Άνοιξα τον υπολογιστή και σε είδα μπροστά μου. Χαρούμενο, μ’ αυτό το ωραίο χαμόγελο, κιμπάρη. Δάκρυα έτρεξαν από τα μάτια μου. Έκλαιγα… Πριν από λίγο είχα μάθει ότι έφυγες… ότι πήγες στον κόσμο των αγγέλων!
Η σελίδα γέμισε κεριά κι αποχαιρετισμούς. Βουλευτές, περιφερειάρχες, δήμαρχοι, σύλλογοι και φίλοι, προπαντός φίλοι, όλη η κοινωνία της Καστοριάς… Και εκθείαζαν όλοι την κοινωνική προσφορά σου, τη συμμετοχή σου στα κοινά για το καλό του τόπου, την καλοσύνη σου, την αγάπη σου για τον άνθρωπο, τη γενναιοδωρία σου, την αξιοπρέπεια και την ανιδιοτέλειά σου.
Την επομένη έγινε λαϊκό προσκύνημα. Σιωπηλός ο κόσμος περνούσε με δάκρυα στα μάτια ενώ ακουγόταν τα πνιχτά κλάματα των δικών σου ανθρώπων.
Σε αποχαιρέτησα με βουβό κλάμα, κοιτάζοντάς σε για τελευταία φορά. «Συμμαθητής;» μου ψιθύρισε η Μένη. «Ναι» είπα. Και τότε πέρασε από μπροστά μου για λίγο σαν ταινία η ζωή μας από τα πρώτα χρόνια του Γυμνασίου, όπως ήμασταν όλοι μαζί οι συμμαθητές, συνεσταλμένοι στην αρχή, πιο ξεθαρρεμένοι μετά, τα γέλια μας στην τελευταία εκδρομή, τα όνειρα για το μέλλον… Μετά οι πιο πολλοί στο Πανεπιστήμιο ή άλλοι καταξιωμένοι αλλού, πάντοτε αγαπημένοι και μονιασμένοι.
Οι συναντήσεις της τάξης μας, των αποφοίτων του ’64, συχνές. Και εκεί λέγαμε τις αναμνήσεις μας με γέλια και ανέκδοτα. Και τώρα; «Ο Δημήτρης, ο Λάμπρος, ο Νίκος τον περιμένουν εκεί πάνω να παίξουν μπουρλότο» μου είπε ο Χρήστος συγκινημένος έξω από την εκκλησία, ενώ πιο πέρα η Φωτεινή, η Ευτυχία με λουλούδια στα χέρια τους, ο Πέτρος και άλλοι πολλοί έμπαιναν για να σου πουν το τελευταίο αντίο.
«Άναψε ένα κερί από μένα» μου είπε ο Σάκης από μακριά, όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο «τον αγαπούσαμε πολύ, ήταν αγνός και φιλότιμος άνθρωπος».
Πόσοι φύγαν τα τελευταία χρόνια! Και οι τελευταίοι σε μικρό χρονικό διάστημα. Πότε χαιρετηθήκαμε και πότε μας αποχαιρετήσατε και μας αφήσατε άναυδους δεν καταλάβαμε…
Αγαπημένε μας Πασχάλη, συμμαθητή, φίλε, σου στέλνουμε το στερνό αντίο και ευχόμαστε ολόψυχα παρηγοριά στην αγαπημένη μας Κική.
Σαμαρά Αγλαΐα ή το Αγλαώ -όπως συνήθιζες να με φωνάζεις από τα μικράτα μας- και όλοι οι συμμαθητές μαζί.
