Ήταν αναμφίβολα ένα από τα αξέχαστα παιχνίδια για το πρωτάθλημα της β’ κατηγορίας ΕΠΣ Καστοριάς, με δραματικό φινάλε

Με παρουσία 2000 θεατών και εκπληκτική ατμόσφαιρα το ντέρμπι της χρονιάς στη Β’ κατηγορία που έκρινε και τον πρωταθλητή

Ήταν αναμφίβολα ένα από τα αξέχαστα παιχνίδια για το πρωτάθλημα της β’ κατηγορίας ΕΠΣ Καστοριάς, με δραματικό φινάλε και κοντράστ  συναισθημάτων, καθώς ο τίτλος και η άνοδος άλλαξε χέρια στο τελευταίο λεπτό του ντέρμπι…

Γυρίζουμε 38 χρόνια πίσω και συγκεκριμένα την περίοδο 1984-1985, στο συναρπαστικό πρωτάθλημα του Β’ ομίλου της Β’ κατηγορίας. Ήταν Μαϊος του 1985, 26η και τελευταία αγωνιστική, στην οποία και δέσποζε το ντέρμπι της χρονιάς που θα έκρινε και τον πρωταθλητή. Αντίπαλοι ήταν η Ορεστειάς Ποριάς και ο ΑΟ Πευκοφύτου. Ο αγώνας διεξήχθη στο γήπεδο της Ποριάς Κυριακή πρωί  ώρα 11.00 και προσέλκυσε περίπου 2000 φιλάθλους!!! Η ομάδα της Ποριάς με προπονητή τον Γιώργο Ντάγκα, ήταν αήττητη στο πρωτάθλημα με 17 νίκες και 8 ισοπαλίες και βρισκόταν στην 1η θέση με 43 βαθμούς.

Προσωπικό Αρχείο : Δημήτρης Κουτσής

Από την άλλη πλευρά, η νεανική και γεμάτη ταλέντο ομάδα του Πευκοφύτου, με προπονητή τον Ανδρέα Κωνσταντινίδη, ήταν στην 2η θέση με 42 βαθμούς, δηλαδή ένα βαθμό πίσω (τότε στη βαθμολογία ίσχυε το σύστημα 2-1-0). Οι φιλοξενούμενοι, δηλαδή, χρειαζόταν μόνο τη νίκη, προκειμένου να πανηγυρίσουν την άνοδό τους στην μεγάλη κατηγορία, ενώ η ομάδα της Ποριάς, που είχε το πλεονέκτημα και της έδρας, βολευόταν και με ισοπαλία. (Στον α’ γύρο η ομάδα της Ποριάς είχε κερδίσει με σκορ 0-2).

Ο αγώνας ήταν ένα πραγματικό ντέρμπι, με εναλλασσόμενη υπεροχή και χαμένες ευκαιρίες εκατέρωθεν, σε μία εκπληκτική ατμόσφαιρα που παρακολούθησαν περίπου 2000 φίλαθλοι, καθώς και οι δύο ομάδες ζούσαν το όνειρό τους, μιας και για πρώτη φορά στην ιστορία τους διεκδικούσαν την πολυπόθητη άνοδο στην Α’ κατηγορία.

Η ομάδα της Ποριάς στάθηκε άτυχη στο 28’ όταν ο Τοτονίδης Λευτέρης με απευθείας εκτέλεση φάουλ σημάδεψε το κάθετο δοκάρι της εστίας του Νίκου.

Το ματς όσο περνούσε ο χρόνος κυλούσε στο 0-0 και το ενδιαφέρον κορυφωνόταν διαρκώς. Όμως, στο 65’ το Πευκόφυτο κατάφερε με σουτ του Ταγάρα Θεόφιλου έξω από την περιοχή να νικήσει τον Γιοβαννόπουλο,  δίνοντας το προβάδισμα στην ομάδα του (0-1). Με το σκορ αυτό οι φιλοξενούμενοι περνούσαν στην 1η θέση της βαθμολογίας και εξασφάλιζαν την άνοδό τους στην μεγάλη κατηγορία.

Η αγωνία ήταν πλέον στο κατακόρυφο, μιας και είχαν συμπληρωθεί τα 90 λεπτά παιχνιδιού και η γηπεδούχος ομάδα της Ποριάς, ήταν πίσω στο σκορ κινδυνεύοντας  όχι μόνο να γνωρίσει την 1η ήττα στο πρωτάθλημα, αλλά και να χάσει το πρωτάθλημα. Ωστόσο, στο 91’ σε μία φάση διαρκείας, ο Γρηγόρης Καρβουνίδης με προβολή έστειλε την μπάλα στα δίχτυα και μαζί με αυτή στα ουράνια τους φιλάθλους, παράγοντες. Ατελείωτοι πανηγυρισμοί και εναλλαγές συναισθημάτων των δύο ομάδων.  Η ομάδα της Ποριάς βρέθηκε στην κυριολεξία από την κόλαση στον παράδεισο.

Το τελικό σφύριγμα του διαιτητή Χρήστου Ιωάννου, έστειλε την ομάδα της Ποριάς για πρώτη φορά στην ιστορία της  στην Α’ κατηγορία. Το τελικό 1-1 βρήκε τους κοκκινόμαυρους στην 1η θέση με 44 βαθμούς και πρωταθλητές  Β’ ομίλου της Β’ κατηγορίας.

Αντίθετα, με τη λήξη του αγώνα, πίκρα και απογοήτευση επικρατούσε στο στρατόπεδο του Πευκοφύτου. Η ομάδα του Κωνσταντινίδη βρέθηκε μία ανάσα από την πολυπόθητη άνοδο. Μία άτυχη στιγμή στο τελευταίο λεπτό του αγώνα, της στέρησε την άνοδο στην Α΄ κατηγορία, τερματίζοντας τελικά στην 2η θέση με 43 βαθμούς.

Διαιτητής :  Ιωάννου

Οι συνθέσεις

ΟΡΕΣΤΕΙΑΣ ΠΟΡΙΑΣ  (Ντάγκας Γεώργιος) : Γιοβανόπουλος Δ., Βλάχος Κ., Καρβουνίδης Γ., Βασιλείου Ε., Γιουρούκης Β., Βασιλείου Β., Τοτονίδης Ε., Αποστολίδης Η., Μαυρίδης Β., Ευθυμιάδης Θ., Μαυρίδης Δ.

Αλλαγές αγωνίστηκαν οι Μήλιος Π., και Ζησιάδης Ν.

ΑΟ ΠΕΥΚΟΦΥΤΟΥ  (Κωνσταντινίδης Ανδρέας) : Νίκου., Κελεπούρης Θ., Τούφας Κ., Μπαμπούλης Π., Νίκας Δ., Ταγάρας Θ., Αντωνίου Β., Αντωνίου Ν., Νίκου Θ., Γεωργόπουλος Σ., Πανταζής Α.

Αλλαγή αγωνίστηκε ο Πασσαλής Β.

Η άνοδος της Ποριάς στην Α’ κατηγορία την περίοδο 1985-’86 σηματοδότησε την απαρχή μίας εξαιρετικής πορείας και διαδρομής. Με πρόεδρο τον αείμνηστο Παναγιώτη Σπυρόπουλο, ο οποίος εκείνη την χρονιά είχε επιστρέψει από την Αμερική και εγκαταστάθηκε την Ποριά, αναλαμβάνοντας την ομάδα με την οποία και πανηγύρισε για πρώτη φορά την άνοδο στην Α’ κατηγορία.

Η Ορεστειάς Ποριάς ιδρύθηκε το 1978 (όταν δηλ. ιδρύθηκε και η ΕΠΣ Καστοριάς) συμμετέχοντας για τρία χρόνια στην Γ’ κατηγορία. Την 3η χρονιά, 1980 έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο πρωτάθλημα των 5 ομάδων του β’ ομίλου της Γ’ κατηγορίας. Τερμάτισε στην 2η προνομιούχο θέση με 9 βαθμούς και μαζί με τον Αετό Κρυσταλλοπηγής ανέρχεται για πρώτη φορά στην Β’ κατηγορία, ενώ κατέκτησε και το κύπελλο ήθους

Εκεί παρέμεινε για 4 χρόνια, από το 1981 μέχρι και το 1984, όπου μόνο την τελευταία χρονιά είχε ωριμάσει η ιδέα για πρωταθλητισμό, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο, τερματίζοντας με δραματικό τρόπο αήττητη στην 1η θέση, κατακτώντας τον 2ο της τίτλο και την άνοδο στην Α’ κατηγορία.

Κατά την παρουσία της στην Α’ κατηγορία αποτέλεσε την μεγάλη ευχάριστη έκπληξη. Εκεί παρέμεινε σταθερά για 13 ολόκληρα χρόνια, μέχρι το 1997, έχοντας μάλιστα για αρκετές χρονιές έντονο πρωταγωνιστικό ρόλο (2η, 3η, 4η και 6η θέση), ενώ ουδέποτε κινδύνεψε με υποβιβασμό.

Το 1997-’98 κάνει το μεγάλο άλμα και μετά από ένα συναρπαστικό και δραματικό πρωτάθλημα, καταφέρνει να κατακτήσει για πρώτη φορά στην ιστορία της την άνοδο στην Δ’ Εθνική κατηγορία. Μία άνοδος, που επίσης κρίθηκε την τελευταία αγωνιστική και αφού υπερτερούσε σε ισοβαθμία με τον Παναργειακό (3-0 και 1-1) με 81 βαθμούς, πανηγύρισε την κορυφαία διάκριση και ταυτόχρονα τον 3ο της τίτλο στην 20χρονη μέχρι τότε ιστορία της.

Ωστόσο, αυτό που έλειπε από την συλλογή τίτλων για την ομάδα της Ορεστειάς Ποριάς, ήταν ένα κύπελλο, το οποίο ήρθε την επόμενη κιόλας χρονιά, το 1998. Συμμετέχοντας εκείνη την περίοδο στην Δ’ Εθνική, όπου όμως είχε υποβιβαστεί, κατάφερε για πρώτη φορά να φτάσει σε Τελικό Κυπέλλου. Ένας αξέχαστος τελικός με αντίπαλο τον πολύ ισχυρό εκείνη την περίοδο Παναργειακό. Το ματς ήταν δραματικό σε εξέλιξη και κρίθηκε στην διαδικασία των πέναλτι (1-1 ο κανονικός αγώνας,2-2 η παράταση με την Ποριά να ισοφαρίζει στο 120’ και να επικρατεί 5-4 στα πέναλτι), και η Ορεστειάς Ποριάς στέφθηκε κυπελλούχος για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Ωστόσο, την επόμενη χρονιά η πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών της Ποριάς μεταγράφηκαν στην ιστορική Καστοριά που κινδύνευε να διαλυθεί και την ανέλαβε τελευταία στιγμή ο Πρόεδρος της ομάδας Παναγιώτης Σπυρόπουλος μαζί με τους συνεργάτες του.

Κάπως, έτσι ήρθε η διάλυση της Ποριάς, αφού το 1999 αγωνίστηκε με πολλά νέα παιδιά στην Α’ ΕΠΣ, έχοντας πολλά αρνητικά ρεκόρ και ο υποβιβασμός ήταν αναπόφευκτος. Το 2000 δεν συμμετείχε σε κανένα πρωτάθλημα, ενώ από το 2001 μέχρι και το 2007, επανήλθε συμμετέχοντας για δύο χρόνια στην Γ’ κατηγορία και πέντε  στην Β’ κατηγορία (2001 και 2003 άνοδος στην Β’ ). Τελευταία συμμετοχή ήταν το 2007 στο πρωτάθλημα της Β’ ΕΠΣ Καστοριάς, ενώ τα τελευταία 16 χρόνια έχει εξαφανιστεί από το ποδοσφαιρικό χάρτη της ΕΠΣ Καστοριάς.

ΑΟ ΠΕΥΚΟΦΥΤΟΥ  17 ΧΡΟΝΙΑ – ΕΝΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

Ο ΑΟ Πευκοφύτου ιδρύθηκε το 1980 και μέχρι το 1996 συμμετείχε ενεργά στα πρωταθλήματα της ΕΠΣ Καστοριάς σε Γ’ και Β’ κατηγορία. Ωστόσο, με την ίδρυσή της και με την άνθιση –  ίδρυση πολλών νέων ομάδων κατάφερε από…  σπόντα να ανέλθει στην Β’ κατηγορία. Συμμετέχοντας στον β’ όμιλο των 5 ομάδων, τερμάτισε στην τελευταία θέση με 3 βαθμούς, ωστόσο, όμως, όπως προαναφέραμε, λόγω αύξησης αριθμού νέων ομάδων, η τότε διοίκηση της ΕΠΣ αποφάσισε να ανεβάσει και τις 5 ομάδες στην Β’ κατηγορία και άλλες τόσες από τον α’ όμιλο, δηλ 10 ομάδες, ενώ η αρχική προκήρυξη προέβλεπε 4 ομάδες (δύο από κάθε όμιλο).

Στην Β’ κατηγορία είχε γενικά μία σταθερή πορεία και παρέμεινε μέχρι και το 1993. Τα δύο πρώτα χρόνια στάθηκε αξιοπρεπώς τερματίζοντας στην 7η και 5η θέση, ενώ το 1984, καταγράφεται η κορυφαία πορεία στην ιστορία της, χάνοντας την άνοδο στο ντέρμπι της χρονιάς με την Ποριά στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης.

Ωστόσο, και την επόμενη χρονιά, 1985-86 είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και διεκδίκησε την άνοδό του, ωστόσο όμως δεν τα κατέφερε καθώς τερμάτισε στην 2η θέση 5 βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή Νικηφόρο Δισπηλιού.

Το 1986-87, στην περιοχή Μανιάκοι-Ν. Ζούζουλη στην οποία εδρεύαν τρία σωματεία, Γράμμος Ν. Ζούζουλης, ΑΟ Κοτύλης και ΑΟ Πευκοφύτου, γίνεται μία προσπάθεια συνένωσης και των τριών σωματείων. Ωστόσο, στην προσπάθεια αυτή, αρνείται για τους δικούς του λόγους και δεν συμμετέχει ο ΑΟ Πευκοφύτου, ενώ συγχωνεύονται Γράμμος Ν. Ζούζουλης και ΑΟ Κοτύλης, συνεχίζοντας την πορεία του με τη νέα ονομασία ΑΕ Γραμμοχωρίων, η οποία συνεχίζει μέχρι και σήμερα να συμμετέχει στην Α’ κατηγορία ΕΠΣ Καστοριάς.

Ο ΑΟ Πευκοφύτου επέλεξε και συνέχισε τα επόμενα οκτώ  χρόνια αυτόνομος την δική του πορεία, έχοντας μία σταθερή πορεία (6η, 7η και 8η θέση)στο πρωτάθλημα της Β’ κατηγορίας. Ωστόσο, το 1993 είχε μία απογοητευτική χρονιά, τερματίζοντας στην 10η θέση και για διαφορά 3 βαθμών από  Αυγή και Κρανοχώρι, υποβιβάζεται για πρώτη φορά στην Γ’ κατηγορία.

Εκεί συμμετείχε για τα επόμενα τρία χρόνια μέχρι και το 1996, έχοντας πολύ μέτρια πορεία (7η και 11η θέση), ενώ την τελευταία χρονιά, 1996 από πολύ νωρίς είχε αποσυρθεί από το πρωτάθλημα. Έτσι ο σύλλογος διαλύθηκε το 1997 και έκτοτε εδώ και 26 χρόνια έχει εξαφανιστεί από τον ποδοσφαιρικό χάρτη.