Το Facebook και τ’ άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι χρήσιμα για την επικοινωνία. Όταν αναρτώ κάτι και το διαβάζει ένας φίλος και μου απαντάει ή το σημειώνει, τότε αισθάνομαι ότι επικοινωνώ, ότι έχω ακόμη την δυνατότητα να τον υπενθυμίσω την φιλία μας, να τον περιγράψω την σημερινή πραγματικότητα και να τον δώσω κάποιο θετικό μήνυμα.
Σπάνια το χρησιμοποιώ για άρνηση για θυμό. Γι αυτό και σιγά σιγά απομακρύνω με τον τρόπο μου αυτούς που το χρησιμοποιούν για να βγάλουν την κακία τους την ζήλια τους και γενικά την άρνηση .
Αισθάνομαι ευτυχής που υπάρχει, αισθάνομαι ευτυχής που ζω αυτήν την εποχή της τεχνολογίας και επικοινωνώ π.χ. με ανθρώπους που γνώρισα πριν σαράντα χρόνια και κυρίως αγαπημένους φίλους και συγγενής που βρίσκονται μακριά.
Γι αυτό και η σημερινή ανάρτηση. Όπως όλα έτσι και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν την καλή και την κακή πλευρά.Στο χέρι μας είναι να το χρησιμοποιούμε με φειδώ, προσοχή και κυρίως πνευματική και λογική προσέγγιση.
Τέλος. Ότι μας δίνει χαρά ,ευτυχία, το συνεχίζουμε. Ότι μας στεναχωρεί και μας αγχώνει το σταματούμε. Γι αυτό και δεν μου κακοφαίνεται αν κάποιος με διαγράψει ή κάποιος μου πει ότι το σταματά. Αλλά δεν πάω αυτούς που μένουν στην γκρίνια, συνέχεια κριτικάρουν τους πάντες και τα πάντα αλλά συνεχίζουν και δεν κάνουν το απλό. Να διαγράψουν τον λογαριασμό τους.
