Δεν είσαι μόνος, ποτέ δεν ήσουν. Αυτό που νιώθεις εσύ τώρα εγώ το έζησα το 2012, και όπως και εσύ, αναρωτιόμουν, γιατί σε μένα;
Κοίταζα από το παράθυρο , μετά την διάγνωση της ασθενείας και σκεφτόμουν: Αυτό το τζαμί, αν και δεν φαίνεται, είναι σαν την αρρώστια μου. Δεν φαίνεται, να αυτό είναι που με χωρίζει από τους υπόλοιπους.
Ήμουν εκεί και δεν ήμουν πουθενά.
Το χειρότερο σύμπτωμα της ασθενείας είναι ο φόβος. Η προκατάληψη. Η άγνοια. Πάλεψα και τον έδιωξα αυτόν τον φόβο! Βγήκα και το φώναξα δυνατά.
Έσπασα το τζαμί που με χωρίζει από τον κόσμο, που με εμπόδιζε να ανασαίνω! Η φωνή σου είναι η δύναμή σου. Τώρα μπορεί να γίνει καλά η ψυχή σου. Γιατί η άρρωστη ψυχή είναι εκείνη που αρρωσταίνει το σώμα. Φτάνει πια.
Είμαι εδώ για σένα, αυτά που ζεις εσύ τώρα με την διάγνωση, εγώ τα έζησα 10 χρόνια πριν.
Είμαι εδώ να σε ακούσω, να ακούσω τις φοβίες σου, τον θυμό σου, είμαι εδώ όμως και για να σου πω μη φοβάσαι, να σου δείξω τον δρόμο της θεραπείας, της διατροφής, της ψυχικής ηρεμίας, της γυμναστικής.
Είμαι εδώ για να σου γνωρίσω τα δικαιώματα σου.
Αποστόλου Παμπουκιδη Βερόνικα
Πρόεδρος ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας Καστοριάς.
Επικοινωνία :. [email protected]
Τηλ: 6988162330
1 λεπτό ανάγνωση