Εκείνη (η μνήμη) στέκεται πολλές φορές μαζί μου στην άκρη ενός γκρεμού, εκεί όπου οι δυο μας –εκείνη κι εγώ– ισορροπούμε πάνω σε λέξεις και χρώματα, αφηγήσεις και γραμμές: ίχνη πλασμάτων ενός αόρατου κήπου – εκείνη (η λήθη) κι εγώ.
Πλάσματα Αόρατου Κήπου (διηγήματα)
Κώστας Λάκης
Iason Books
50 σελ.
Περιεχόμενα:
Ο ανορθόγραφος
Η ορκισμένη
Ο Πλούμας
Μια νεαρή Ρωσίδα αυτοκτόνησε στο χιόνι
Γονική παροχή
Οσμιστής Μασχάλης
Ο Πάσσαλος
Τα ροζ σύννεφα
Ένας ηλικιωμένος κλόουν
Η μασέλα
Μια πέτρα, μια κάμπια, ένα χάος