Το ψηφιδωτό παριστάνει μια σκηνή από την κωμωδία του Μενάνδρου, «Θεοφορούμεναι»
Στην αρχαιότητα το ψηφιδωτό ήταν αρχικά τοποθετημένο στη Σάμο, από όπου ξηλώθηκε και μεταφέρθηκε στην Έπαυλη του Κικέρωνα στην Πομπηία. Εκεί βρέθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1763 και μεταφέρθηκε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολι, όπου και φιλοξενείται σήμερα.
Φέρει την υπογραφή του καλλιτέχνη.
Περιγράφει μια απλή σκηνή μουσικών. Βρισκόμαστε σε έναν δρόμο έξω από ένα σπίτι . Μπροστά στον άσπρο τοίχο του σπιτιού παίζουν τέσσερις μουσικοί.
Πρωταγωνιστής φαίνεται να είναι ένας που χτυπάει το ντέφι. Φοράει χιτώνα, μανδύα και κοντομάνικη φανέλα. Στα πόδια σανδάλια. Συνοδεύεται από έναν δεύτερο που κρούει τα κύμβαλα. Φοράει παρόμοια ρούχα με κάποιες διαφορές στα χρώματα και τις αποχρώσεις.
Πίσω από αυτόν είναι τοποθετημένος ένας αυλητής που είναι μακιγιαρισμένος ως γυναίκα. Το πρόσωπο είναι μακιγιαρισμένο άσπρο, τα καστανά μαλλιά είναι στεφανωμένα με την ταινία των αρχαίων Ελλήνων ποιητών σε χρυσή απόχρωση. Η επιδερμίδα του λαιμού και των χεριών είναι φυσικού χρώματος. Τα μανίκια και ο χιτώνας είναι καφετί και γκρι.
Η συνοδεία ολοκληρώνεται με ένα μικρό αγοράκι, παιδάκι – δούλο.
Το ψηφιδωτό παριστάνει μια σκηνή από την κωμωδία του Μενάνδρου, «Θεοφορούμεναι» 
