Με αφορμή τα αυριανά γλυκά μου γενέθλια (30 χρόνια γλυκιάς ζωής) πήγα σήμερα στο Εν. Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο-Λύκειο Καστοριάς.
Ήθελα να βρεθώ σε μια μεγάλη αγκαλιά, να πάρω δύναμη, να δω χαρά,να μετρήσω την αντοχή μου στην καλοσύνη.
Ένα τόσο σπουδαίο σχολείο στον τόπο μας, το μεγαλύτερο στη Δυτική Μακεδονία, όπου ακούραστοι καθηγητές και αγωνιστές γονείς παλεύουν για ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά τους.. τα υπέροχα αυτά πλάσματα που χωρίς δεύτερη σκέψη αγκαλιάζουν, εκφράζονται και ευγνωμονούν απαιτώντας ίση μεταχείριση, φροντίδα και ένα καλύτερο αύριο. Σαν όλα τα παιδιά του κόσμου!
Είναι υποχρέωση όλων μας, της πολιτείας, τως φορέων, της κοινωνίας μας και κάθε οικογένειας να σταθούμε πλάι τους και μαζί τους!
Πολλοί σταθήκαμε αντιμέτωποι με την αλήθεια της ζωής και κουβαλάμε το δικό μας προσωπικό σταυρό.
Είναι εύκολο να χαρακτηριστεί κάτι ως αναπηρία! Όλοι εμείς όμως, με τον μικρό και μεγάλο άλλοτε σταυρό μας είναι πιο εύκολο να το ονομάσουμε ευλογία! Μας δίνει δύναμη, κουράγιο και αντοχή να αντιμετωπίσουμε τη ζωή μας..
Για σήμερα θα σκεφτώ ότι η ψυχή μου γέμισε χαρά! Θα πω ότι μου έδωσαν δύναμη για ακόμη 30 χρόνια.
Θα πω ένα τεράστιο ευχαριστώ σε Γονείς και Εκπαιδευτικούς!
Τρομάζω και υποκλίνομαι στη δύναμη ψυχής που έχουν και χαρίζουν!
Κρατώ το μεγαλύτερο ευχαριστώ για τα παιδιά και την αγκαλιά τους!
Θα είμαι εκεί.. μαζί τους!
Αγνή Κανδύλη-Μυκωνιάτη 
