Οι άνθρωποι, ο καθένας μας,
χρειάζεται, είναι ανάγκη, να «ανακρούουμε πρύμνα». Να σταματούμε τους ρυθμούς… Να βγαίνουμε από την παγίδα που έχει στηθεί στην ζωή μας και από απόσταση να βλέπουμε την ίδια μας την ζωή. Ως τρίτο μάτι. Δεν γίνεται αλλιώς. Αυτό είναι και η ανάσα μας. Η ενασχόληση με ό,τι αγαπάμε. Έτσι χαλαρώνουμε. Στο δόσιμο, σε κείνες τις στιγμές που μας γεμίζουν. Ο μόνος τρόπος να ισορροπήσουμε. Απέναντι σε όλη αυτή την τρέλα και τον παραλογισμό, να κυνηγούμε, ν ακολουθούμε ασθμαίνοντας μια ανελέητη ύλη, αντιτάσσουμε,
προβάλουμε την καρδιά μας. Μόνο αυτή γνωρίζει τι πραγματικά κρύβουμε και τι έχουμε ανάγκη.
Ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης μας με τον εαυτό είναι προτεραιότητα.
Η στοργή, η τρυφερότητα, το χάδι… Η ευγένεια, η καλοσύνη, ή κατανόηση, η εμπιστοσύνη… Είναι τόσο πολλά αυτά που μπορούμε να ανακαλύψουμε. Αρκεί να έχουμε ανοικτά τα μάτια της ψυχής και να αφουγκραζόμαστε…
Ήχους, χρώματα, αρώματα, ψυχισμό… Πάντα θα ψάχνουμε… Όταν φτάσουμε στο σημείο να γνωρίσουμε, ν αγαπήσουμε τον εαυτό, με ότι αυτός εμπεριέχει… Ακόμη και κυρίως τα λάθη… Φόβους, αδυναμίες, ότι έχουμε αρνητικό και δεν μας αρέσει… Όλα γίνονται εμπειρίες, από όπου μπορούν να αντληθούν χρήσιμα συμπεράσματα.
Φωτεινά σημαδάκια για να μας οδηγούν. Αυτή όμως είναι καθημερινή άσκηση. Που θέλουμε να εκτελέσουμε όχι σαν διαταγή ή απαίτηση αλλά, επειδή είναι κατά δική μας, ώριμη, απόφαση. Τότε έρχεται και η αγάπη. Ύψιστο αγαθό που μας προσφέρεται… Δώρο για να πορευθούμε. Όμως σε τούτη την γενναιοδωρία μόνο εμείς μπορούμε να δώσουμε αξία.
Αν την τιμήσουμε. Αν εκτιμήσουμε το μέγεθος και την ομορφιά της προσφοράς. Αλλιώς μένει κενή περιεχομένου. Χωρίς αντίκρισμα, υπόβαθρο κι ουσία… Αυτό λοιπόν χρειάζεται συνέχεια να έχουμε στο νου μας. Η καρδιά το ξέρει αλλά το μυαλό στήνει παγίδες. Πως, οι στιγμές μας είναι μοναδικές. Ό,τι έρχεται, ό,τι συναντάμε είναι για να μας δείχνει πόσο ξεχωριστές είναι.
Πολύτιμες όσο και το απειροελάχιστο από το είναι μας. Όσο εμείς. Γι αυτό είναι απαραίτητο η καρδιά ανοικτή πάντα να μένει. Οι κεραίες της είναι ευαίσθητες… Μπορούν να «πιάσουν» αόρατα μηνύματα, σημάδια… Να σημαδέψουν το μονοπάτι, να χαράξουν την πορεία μας στην ζωή.
ν.μ.
