πλέον ότι θα χρειαστούν πολλοί αγώνες από το παγκόσμιο εργατικό κίνημα για να εξασφαλιστούν δίκαιες αμοιβές και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας κατοχυρωμένες νομοθετικά.
Μόνο έτσι θα εξασφαλιστεί η ισότιμη συμμετοχή του κόσμου της εργασίας στον νέο κόσμο που διαγραφεται κατα την μετάβαση στην λεγόμενη ΤΕΤΑΡΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΉ ΕΠΑΝΆΣΤΑΣΗ.
1 λεπτό ανάγνωση
