Πρώτη ημέρα μαθημάτων σήμερα και μάλιστα δια ζώσης (τουλάχιστον προς το παρόν!) … μετά από 2 χρόνια «απομόνωσης» … με πλήρη άρση (κάτι που προσωπικά με προβληματίζει) όλων των περιοριστικών μέτρων.
Τι απεικονίζει η φωτογραφία; Λίγες ημέρες πριν την έναρξη των μαθημάτων, το εν λόγω μεταπτυχιακό τμήμα σπουδών πραγματοποιεί συνάντηση γνωριμίας τού εκπαιδευτικού προσωπικού με τούς πρωτοετείς φοιτητές για μια πρώτη επαφή, ενημέρωση και προσανατολισμό τους. Αφού γίνει η παρουσίαση τού κάθε διδάσκοντα από τον πρόεδρο τού τμήματος (ή τον κοσμήτορα τής σχολής), ο κάθε διδάσκων παρουσιάζει εν συντομία τα μαθήματα που διδάσκει ενώ στις διπλές οθόνες εμφανίζεται το βιογραφικό του. Για την ελληνική νοοτροπία αυτό ίσως φαντάζει σαν «ιερά εξέταση» ή περίσσια πολυτέλεια. Και όμως… Επί της ουσίας, όλοι κρίνουμε και όλοι κρινόμαστε. Ένας ελάχιστος σεβασμός στο φοιτητή απαιτείται. Αν μη τι άλλο, για παραδειγματισμό…
Στη συγκεκριμένη συνάντηση συμμετείχαν περίπου 40 διδάσκοντες από το σύνολο των 80 και πάνω από 100 πρωτοετείς φοιτητές από τούς 400 συνολικά τού συγκεκριμένου προγράμματος. Προηγείται υποδοχή των νέων φοιτητών με εδέσματα και ποτά και ακολουθεί παρόμοια συνεύρεση νέων αλλά και παλαιότερων φοιτητών … πάντα μαζί με τούς διδάσκοντες.
Ωραία πράγματα. Ένα ουσιαστικό συμπόσιο. Να θυμηθώ ότι στα 5 έτη σπουδών μου στην Πολυτεχνική Σχολή τού ΑΠΘ, είχα 2 καθηγητές τούς οποίους πρωτοείδα 2 χρόνια μετά την αποφοίτηση μου … μέσω τηλεόρασης. Συμβαίνουν και αυτά. Ω, τι απογοήτευση! Ω, τι θλίψη!
Εναρκτήριο λοιπόν λάκτισμα για ολοκλήρωση ενός ακόμη κύκλου σπουδών … για μια ανοδική πορεία επιστημονικής και κοινωνικής εξέλιξης με ήθος, όραμα και αξίες … για ανάδειξη, καταξίωση και επιβράβευση … σε ένα επιστημονικά άρτιο, κοινωνικά ευπρεπές, αξιοκρατικά ανταγωνιστικό, παραγωγικά προοδευτικό βέβαια ασφαλές και πολιτισμένο .. πανεπιστημιακό περιβάλλον.
1 λεπτό ανάγνωση
