Ο απρόσμενος θάνατος του μικρού Κάρλος από οβίδα εν τω μέσω του πολέμου, θα στοιχειώσει τον Τζεπέτο. Με τον νεότερο Σεμπαστιάν, το τριζόνι, να κατοικεί σε ένα κωνοφόρο και να ακούει τον πόνο του πατέρα, θα δώσει ζωή στις μνήμες που δεν έζησε με τον γιο του Κάρλος στο πλευρό του. «Σε αυτόν τον κόσμο, ό,τι δίνεις παίρνεις» θα πει το πνεύμα προοικονομικά για τον Πινόκιο, που δεν θα αργήσει να ζωντανέψει. Στόχος, να μην ζήσει ξανά πόνο ο Τζεπέτο, κάτι που όπως όλοι ξέρουμε, δεν θα πραγματωθεί από το σπαρμένο με άνθη μονοπάτι.
Η θρησκεία και η παγανιστική μαγεία παντρεύονται από το αρχικό premise: ένα παιδί χάνει τη ζωή του στην αγκαλιά της εκκλησίας κάτω από το ατελείωτο σκαλιστό άγαλμα του Ιησού Χριστού, ενώ ο Πινόκιο γεννιέται από και με μαγεία. Οι ευχές που γίνονται κατάρες από μια επαναπροσδιορισμένη ερμηνεία το ζητούμενο και οι κατάρες που οδηγούν στη σωτηρία της ψυχής δεν μπορούσαν ομορφότερα να δέσουν στην πιο γνήσια απόδοση των τελευταίων χρόνων της αγαπημένης μας ιστορίας. «Δεν μου αρέσει να υπακουω» θα πει ο Πινόκιο, θα χτυπήσει το τριζόνι και θα πάει στην εκκλησία, μη αφήνοντας το ούτε να ολοκληρώσει το οπερετικής φόρμας τραγούδι του (κάτι που θα συμβεί και σε άλλα σημεία της ταινίας αφήνοντας ατελείωτες όλες τις πιθανές στιγμές τραγουδιστικής δόξας).
Η συνεχεια στο Ertnews.gr
