Στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου , κατά τη διδασκαλία της θεματικής ενότητας που αφορά τα «Ανθρώπινα Δικαιώματα», είχαν την ευκαιρία ναακούσουν σχετικό με το θέμα τραγούδι , που συνέθεσε και έγραψε τους στίχους ο συμμαθητής τους, Βασίλης Σιώμος.
Οι στίχοι, βαθυστόχαστοι και επικεντρωμένοι στην σκληρή πραγματικότητα, ήταν αποκαλυπτικοί και άγγιξαν όλους εμάς που είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε μέσα στην τάξη αυτήν τη σημαντική εμπειρία. Ευχαριστούμε τον Βασίλη που μοιράστηκε μαζί μας το τραγούδι του και που μέσα από τη ματιά και την ευαισθησία του μας πρόσφερε τη δική του οπτική στο θέμα που μελετήσαμε.
Είναι σημαντικό στο σχολείο να δίνεται η δυνατότητα να εκφράζουν οι μαθητές τον προβληματισμό τους με τρόπο δημιουργικό !
https://www.youtube.com/watch?v=FmGgFc6NIfA
Με ένα προοίμιο πικρόχολο θελώ να ξεδιπλώσω
ένα σενάριο του χτες το σήμερα να στοιχειώσω
ηχούν στα αυτιά μου δύνατα τα λόγια τα πομπώδη
αγώνες δικαιώματα ανθρώπινα ιδεώδη
σφαγές ολοκαυτώματα της φρίκης συγχορδία
παγίδευσαν τον άνθρωπο σε μία ουτοπία
ελπίδες σου μοιράσανε προστάγματα εφήμερα
η μοίρα σου σε όρισε να κύνηγας τη χίμαιρα
πληθός εικόνες ζοφερές ανθρώπινα συντρίμμια
στησάνε στη σκακιέρα τους τα βρώμικα παιχνίδια
παγκόσμια είναι η κραυγή τσουνάμι η αθλιότητα
δάκρυα αίμα και οργή ελευθερία και ισότητα
ψυχές εξόριστες εξέπνευσε ο χρόνος
αμείλικτος κρυφός δουλεύει ο πόνος
νόμος της ζούγκλας αιώνια κακεντρέχεια
γραμμένη σε περγάμηνη στημένη η συνέχεια
πληθή πορείες ψηφίσματα σ’ένα συνονθύλευμα
ενώθηκαν φωνές σ’ενά παγκόσμιο διακύβευμα
πίσω από τα παρασκήνια χωρίς ενστάσεις και αντεγκλήσεις
ανερυθρίαστα υπέγραψαν ανόσιες εκχωρήσεις
γυναίκες άντρες και παιδιά αμέτρητα τα θύματα
φαντάσματα ιστορικά μνήμες και ενθυμήματα
πόλεμοι ιεροί θεσμοί αναπαλοτρίωτοι
αίμα θυσίες και εχθροί δράστες ακαταδίωκτοι
στρατόπεδα ψυχών βουβή η παρουσία
ψαχνούν μές τα χαλάσματα να βρουν την πεμπτουσία
ποια λογική και φύση γεννά φρικαλεότητα
κρατά ανθρώπους δέσμιους στη βία στην ωμότητα
συγκλίνουν όλα αυτά σε μία τραγωδία
καταδίκοι των ιδεών σε μία εξορία
οι ώρες της σιγής κυλούν αδιασάλευτα
οι προδοσίες της ζωής ανθίζουν απροκάλυπτα
περίεργοι καιροί τεράστια η ευθύνη
ανάγκη να βρεθει πυγμή και σωφροσύνη
απ’ τα κιτάπια τον σοφών να βρούμε αποστάγματα
απ’ την αρχή να ανασυρθούν της μνήμης τα φαντάσματα
καποιοί χλευάζουν σήμερα πατρίδα και θρησκεία
αυτά να ξαναχτίσουμε με τόλμη φαντασία
αντίσταση λαών εχθρών της βίας τα παιχνίδια
ελπίδες να μη γίνουνε στάχτες αποκαϊδια
η κοινωνία να ριχτεί στα μέτωπα στις μάχες
αλήθεια χρειαζόμαστε εθνάρχες και ιεράρχες
Bob Marley ανατροπή αιώνια το Rege
nullum crimen nulla poena sine lege εύγε
με δίκες με προσαγωγές με αγώνες εμηνευσμένα
απ’ το μηδέν θα μας δοθούν ξανά τα κεκτημένα
στρατευμένοι οι λαοί σε ένα γιγάντιο προσκλητήριο
σμιλεύουνε το αύριο στων εθνών το εγερτήριο.
