Ο καρκίνος του νεφρού (νεφροκυτταρικό καρκίνωμα) είναι ο συχνότερος καρκίνος των νεφρών στους ενήλικες, εξορμάται από το επιθήλιο του εγγύς νεφρικού σωληναρίου και είναι η πιο θανατηφόρα, κακοήθης νόσος του ουρογεννητικού συστήματος.
Η νόσος δίνει από καθόλου έως ελάχιστα συμπτώματα και συνήθως διαγιγνώσκεται τυχαία, σε ασθενείς ηλικίας άνω των 65 ετών.
Βασική θεραπευτική αντιμετώπιση είναι μέχρι σήμερα η χειρουργική, ριζική ή μερική, νεφρεκτομή που -στις περιπτώσεις που ο όγκος περιορίζεται στα όρια του νεφρικού παρεγχύματος- παρέχει ένα προσδόκιμο πενταετούς επιβίωσης στο 60-70% των ασθενών, το ποσοστό όμως αυτό ελαττώνεται στο 30% εάν υπάρχουν απομακρυσμένες μεταστάσεις. Ο καρκίνος του νεφρού είναι ανθεκτικός στη χημειοθεραπεία και στην ακτινοθεραπεία, ενώ οι ανοσολογικές θεραπείες δείχνουν να βοηθάνε σε κάποιες περιπτώσεις.
Κατά τη διάγνωση της νόσου περίπου ο ένας στους τρεις ασθενείς έχει ήδη μεταστάσεις της νόσου σε άλλα όργανα, καθώς το νεφροκυτταρικό καρκίνωμα δεν δίνει συμπτώματα, παρά μόνο σε πολύ προχωρημένα στάδια. Συνήθεις θέσεις εντόπισης των μεταστάσεων είναι οι πνεύμονες, τα οστά, το ήπαρ, οι λεμφαδένες και ο εγκέφαλος.
Διαδερμικός Θερμοκαυτηριασμός
Σημαντική θέση στην αντιμετώπιση των μεταστάσεων έχει ο διαδερμικός θερμοκαυτηριασμός, τόσο στον πνεύμονα όσο και στο ήπαρ, καθώς η 5ετής επιβίωση σε ασθενείς με μεταστατική νόσο παραμένει κάτω του 10%, με βάση τις σχετικές έρευνες.
Στη μέθοδο αυτή εισάγεται διαδερμικά -υπό την καθοδήγηση του αξονικού τομογράφου- μια λεπτή βελόνη, μέσω της οποίας εφαρμόζονται ραδιοσυχνότητες (RF ablation) ή μικροκύματα (MW ablation) στον όγκο, με αποτέλεσμα την ελεγχόμενη καταστροφή του (πηκτική νέκρωση), διαμέσου της ανάπτυξης υψηλής θερμοκρασίας.
