Ένας σπάνιος Άνθρωπος έφυγε για τη Βασιλεία των Ουρανών
Ο Νίκος Παπαγεωργίου ευγενέστατη ψυχή, εξαίρετος επιχειρηματίας, οραματιστής και μέγας ευεργέτης, χαρακτηρίζει όσο κανένας άλλος το μεγαλείο μιας μεταπολεμικής γενιάς που, με ακλόνητες αρχές και αξίες, μεγαλούργησε και ανέδειξε την γουνοποιία της Καστοριάς και της Σιάτιστας σε ολόκληρο τον κόσμο.
Με αυτή την ιδιότητα τον έζησα, στα μαθητικά μου χρόνια. Καθώς ο πατέρας μου υπήρξε ο στενότερος ίσως συνεργάτης του – γουνεμπορομεσίτης στην Καστοριά, για πολλά χρόνια ερχόταν στο πατρικό μας, όπου ήταν το γραφείο και το εργαστήριο του πατέρα μου, δύο με τρεις φορές κάθε εβδομάδα και θυμάμαι από τότε πως ήταν συνεπέστατος, εργατικότατος και πάντοτε στοργικός και χαμογελαστός.
Χαραγμένη στην μνήμη μου μένει μια σκηνή, όταν πριν μερικά χρόνια νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου ο πατέρας μου και ήρθε να τον επισκεφτεί. Ένας ασθενής από το διπλανό κρεββάτι, συνειδητοποιώντας ότι επρόκειτο “για τον ίδιο τον Παπαγεωργίου”, σηκώθηκε και εμφανώς συγκινημένος έσκυψε και επιχείρησε να του φιλήσει το χέρι. Αυτή η ευγνωμοσύνη του κόσμου, θα τον συντροφεύει εκεί πάνω.
Αιωνία σου η μνήμη κ. Νίκο, καλή ανάπαυση. Τα θερμά συλλυπητήρια, και εκ μέρους της μητέρας μου, στον Γιώργο, τον Μαρκ και τις οικογένειες τους.
Γρηγόρης Χάτσιος
