Πιστέψαμε πως δε θα τους βγάλει ως εδώ ο δρόμος. Δυστυχώς κάναμε λάθος!
Αυτό που νιώσαμε παρακολουθώντας το βίντεο της κατάσχεσης, ήταν ανατριχίλα, αγανάκτηση κι οργή. Κι αυτό, λίγες μέρες αφ’ ότου ο πρωθυπουργός έκανε ένα πέρασμα από την πόλη, για να επιβεβαιώσει τη συντριπτική στήριξη της καστοριανής κοινωνίας, στη φιλελεύθερη παράταξη. Κάποιοι με έπαρση και κομματικό πατριωτισμό, διαβεβαίωναν τον αρχηγό, ότι η Καστοριά δεν παραδίδει τα σκήπτρα του νεοφιλελεφθερισμού σε καμιά Λακωνία ή Αρκαδία κι εκείνος εμφανώς ικανοποιημένος, αποχαιρετούσε την πόλη με τη σιγουριά, ότι έχει στο τσεπάκι του τη συντριπτική υπεροχή του 50% και βάλε!
Δυο μέρες πριν το καρναβάλι, έπεσαν οι μάσκες της κολακείας και της μεγαλοστομίας και φάνηκε η αιμοβόρος διάθεση των φαντς, των εγχώριων και εξωχώριων ζόμπι, που αλωνίζουν πλέον τη χώρα, εκβιάζουν και κάνουν πλιάτσικο, εν ονόματι του νόμου και της υπερθεματίζουσας δικαιοσύνης!
Πιστέψαμε, Καστοριανέ πολίτη, πως δε θα τους βγάλει ως εδώ ο δρόμος. Δυστυχώς κάναμε λάθος! Μπορεί να είμαστε πολύ μακριά ως περιοχή, από τα ταμεία των κοινωνικοοικονομικών μερισμάτων, όχι όμως μακριά από τα ταμεία των παράλογων απαιτήσεων και υποχρεώσεων! Πιστέψαμε στα χαμόγελα και στις κούφιες κολακείες του πρωθυπουργού, που καταδέχτηκε να μας σφίξει το χέρι! Έτσι ήμασταν πάντοτε! Ενθουσιώδεις κι ευκολόπιστοι στους τελάληδες της εθνοκαπηλείας και της δημοκρατίας των ανισοτήτων.
Είμαστε καλόπιστοι και καρτερικοί, συμπολίτη μου. Παρότι ο «Πρωτομάστορας θεός» μας «έκλεισε μέσα στα βουνά», εμείς επιμένουμε εδώ «φυλάττοντες Θερμοπύλας!». Αντιμαχόμαστε την αντιξοότητα της απομόνωσης, της εκρηκτικής ανεργίας, του αυξημένου κόστους ζωής, της εγκατάλειψης, της πολιτικής παρλαπίπας, των πάσης φύσεως καλαθιών και παρόλα αυτά μένουμε εδώ!
Είμαστε όμως δεδομένοι, συμπολίτη μου Καστοριανέ! Είμαστε το «σιγουράκι»! Μας έχουν στο τσεπάκι, γιατί είμαστε χειροκροτητές! Είμαστε κλακαδόροι, πλαστικές σημαίες, πιστοί στρατιώτες στα χαρακώματα της προσωπικής φιλοδοξίας αυτών, που στο όνομα της «ευημερίας των αριθμών», κουρεύουν το μέλλον και την αξιοπρέπειά μας.
Πριν λίγα χρόνια, συμπολίτη μου, ήταν οι ίδιοι που μας έντυσαν Μακεδονομάχους, αρχαίους Μακεδόνες, μας βάλαν μέσα σε λεωφορεία και μας έστειλαν στα σύνορα να προτάξουμε τις πλαστικές μας ασπίδες στον εχθρό, που προέβαλλε αλυτρωτικές αξιώσεις! Παρακολουθώντας το βίντεο της ντροπής, συμπολίτη μου Καστοριανέ, δεν είδα τους αλυτρωτιστές να πετούν από το ξενοδοχείο τους κακοποιημένους ιδιοκτήτες. Είδα την ελληνική αστυνομία, εν ονόματι του νόμου, να πατάει κάτω τον ιδιοκτήτη και να του περνάει τις χειροπέδες, σαν να επρόκειτο για διαβόητο και στυγνό εγκληματία. Άκουσα τον σπαραγμό της οικογένειας, αλλά θα μου πεις, ο νόμος και τα φαντς, οφείλουν να έχουν κλειστά τα αυτιά τους σε κραυγές πόνου και κάθε λογής συναισθηματισμούς. Θα πρέπει να καταλάβει ο πολίτης, πως σε μια σύγχρονη δημοκρατία, της οποίας οι πολίτες έβαλαν τρεις φορές το κεφάλι τους στον τορβά, για να σωθούν τα ευαγή ιδρύματα του νεοφιλελευθερισμού, πάνω απ’ όλα στέκει ο νόμος! Αυτά τα ιδρύματα, είναι που εις αναγνώρισιν της αλληλεγγύης που επιδείξαμε, ξαμόλησαν αυτές τις ληστρικές ομάδες να ρημάξουν ζωές και να τσαλακώσουν τις ελπίδες και τα όνειρά μας.
Παρακολουθώντας το βίντεο της ντροπής, δεν είδα τους ταγούς του τόπου μας να βρίσκονται στο θυσιαστήριο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Προφανώς έκριναν ότι είναι ανώφελο ή επικοινωνιακά κοστοβόρο να συμπαρασταθούν στο δράμα του συμπολίτη. Ο υπολογισμός ή το έλλειμμα κοινωνικής ευαισθησίας, είναι φυσικό να ρίχνουν νερό στη μυλόπετρα της έντασης και της βαρβαρότητας και να καθιστούν τη χειμαζόμενη πόλη μας, τραγική είδηση στο πανελλήνιο, μια μέρα πριν το πολυαναμενόμενο από τους επαγγελματίες μας, τουριστικό τριήμερο.
Όλα αυτά, φίλε Καστοριανέ, δεν προέκυψαν από τους ανιστόρητους αλυτρωτιστές του Βορρά, αλλά από τους εθνοπατριώτες, που κολλούσαν στο μανίκι τους τις κομματικές «σαρδέλες», που κέρδιζαν από την πατριωτική μας αγνότητα.
Παρακολούθησα και την τοπική ειδησεογραφία της επόμενης ημέρας, αλλά δεν διάβασα, πλην μιας καταδικαστικής δήλωσης, τίποτα σχετικό. Κάποιος, τέλος πάντων, εκ των αρχόντων, να εκφράσει δημόσια την ανησυχία του ή την αλληλεγγύη στη δοκιμαζόμενη οικογένεια και να καταδικάσει. Τραγική ειρωνεία, συμπολίτη μου, να πέφτουν οι μάσκες τις μέρες του καρναβαλιού!
Δε μας αξίζει τέτοια συμπεριφορά! Έχουμε μπει στο περιθώριο των στρατηγικών επιλογών της πολιτείας, γιατί είμαστε δεδομένοι. Δεν είμαστε κριτές, είμαστε χειροκροτητές! Δεν είμαστε διεκδικητές, είμαστε καναπεδιστές! Είμαστε ποσοστό! Είμαστε 50%!
«Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί»!… Κι εμείς τι; …«Κι εμείς φωνάζαμε Ζήτω και Γεια» στα φαντς που φτάσανε στην Καστοριά (;)
Με αφορμή την αποτρόπαια συμπεριφορά των αρχών σε βάρος ενός απελπισμένου συμπολίτη μας, η λύση είναι μία: Γυρίστε την πλάτη σ’ αυτούς που επιτρέπουν με τόση βαρβαρότητα και αναλγησία στις ληστρικές συμμορίες των φαντς (που δεν είναι αλυτρωτιστές Σκοπιανοί, αλλά οι δυτικοί μας εταίροι), να λυμαίνονται τις περιουσίες μας.
Κι όταν σου παίρνουν την περιουσία συμπολίτη, σου παίρνουν και την πατρίδα!
Γυρίστε τους την πλάτη, λοιπόν και αψηφίστε τους!
