Μπορεί να είναι μόνο μια από τις πάρα πολλές ακαδημίες μικρών ποδοσφαιριστών που υπάρχουν στη χώρα, ωστόσο οι επιτυχίες που καταγράφει η Ακαδημία Κρόνος Καστοριάς, μόνο απαρατήρητες δεν περνούν στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της χώρας.
Ρεπορτάζ: Αλέξανδρος Αλεξιάδης
Ο Κρόνος Καστοριάς, αυτή τη στιγμή μετρά δύο ποδοσφαιριστές που πέρασαν από την ακαδημία του και συμμετέχουν σήμερα στην Εθνική ομάδα U19, αλλά και τουλάχιστον τέσσερις ποδοσφαιριστές που έχουν γίνει επαγγελματίες σε μεγάλες ομάδες.
Τι είναι όμως αυτό που κάνει τη συγκεκριμένη ακαδημία από την περιφέρεια να ξεχωρίζει; Ότι έχει έμπειρους και πολύ καλά καταρτισμένους προπονητές; Ότι εντάχθηκε στο δίκτυο των συνεργαζόμενων ακαδημιών του ΠΑΟΚ; Ότι γίνεται ειδικός χειρισμός στα ποδοσφαιρικά ταλέντα που περνούν από εκεί; Ή μήπως ότι στόχος της ακαδημίας είναι, εκτός από καλούς ποδοσφαιριστές να εκπαιδεύει τους πιτσιρικάδες ώστε να έχουν ήθος και σωστή προσωπικότητα;
Όλα τα παραπάνω, αλλά και πολλά ακόμα, όπως θα πει στη συνέντευξη του στο GRTimes.gr και ο προπονητής και συνιδρυτής της Ακαδημίας Κρόνος, Παναγιώτης Μπαμπούλης, περιγράφοντας τον τρόπο που λειτουργεί η ακαδημία και μιλώντας για το τι την κάνει να ξεχωρίζει, για το πως δημιουργούνται οι σωστοί αυριανοί επαγγελματίες, αλλά και για τα θέματα που ταλανίζουν τις ακαδημίες, ειδικά στην περιφέρεια, όπως και για το πρόβλημα των ανισοτήτων ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές της επαρχίας και των μεγάλων αστικών κέντρων.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης με τον κ. Παναγιώτη Μπαμπούλη:
Ερώτηση: Πως ξεκίνησε και αναπτύχθηκε η Ακαδημία Κρόνος και ποιοι οι ποδοσφαιριστές της που αναδείχθηκαν περισσότερο το τελευταίο διάστημα
Η Ακαδημία ιδρύθηκε το 2004. Από τότε απέκτησε μια δυναμική. Την πλαισίωσαν αρκετά παιδιά, καλοί ποδοσφαιριστές για την τότε εποχή. Αυτό που έχει αξία, είναι ότι όσο περνούσε ο καιρός και τα χρόνια, οι προπονητές οι πρώτοι, εμείς που συγκροτήσαμε το προπονητικό team, αποκτήσαμε και περισσότερες εμπειρίες όσον αφορά στις ηλικίες των παιδιών και τα προπονητικά προγράμματα.
Το 2009 ενταχθήκαμε στο δίκτυο των συνεργαζόμενων ακαδημιών του ΠΑΟΚ. Στη συνέχεια στο πλαίσιο της συνεργασίας αυτής, βασιστήκαμε σε έναν προγραμματισμό που αφορούσε όλες τις ακαδημίες, για να έχουμε έναν μπούσουλα από κοινού. Αυτό βοήθησε τους προπονητές να μπορούν να έχουν μια κοινή γραμμή και μια κοινή στόχευση. Και πάνω σε αυτό όλες οι ηλικιακές ομάδες είχαν έναν προγραμματισμό ενιαίο και κάθε φορά που ανεβάζαμε παιδιά σε κάποιες κατηγορίες είχαμε μια κλιμάκωση των προπονήσεων, των εντάσεων, των στόχων. Και αυτό μας οδήγησε στο να μπορούμε να έχουμε περισσότερη εμπιστοσύνη από τους γονείς και τα παιδιά όλου του νομού και η ακαδημία δυνάμωσε πάρα πολύ.
Έχει πάρει πρωταθλήματα στα τμήματα υποδομής, χωρίς αυτό βέβαια να ήταν το πρωτεύον, όπως ήταν δηλαδή το κομμάτι το εκπαιδευτικό, καθώς όσοι πέρασαν από τον Κρόνο απέκτησαν μια νοοτροπία σωστή, νοοτροπία σχολείου, νοοτροπία ακαδημίας με ήθος. Οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές όταν περνούσαν στα 14-15 και έμπαιναν σε μια ηλικιακή κατηγορία λίγο πριν το αντρικό, έπαιζαν στο τοπικό πρωτάθλημα πλέον, όχι στα τμήματα υποδομής. Αυτό τους δυνάμωσε και φτάσαμε στο σημείο κάποιοι ποδοσφαιριστές από εμάς να επιλεγούν από ΠΑΕ και να μπουν σε πρώτη φάση σε τμήματα υποδομής, στο Κ-15, Κ-17 και στη συνέχεια να ανέλθουν.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, τουλάχιστον τέσσερις παίχτες του Κρόνου έχουν γίνει επαγγελματίες. Ένας είχε γίνει στον Άρη, ο οποίος βέβαια σταμάτησε το ποδόσφαιρο λόγω τραυματισμού, ένας είναι ο Ζήσης Τσίκος που είναι στον ΠΑΟΚ, στη Β ομάδα, ένας ο Παπαδόπουλος Γιώργος ο οποίος είναι αυτή τη στιγμή στον Αστέρα Τρίπολης και ένας ο Βαγγέλης Νικολάου, ο οποίος είναι του 2004 και έγινε πριν από λίγο καιρό επαγγελματίας και είναι και στην Εθνική ομάδα αυτή τη στιγμή, στην αποστολή στην Ελβετία για τις υποχρεώσεις της U19. Εκεί είναι και ο Τσίκος. Δηλαδή αυτή τη στιγμή, δύο άτομα, δύο παιδιά της ακαδημίας του Κρόνου, είναι στην Εθνική U19 που είναι στην Ελβετία.
Αυτό είναι και για εμάς τιμητικό, αλλά δικαιώνει και την προσπάθεια των προπονητών και όλου του team και περισσότερο και των γονέων. Γιατί οι γονείς είναι συνεργάτες. Όταν δεν υπάρχουν γονείς να φέρνουν τα παιδιά στο γήπεδο, δεν υπάρχει και ομάδα. Άρα όλοι μαζί κάναμε μια καλή δουλειά, όχι μόνο οι προπονητές και ο σύλλογος.
Ο σύλλογος είναι οι γονείς, είναι τα παιδιά, είναι το κλίμα που επικρατεί γενικότερα, είναι οι μεικτές ομάδες της ΕΠΣ Καστοριάς, είναι όλοι οι παράγοντες. Είναι ακόμη ο αντίπαλος ο οποίος βοηθάει τον αντίπαλο να γίνει καλύτερος. Είναι όλα τα παραπάνω. Να μην το δούμε δηλαδή αποσπασματικά. Όσο πιο υγιές είναι το άθλημα, όσο σε πιο στέρεες βάσεις πατάει, τόσο πιο πολύ βοηθάει ο ένας τον άλλον. Γιατί στην ουσία δεν υπάρχει αντίπαλος, υπάρχει σύμμαχος. Εγώ χρησιμοποιώ τη λέξη σύμμαχος, με την έννοια ότι από κοινού, άσχετα αν παίζουμε με διαφορετικές φανέλες, σκοπεύουμε στο αθλητικό μας μέλλον. Είτε αυτό δηλαδή είναι να πετύχουμε ατομικά ρεκόρ, είτε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, καλύτερες προσωπικότητες.
Ερώτηση: Γιατί προφανώς μια ακαδημία διαμορφώνει και χαρακτήρες, με τον προπονητή να έχει και τον ρόλο του «δασκάλου»;
Ακριβώς, γιατί εδώ, πέραν όλων των άλλων, προσπαθούμε να εμπεδώσουμε στα παιδιά και τα πραγματικά όρια. Όταν λέμε όρια, εννοούμε τα ατομικά, να μην ξεπεράσει ο ίδιος ορισμένα standards και ενοχλεί τον άλλον, να μην ξεπερνάει πχ τα ωράρια ακόμη και τα προσωπικά τα δικά του, να μην αργεί στις προπονήσεις, να διαβάζει τα μαθήματα του. Αυτά είναι όρια που τα βάζει η ακαδημία και είναι προϋποθέσεις για να γίνει κάποιος άνθρωπος σωστός αθλητής. Δεν είναι μόνο δηλαδή το να κλωτσάω σωστά τη μπάλα. Είναι και να μπορώ να βελτιώνω τον τρόπο σκέψης, γιατί πλέον το ποδόσφαιρο έχει γίνει ένα ευφυέστατο άθλημα, ένα «σκάκι» όπου αν δεν καλλιεργήσεις το νου σου, δεν φερθείς έξυπνα και δεν μάθεις πράγματα, δεν θα βελτιωθείς.
Ερώτηση: Ακαδημίες υπάρχουν πάρα πολλές σε όλη τη χώρα. Τι ξεχωρίζει τη δική σας και τι άλλο κάνετε ώστε να αυξήσετε τις πιθανότητες να βγει κάποιο ταλέντο από εσάς; Έπαιξε ρόλο και η συνεργασία με τον ΠΑΟΚ;
Η συνεργασία με τον ΠΑΟΚ ήταν η αφορμή, με την έννοια ότι ο ΠΑΟΚ πχ έδωσε έναν μπούσουλα. Αυτή τη στιγμή υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία παγκοσμίως όσον αφορά το πώς λειτουργούν οι ακαδημίες. Δηλαδή και ο ΠΑΟΚ να μην υπήρχε, αυτό πάλι θα συνέβαινε. Απλά το αναφέρω τιμητικά, γιατί και ένας μεγάλος σύλλογος βάζει «σφραγίδα». Όταν φοράς τη φανέλα με το σήμα του, ακολουθείς και εσύ κάποιες γραμμές. Υπάρχει μια ηθική υποστήριξη .
Από την άλλη, είναι η συνέπεια την ώρα της δουλειάς. Δηλαδή, οι προπονητές οι οποίοι ήταν στην ακαδημία του Κρόνου, είχαν μια επαγγελματική συνέπεια και όλη η προπόνηση ήταν ακριβώς επάνω στην ηλικία, την ανάλογα προσαρμοσμένη. Τίποτα δεν έγινε λιγότερο, ούτε κάτι έγινε με υπερβολή.
Να ξέρετε ότι τα ίδια τα παιδιά, έχουν ένα επίπεδο δεκτικότητας. Δηλαδή αντιλαμβάνονται λίγο, λίγο περισσότερο, κάθε φορά που ανεβάζουν και μια διετία θα έλεγα εγώ, μια ηλικία, μια κατηγορία. Αν εμείς προσπαθήσουμε να τους βάλουμε πολλές πληροφορίες σε μικρή ηλικία, κάτι δεν θα κάνουμε σωστά, δεν θα καταφέρουμε σωστά.
Εμείς είχαμε έναν προγραμματισμό και μια δομή στην ακαδημία, όπου πήραν τα κατάλληλα ερεθίσματα, τις κατάλληλες κινητικές δεξιότητες, στην κατάλληλη ηλικία και ενδεχομένως αυτό τους βοήθησε. Συν το γεγονός ότι ήδη, τα παιδιά είχαν ένα προσωπικό ταλέντο. Βέβαια υπήρχαν και άλλοι αξιόλογοι ποδοσφαιριστές οι οποίοι δεν αξιολογήθηκαν ανάλογα. Γιατί είναι πάρα πολλά τα παιδιά που πέρασαν από τον Κρόνο και έμαθαν πολύ ωραία μπάλα και αυτή τη στιγμή παίζουν σε Γ` Εθνική, παίζουν σε υψηλές κατηγορίες όπως Superleague 2, απλά δεν έχουν γίνει επαγγελματίες. Ακόμη…. Τέλος πάντων. Αυτό ήταν, η συνέπεια, ο επαγγελματισμός και το σωστό, εξειδικευμένο ασκησιολόγιο. Συντονισμός, τεχνική, νευρομυϊκή συναρμογή, παιχνίδια ευφυίας από το μικρό στο μεγάλο παιχνίδι. Δηλαδή να μάθει πρώτα το παιδί να παίζει με τον αντίπαλο, από το ένας εναντίον ενός, για να φτάσει τελικά στο 11 εναντίον 11. Όλα θέλουν μια δόμηση και αυτό το ακολουθήσαμε κατά γράμμα. Πιστεύω ότι αυτό είναι μια συνταγή πολύ σωστή.
Ερώτηση: Κατά πόσο, ειδικά στην επαρχία δίνονται ίσες δυνατότητες στα παιδιά που αξίζουν, να μπορέσουν να διεκδικήσουν μια θέση σε μια καλή ομάδα;
Προσέξτε ποια είναι η αδυναμία της επαρχίας. Ειδικά στον νομό Καστοριάς, δεν υπάρχει ομάδα πρότυπο αυτή τη στιγμή σε υψηλή κατηγορία. Ενώ παλαιότερα υπήρχε η θρυλική Καστοριά, η οποία ήταν και Κυπελλούχος, πλέον δεν υπάρχει ομάδα που να αγωνίζεται σε υψηλές κατηγορίες, άρα οι παραστάσεις είναι μικρότερες, οι ευκαιρίες είναι μικρότερες και οι παράγοντες έχουν γίνει λιγότεροι. Όλα είναι στα πλαίσια μιας γενικότερης κρίσης.
Σαφώς όμως το κέντρο, η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, μεγαλύτερες πόλεις, έχουν τις ευκαιρίες να συναγωνιστούν τα παιδιά περισσότερο, να αναδειχθούν και να είναι στο μάτι των ειδικών πιο συχνά και για αυτό θα έλεγα ότι εδώ κάπως αδικούνται τα παιδιά.
Το δίκτυο που σας ανέφερα, του ΠΑΟΚ, έφερε εδώ αυτήν την βέλτιστη κατάσταση στον νομό, αν μπορούμε να την πούμε έτσι. Είχαμε την ευκαιρία να δείχνουμε παιδιά στο κέντρο, να τα αξιολογούν οι προπονητές του ΠΑΟΚ, να τα αξιολογούν και διάφοροι άλλοι, ώστε να μπορούμε για παράδειγμα να τα αναδείξουμε τα παιδιά αυτά, μέσα από συχνές προπονήσεις σε άλλες ομάδες. Δηλαδή στον ΠΑΟΚ, στις μεικτές ομάδες της Καστοριάς, στο πρωτάθλημα των μεικτών ομάδων που διοργανώνει η ΕΠΟ. Όλα αυτά βοήθησαν.
Ερώτηση: Δηλαδή τα παιδιά από την επαρχία πήγαν προς τα κέντρα για να φανεί η αξία τους;
Ακριβώς. Να σας πω χαρακτηριστικά ότι το 2012-2014, ένα ταξί από την Καστοριά, έβαζε μέσα έξι παιδιά του Κρόνου και τα κατέβαζε στη Θεσσαλονίκη να κάνουν προπόνηση με τον ΠΑΟΚ σε διάφορες κατηγορίες. Δηλαδή ήταν στα προ junior, στα junior και στους προπαίδες. Ήταν επιλεγμένα τα παιδιά που έκαναν προπόνηση με τις ομάδες του ΠΑΟΚ και αυτό γινόταν για 2 χρόνια. Έτσι λοιπόν και ο Ζήσης Τσίκος ο οποίος αυτή τη στιγμή παίζει στη Β` ομάδα του ΠΑΟΚ και είναι επαγγελματίας, ξεχώρισε και αναδείχθηκε, έτσι και ο Βαγγέλης Νικολάου βελτιώθηκε και κατέληξε στον Παναιτωλικό και είναι επαγγελματίας, έτσι και ο Γιώργος Παπαδόπουλος, ο δικός μας, πήγε πρώτα στον Ολυμπιακό, στην Κ-17 και στη συνέχεια πήγε στον Αστέρα Τρίπολης. Δηλαδή πήραν ευκαιρίες τα παιδιά, αλλά με τη διάθεση και τα έξοδα των γονέων. Η επαρχία στερεί τη δυνατότητα από τα παιδιά να τους βλέπουν πιο εξειδικευμένοι προπονητές ή οι μεγάλες ομάδες.
Ερώτηση: Σημασία έχει η νίκη; Τι έχει σημασία για τα παιδιά στις ακαδημίες;
Σημασία έχει να μάθουμε και να αγαπάμε το άθλημα. Να υπηρετούμε το άθλημα, με την έννοια ότι αυτό θα μου ανεβάσει επίπεδο. Είναι μια πλατφόρμα για τη ζωή μου. Τώρα, αν μέσα από αυτό ξεχωρίσω, αν δηλαδή με αναδείξει το σύνολο, τότε θα πρέπει ο καθένας να κατανοήσει αν πρέπει να συνεχίσει επαγγελματικά ή όχι ή να πάει γενικότερα στον πρωταθλητισμό. Αλλά πρωτεύον είναι η άσκηση για την υγεία, την ευεξία και για την αγάπη για το άθλημα. Και όλα τα άλλα έρχονται όταν ξεχωρίζεις, όταν είσαι πολύ καλός.
Ερώτηση: Ποιος είναι ο στόχος της ακαδημίας από εδώ και πέρα;
Πρώτα είναι να κρατήσουμε το άθλημα σε ένα υψηλό επίπεδο. Γενικά όλα, από την εποχή της πανδημίας περνούν μια κρίση. Τα ίδια τα παιδιά βέβαια που αγαπούν το άθλημα, δεν το ένιωσαν αυτό, απλά στερήθηκε η δυνατότητα τους να προπονηθούν για δύο χρόνια συνεχόμενα. Αυτό μείωσε και τις τεχνικές τους ικανότητες. Αν το δούμε δηλαδή στην πράξη, έχει πέσει η τεχνική ικανότητα των παιδιών αυτή τη διετία. Εδώ προσπαθούμε να επανέλθουμε λίγο στα επίπεδα που είμασταν πριν, γιατί είναι κρίσιμα όλα τα στάδια. Και η ηλικία των 8 και των 10 και των 12, όλα παίζουν τον ρόλο τους.
Εμείς έχουμε ως στόχο να διατηρηθούμε, να συντηρήσουμε τις δυνάμεις μας και την διάθεση μας και να παίρνουμε από τα παιδιά ώθηση, ώστε να είμαστε πχ σε μια εγρήγορση και να μπορέσουμε να τους δώσουμε όσο γίνεται περισσότερα από τη γνώση αλλά και από την εξέλιξη που μπορούν να έχουν τα παιδιά. Είναι μια σχέση αμφίδρομη. Όσο τα παιδιά αγαπάν το άθλημα και όσο και εμείς τους εμπνέουμε τόσο λοιπόν το άθλημα θα παραμένει σε υψηλό επίπεδο. Αυτός είναι ο στόχος μας. Εάν είναι κάποιος να πρωταγωνιστήσει να γίνει πρωταθλητής, αυτό θα έρθει στην πορεία, σιγά σιγά.
Ερώτηση: Εσείς πόσα παιδιά έχετε στο δυναμικό της ακαδημίας;
Στην ακαδημία αυτή τη στιγμή είναι 60 παιδιά. Είναι ικανός αριθμός, απλά παλαιότερα υπήρχαν περισσότερα παιδιά. Θα έλεγα ότι ο αριθμός των παιδιών σε ένα τμήμα, πρέπει να είναι διαχειρίσιμος. Ανάλογα με τις ηλικίες των παιδιών, πρέπει να δημιουργούνται και αντίστοιχα τμήματα που να μπορούν να παίζουν και να έρχονται σε επαφή με την μπάλα. Δηλαδή έχω δει πχ λαθάκια σε συνεργάτες, όπου 20 παιδάκια ηλικίας 6-8 ετών, προσπαθούν να προπονηθούν. Δεν είναι εύκολο. Θέλει λιγότερα παιδιά, περισσότερες ώρες δουλειάς.
Έπειτα, αυτό που έχει πολύ μεγάλη αξία, είναι να παίζουν με συνομηλίκους, πολλές φορές μέσα στην εβδομάδα. Δηλαδή πολλές προπονήσεις. Με δύο προπονήσεις την εβδομάδα που κάνει μια ακαδημία, δεν φτάνει. Για αυτό, όταν βλέπουμε ότι κάποια παιδάκια ξεχωρίζουν, καλό είναι να τα «τσιμπάμε» λίγο παραπάνω, να τους δίνουμε την ευκαιρία να γυμναστούν με τους λίγο μεγαλύτερους. Αυτό θα τους δώσει και ώθηση για περισσότερα πράγματα. Στα όρια που μπορεί κάθε παιδί και ανάλογα με τα σωματομετρικά, όταν το επιτρέπουν.
Ερώτηση: Διαπιστώνουμε πως έχει τις δικές της μεγάλες δυσκολίες η ενασχόληση με τις ακαδημίες και με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.
Θέλω να ευχηθώ σε όλους μας να έχουμε δύναμη για τη συνέχεια, γιατί όντως είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο, καθώς είναι μια ασχολία που έχει διάφορες καιρικές συνθήκες, κρύο, ήλιος, βροχή, αέρας και έχει να κάνει και με την υπομονή των παιδιών και των γονέων…
Αυτό που πρέπει να μας διακρίνει, είναι η συνεχόμενη, η διαρκής αγάπη. Αν κάποιος δεν το κάνει με αγάπη, καλό είναι να ξεκουραστεί και να πάει στο σπίτι του και να έρθει η νέα γενιά, νέοι προπονητές από το πανεπιστήμιο, από τα ΤΕΦΑΑ, από σχολές ειδικές που παίρνουν γνώσεις, να έρθουν να πλαισιώσουν το άθλημα και να το αναδείξουν και να το εκτοξεύσουν.
Και στην περιφέρεια, με τη βοήθεια της πολιτείας και με περισσότερη οικονομική ενίσχυση, στην πράξη όμως, όχι μόνο με εξαγγελίες. Ήδη τρέχει τώρα η υπόθεση με το Αθλητικό Μητρώο, δεν γίνονται αγώνες, δεν παραχωρούνται γήπεδα σε ερασιτεχνικές ομάδες που δεν έχουν καταφέρει να μπουν στο μητρώο. Όλα αυτά δηλαδή είναι μια κατάσταση που δεν μας βοηθάει να αναπτυχθούμε. Να θυμηθούμε ότι το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, οι ακαδημίες, δεν είναι επαγγελματικά σωματεία. Έχουν ανάγκη τη στήριξη των δήμων, με την παραχώρηση των γηπέδων και με χρήματα κάποια στιγμή, για διάφορα έξοδα και η συμμετοχή των γονέων να είναι βέβαια δυναμική, και να μπορέσουμε να το συνεχίσουμε.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ, σε όλους τους γονείς που εμπιστεύθηκαν όλα αυτά τα χρόνια την ακαδημία μας και τους συνεργάτες, για όλο αυτό το υπέροχο κλίμα που έχουμε διαμορφώσει και ο Κρόνος έχει γίνει πανελλήνια γνωστός, γιατί έχει διοργανώσει και μεγάλης εμβέλειας ποδοσφαιρικά τουρνουά. Βέβαια, ακριβώς λόγω της πανδημίας αυτά τα δύο χρόνια, έχουμε «καταλαγιάσει» λίγο, ας το πούμε έτσι, έχει πέσει κάπως η ένταση, αλλά θα επανέλθουμε ξανά.
