Κάθε χρόνο, την παραμονή των καλάντων, λίγο πριν ανέβουν οι καλικάντζαροι στον επάνω κόσμο για να τρομάξουν και να φοβίσουν τον κόσμο και κυρίως τα μικρά παιδιά , οι πατεράδες του σπιτιού θα ξεχυθούν στα βουνά για να βρουν ένα μεγάλο κομμάτι από δέντρο ,συνήθως βελανιδιά, το οποίο θα φέρουν στο σπίτι!
Ο πατέρας μόλις πέσει το σκοτάδι την 23η του Δεκέμβρη ,θα τοποθετήσουν το ξύλο στην άκρη του τζακιού και θα το αφήσουν να σιγοκαίει όλο το δωδεκαήμερο, μέχρι το ξημέρωμα του Άι-Γιάννη, όποτε και θα το κάψουν !
Οι στάχτες του θα ριχτούν στα χωράφια με τα σπαρτά και στην κήπο του σπιτιού για καλοτυχία και ευφορία των καρπών της Γης!
Το έθιμο αυτό έχει άμεση σχέση με την παρουσία του Καλικαντζάρων στη Γη των Ελλήνων!
Οι καλικάντζαροι οι οποίοι ροκανίζουν όλο το χρόνο το δέντρο που στηρίζει τη Γη με το μεγάλο τους πριόνι, μόλις φθάσει η παραμονή των Χριστουγέννων θα μυρίσουν όλα τα καλούδια που ετοιμάζουν οι καλονοικοκυρές, θα αφήσουν το πριόνι για να τρέξουν να κλέψουν τις νοστιμιές!
Θα πειράξουν και θα τρομάξουν όλους όσους βρουν στο δρόμο τους, θα κλέψουν τα παιδιά που δεν κοιμούνται νωρίς, θα λερώσουν τους πάντες! Είναι άσχημοι, κοντοί, καμπούρηδες, με μεγάλη μύτη, κοφτερά δόντια, νύχια ίσα με ένα μέτρο, και άγριοι ,πολύ άγριοι! Φοβούνται όμως δύο πράγματα, τον παπά και τη φωτιά! Έτσι ,αφού μπαίνουν κρυφά κυρίως από τις καμινάδες, αν δουν το τζάκι να καίει δεν μπαίνουν στο σπίτι, φοβούνται! Έτσι και εμείς ετοιμάζουμε τη φωτιά, συνεχώς να καίει!
Οι άνθρωποι βάφονται με μπογιές και φούμο, για να γίνουν άσχημοι, ώστε οι καλικάντζαροι που δεν βλέπουν και πολύ καλά εκεί στα βάθη της Γης να τους περάσουν για δικούς τους και να μην τους πειράξουν!
Θαυματουργό το χριστόξυλο! Θωρακίζει το σπίτι από το κακό και το φόβο!
Χρόνια πολλά και ευλογημένα!
Δημήτρης Παπατζήμος
1 λεπτό ανάγνωση
