Παίρνεις μία ενήλικη γάτα από τον δρόμο ,δεν γνωρίζεις το ιστορικό της,αν έχει ζήσει ποτέ σε σπίτι,το μόνο που γνωρίζεις είναι ότι έχει ένα μπροστινό πόδι παράλυτο.
Την πρώτη βδομάδα την πέρασε αποφεύγοντας σε μέσα στο ίδιο σου το σπίτι.. κάθε φορά που συναντιόσασταν ακουγόταν χχχχχ,γρρρρ,μμμμμ,χχχππτττ(με φτύσιμο στο τέλος) και άλλοι συνδυασμοί συμφώνων…
Μετά όμως, έτσι ξαφνικά, ακούς γουργουρητό δίπλα σου.. και δεν είναι γνώριμο,δεν είναι των ήδη υπαρχόντων γατιών του σπιτιού.
Και είναι δυνατό και επίμονο.
και συνοδεύεται με κουτουλιές, και πατουσάκια, από ένα πόδι όμως…
Ανταποδίδεις την τρυφερότητα με χάδια και τα πατουσάκια γίνονται απαλές δαγκωματιές στο αυτί και στην μύτη.
Και τώρα πια δεν κοιμόμαστε ποτέ μόνες..
Πρώτα θα πλύνει τα μούτρα μου και μετά τον εαυτό της και αφού τελειώσει η ιεροτελεστία της βραδινής καθαριότητας (η οποία κάποιες φορές περιλαμβάνει και το σκυλί που κοιμάται δίπλα της) βάζει το κεφάλι της δίπλα στο μάγουλο μου και κοιμάται.
Έτσι,σαν να με ήξερε και από εχθές…
Μην φοβάστε να υιοθετήσετε ένα ενήλικο ζώο,μην φοβάστε να δώσετε την ευκαιρία στην αδέσποτη γατούλα που βλέπετε έξω από το σπίτι σας ή στο δρόμο για την δουλειά.
Δεν χρειάζεται να είναι μωρό για να σας μάθει.
Η γλυκιά αυτή γατούλα προσαρμόστηκε πολύ γρήγορα.
Μέσα σε σπίτι,με άλλες γάτες,με σκυλιά,με άνθρωπο.
Κάποια στιγμή θα ακρωτηριαστεί το χεράκι της αλλά δεν θα υστερεί σε τίποτα, ούτε στα πατουσάκια…
ΟΠΑΚ Καστοριάς
