Χιτζάμπ ονομάζεται το κάλυμμα κεφαλής που φορούν οι μουσουλμάνες γυναίκες. Σημαίνει σκεπάζω, περιβάλλω, φυλάσσω, προστατεύω, κρύπτω και αποκρύπτω. Στη σύγχρονη πραγματικότητα του Αφγανιστάν οι άνδρες πρέπει να καλύπτουν το πρόσωπο τους όταν κυκλοφορούν, ενώ οι γυναίκες πρέπει να είναι τελείως καλυμμένες με μπούρκα.
Οι άνδρες έχουν δικαίωμα να εργάζονται, σε αντίθεση με τις γυναίκες που απαγορεύεται. Ακόμη, απαγορεύεται να κυκλοφορούν σε δημόσιο χώρο αν δεν συνοδεύονται από τον σύζυγο ή από κάποιο συγγενικό τους πρόσωπο. Απαγορεύεται η μουσική, ο χορός, η ενημέρωση, οι γιορτές και οι τελετές. Η κάλυψη των γυναικών δηλώνει ότι η σωστά καλυμμένη γυναίκα είναι μουσουλμάνα, άρα έχει ηθικό χαρακτήρα και δεν χρειάζεται να την ενοχλήσει κανείς, εκτός αν δεν είναι σωστά ή αρκετά καλυμμένη. Οι γυναίκες στο Αφγανιστάν ενοχοποιούνται καθημερινά, μια βιασμένη γυναίκα θεωρείται ένοχη, ένα βιασμένο κορίτσι πρέπει να αποδείξει ότι δεν προκάλεσε το ίδιο τον βιασμό του.
Από την άλλη, μπούρκα ονομάζεται το ένδυμα που καλύπτει ολόκληρο το σώμα και το πρόσωπο. Συγκεκριμένα ορίζει το γυναικείο σώμα εξαφανίζοντας έτσι την διαφορετικότητα, ενώ το χιτζάμπ προβάλει τη διαφορά φύλων. Οι γυναίκες ελέγχονται σε μεγάλο βαθμό από τους συζύγους, τους πατεράδες τους, μετατρέπονται σε καθημερινούς διαχειριστές του κανόνα. Ωστόσο τον απόλυτο έλεγχο πάνω σε εκείνες και τα παιδιά τον έχει η κοινωνία. Πολλές είναι εκείνες που πιστεύουν ότι το να φοράνε μπούρκα ή χιτζάμπ είναι κάτι που τους ευχαριστεί και το επιθυμούν χωρίς να αντιδρούν, από την άλλη όμως είναι και εκείνες που καταπιέζονται σε βαθμό που να μην μπορούν να κυκλοφορήσουν στον δρόμο, νιώθουν μονίμως ένας βάρος, ότι όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω τους σε περίπτωση που δεν θα έχουν καλυμμένα τα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά.
Οι γυναίκες, ζουν υπό τον φόβο της καταπίεσης και της ανέχειας, τιμωρούνται σε καθημερινή βάση, σε σημείο να αφαιρείται η ίδια τους η ζωή, θεωρώντας πως η γυναίκα είναι κτήμα και ιδιοκτησία τους, ότι δεν έχουν δικαίωμα σε τίποτα και ότι η ζωή τους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τους ίδιους τους ‘’άντρες’’.
Κάθε κοινωνία, οφείλει να σέβεται τις γυναίκες, ανεξαρτήτου εθνικότητας, ηλικίας και συγγενικών δεσμών καθώς δικαίωμα και λόγο στην ζωή έχουμε όλοι οι άνθρωποι, διότι και οι γυναίκες ΑΝΘΡΩΠΟΙ είναι!
Ελισάβετ-Βικτώρια Γραμμένου
Απόφοιτη του τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας (Πανεπιστήμιο Αιγαίου)
