Πριν από κάποιες μέρες στη Θεσσαλονίκη έγινα μάρτυρας ενός ασυνήθιστου περιστατικού, το οποίο θέλω να μοιραστώ μαζί σας-θα καταλάβετε γιατί. Το περιστατικό είχε δύο “ημίχρονα”. Γύρω στο μεσημέρι μια ώριμη κυρία, οδηγώντας το ΙΧ της, δε βλέπει το STOP και πέφτει πάνω σε διερχόμενο ΙΧ που οδηγούσε μια νέα κοπέλα, η οποία, ενώ αρχικά ταράχτηκε, πολύ γρήγορα, βλέποντας την άλλη οδηγό πολύ πιο ταραγμένη, της μίλησε ευγενικά και τη στήριζε σε όλη τη διάρκεια της γραφειοκρατικής διαδικασίας που ακολούθησε στο σημείο της σύγκρουσης των ΙΧ.
Κι ενώ το περιστατικό κόντευε πια να ξεχαστεί, η νέα οδηγός του ΙΧ που χτυπήθηκε έλαβε το απόγευμα ένα μήνυμα στο κινητό της που την εξέπληξε:
“Καλησπέρα! Με όλο το θάρρος να σε ευχαριστήσω για την ψύχραιμη αντιμετώπιση σήμερα, δε θέλω να φανταστώ πόσο πιο ακραία θα ήταν η μητέρα μου αν δεν ήσουν τόσο χαλαρή και ευγενική. Τώρα ηρέμησε ή τουλάχιστον έτσι λέει. Εύχομαι να φτάσατε Καστοριά χωρίς προβλήματα.”
ΥΓ: Το τηλέφωνό σου ήταν στο μέηλ της Ασφαλιστικής και είπα να σε ευχαριστήσω. Καλό βράδυ!”…
Πόσα θαυμαστικά θα μπορούσε να βάλει κανείς στην αληθινή, μα δυστυχώς σπάνια αυτή ιστορία!!!! Και πόσο πιο όμορφη θα ήταν η ζωή μας αν όλοι συγκρατούνταν σε στιγμές έντασης, αν όλοι έβαζαν τον εαυτό τους στη θέση του άλλου και τον καταλάβαιναν!… Και, τελικά, πόσα πολλά χάνουμε που δεν ενεργούμε έτσι, τουλάχιστον οι περισσότεροι…
Από το Facebook της Σόνιας Ευθυμιάδου
1 λεπτό ανάγνωση
