Ελάχιστα σπίτια για μακροχρόνια μίσθωση, υπέρογκα ενοίκια που αγγίζουν σχεδόν τον μισό μισθό, δίχως συμβόλαια, ενώ πολλοί αναγκάζονται να πληρώνουν ξενοδοχεία
Της Χρύσας Βαϊνανίδη
Πλανόδιοι εκπαιδευτικοί που ταξιδεύουν απ’ άκρη σ’ άκρη για να διδάξουν. Με μια βαλίτσα στο χέρι, από την Κέρκυρα έως την Κρήτη, από τον Έβρο έως την Τήλο, οι αναπληρωτές ενσαρκώνουν το δράμα της «σύγχρονης Οδύσσειας» των εκπαιδευτικών της δημόσιας εκπαίδευσης. Κάθε καλοκαίρι το ίδιο βασανιστήριο: πού θα διδάξω φέτος; Μετά την ανακοίνωση τοποθέτησης, ακολουθεί το μαρτύριο της εύρεσης στέγης και το άγχος της εγκατάστασης. Ύστερα ήρθε η «μάστιγα» του Airbnb, αλλά και οι ανατιμήσεις σε ενέργεια και βασικά αγαθά. «Και πού θα πάει επιτέλους αυτή η βαλίτσα;» συζητούν μεταξύ τους.
Από την εφιαλτική αναζήτηση στέγης δεν γλύτωσαν ούτε οι νεοδιόριστοι. Χρόνια και χρόνια γύριζαν σε ακριτικά νησιά, απομακρυσμένα χωριά, τουριστικές περιοχές, με ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα και ανεργία το καλοκαίρι. Έφτασε επιτέλους η ώρα του διορισμού, έστω και μακριά από τον τόπο μόνιμης κατοικίας, δεδομένου ότι δήλωσαν όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Θα υπέθετε κάποιος ότι τα δύο χρόνια υποχρεωτικής παραμονής στον τόπο διορισμού θα έλυνε έστω το πρόβλημα της στέγασης. Κι όμως. Ανησυχητικές διαστάσεις παίρνει το φαινόμενο της έξωσης από τα σπίτια κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου, όχι μόνο στα νησιά αλλά και στην ηπειρωτική Ελλάδα. «Η κατάσταση είναι απελπιστική», δηλώνουν στην ΑΥΓΗ της Κυριακής αναπληρωτές και νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί που μοιράζονται τις ιστορίες τους. Ελάχιστα σπίτια για μακροχρόνια μίσθωση, υπέρογκα ενοίκια που αγγίζουν σχεδόν τον μισό μισθό τους, δίχως συμβόλαια, προσωπικά αντικείμενα ξανά σε αυτοκίνητα και αποθήκες, ενώ πολλοί αναγκάζονται να πληρώνουν ξενοδοχεία ή να φιλοξενούνται -εάν είναι τυχεροί- μέχρι να βρουν σπίτι.
“Με τα πράγματα στο αμάξι”
Η Β.Ν. κατάγεται από την Καστοριά και διορίστηκε πέρσι στην Κέρκυρα. «Φέτος δεν υπάρχουν καν αγγελίες» διαπιστώνει. «Ήρθα τον Αύγουστο για να βρω σπίτι. Ευτυχώς είχα ανθρώπους να με φιλοξενήσουν. Πολλοί αναγκάζονται να μείνουν αρχικά σε ξενοδοχεία ή Airbnb. Τα ενοίκια είναι στα ύψη, ειδικά μέσα στην πόλη ζητούν 450-500 ευρώ για 30 τ.μ. Εκτός πόλης είναι γύρω στα 400 ευρώ, αλλά και πάλι είναι πολύ ακριβά για ένα άτομο, όπως εγώ που ζω μόνη μου. Πέτυχα μάλιστα περίπτωση ιδιοκτήτη που μου ζήτησε δύο εγγυήσεις μπροστά και νοίκι, χωρίς συμβόλαιο και να φύγω τον Ιούνιο. Κατάφερα τελικά να βρω ένα σπίτι με νοίκι 400 ευρώ, αλλά θα μπω σε μια εβδομάδα. Όλον αυτόν το καιρό τα πράγματα μου είναι στο αμάξι. Καταλαβαίνω κάποιος να θέλει να αξιοποιήσει το ακίνητό του το καλοκαίρι, αλλά δεν γίνεται να μην υπάρχει μέριμνα για τους εκπαιδευτικούς. Και προκειμένου να μην μείνουμε κι εμείς στον δρόμο, γινόμαστε συνένοχοι αφού αναγκαζόμαστε να μένουμε τελικά σε σπίτια χωρίς συμβόλαια» καταλήγει.
Συνέχεια του ρεπορτάζ στο avgi.gr
