Ανοίγετε πλέον τα φτερά σας για να πετάξετε σε έναν κόσμο του “παραλόγου” που σας κληροδοτήσαμε…και να του αλλάξετε τα “φώτα”!
Λιγότερο από μια εβδομάδα για τις πανελλήνιες εξετάσεις σας… Έφτασε ο καιρός της καρποφορίας του αγώνα σας. Προσεγγίζετε τα ονειρά σας. Ανοίγετε πλέον τα φτερά σας για να πετάξετε σε έναν κόσμο του “παραλόγου” που σας κληροδοτήσαμε…και να του αλλάξετε τα “φώτα”.
Φέτος ήταν μια ιδιαίτερη χρονιά. Μια χρονιά με πολλές δυσκολίες που μας ένωσαν τις ώρες της κατεύθυνσης στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας την ώρα της διδασκαλίας. Μου δώσατε πολλή δύναμη και ενέργεια να αντιμετωπίσω μια μεγάλη πρόκληση της ζωής. Δεν θα ξεχάσω τα γέλια, τα πειράγματα αλλά και τη συνέπεια σας στις υποχρεώσεις σας. Και ας είσαστε η γενιά που πλήρωσε τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, της “χαρισματικής ” τηλεκπαίδευσης μέσα στην πανδημία, τις φριχτές εικόνες ενός ” πολιτισμένου” πολέμου.
Μην δείτε την ιστορία μόνο μέσα από την ” αποστήθιση” του βιβλίου. Ο άνθρωπος φαίνεται να εξακολουθεί να αρέσκεται στη δύναμη της εξουσίας και στην καταστροφή…Και αυτά είναι λίγα από τα πολλά συμπεράσματα του αέναου ιστορικού γίγνεσθαι.
Μου μάθατε πολλά φέτος εσείς η αδικημένη γενιά του 2004. Μου μάθατε τι θα πει αγάπη, τι θα πει συμπαράσταση, τι θα πει αλληλεγγύη και ενσυναίσθηση. Όχι με τα λόγια, όπως κάνουμε ,συνήθως, εμείς οι μεγάλοι αλλά έμπρακτα, ιδιαίτερα τη μέρα του αποχωρισμού. Μια εικόνα που θα μου μείνει για πάντα.
Δεν μπόρεσα να σταθώ δίπλα σας μέχρι το τέλος. Σας σκέφτομαι καθημερινά και εύχομαι στον καθένας σας να κυνηγήσει τα όνειρα του.
Εμείς, οι καθηγητές σας, θα σας αγαπάμε ότι και αν κάνετε στη ζωή σας αρκεί να βρείτε το προσωπικό μονοπάτι της ευτυχίας.
Γιατί, εάν όλοι μας βρίσκαμε αυτό το μονοπάτι, σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν πιο όμορφος. Έχετε όλο το χρόνο μπροστά σας να το αναζητήσετε.
Σας εμπιστευόμαστε για να δημιουργήσετε έναν καλύτερο κόσμο. Σας ανήκει.
Σας ευχαριστώ για όλα.
