Αγώνας είναι η ζωή και εμείς ως δρομείς θα πρέπει να πηδάμε τα εμπόδια που εμφανίζονται στο διάβα μας. Έτσι και εγώ. μετά από ένα μακροχρόνιο διάστημα ταλαιπωρίας και αγωνίας, μεταπήδησα ένα πολύ μεγάλο εμπόδιο.
Τα συναισθήματα μου πολλά και ανάμικτα.
Υποκλίνομαι στο μεγαλείο ψυχής αυτών των ανθρώπων που την ώρα που ο πόνος του χαμού των δικών τους ανθρώπων βρίσκουν την δύναμη χαρίζοντας τα όργανα τους να δίνουν ζωή, ελπίδα και στην δίκη μου περίπτωση φως.
Ευγνομωνώ τον εξαίρετο ιατρό και επιστήμονα που εμπιστευτικά απόλυτα καθώς και όλους τους υπόλοιπους ιατρούς μου που όλο αυτό το χρονικό διάστημα στέκονται δίπλα μου.
Τέλος χρωστάω ένα τεράστιο ευχαριστώ στην οικογένεια μου,στις φίλες-φίλους μου που έμπρακτα στέκονται δίπλα μου κερί αναμμένο στις χαρές και στις λύπες μου.
Ειρήνη Χρηστάκη
