Με αναρτήσεις στα social media συμπολίτες μας εκφράζουν την οδύνη τους για την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη
Βιβή Φαρσαλιώτου-Ιατρού
Κοίτα,
Εκτός του 19χρονου συμπολίτη μας που χρειάζεται αίμα, μερικές δεκάδες συμπατριώτες μας έχασαν τη ζωή τους σήμερα, 1η μέρα της Ανοιξης. Εξαιτίας της εγκληματικής αδιαφορίας κάποιων.
Ας μη γίνουμε “συνένοχοι” στην τραγωδία.
Ας μην αφήσουμε κανέναν από τους τραυματίες αυτού του δυστυχήματος να χάσει την μάχη του εξαιτίας της έλλειψης αίματος. Οι ανάγκες τους είναι τεράστιες και, δυστυχώς, δεν μπορούν να καλυφθούν από τα “αποθέματα” και τις τυπικές φιάλες του κάθε αιμοδότη και των Συλλόγων.
Στο Νοσοκομείο Καστοριάς θα δέχονται αίμα και το απόγευμα σήμερα και τις υπόλοιπες μέρες, και το Σαββατοκύριακο.
Μπορούμε εμείς, η Καστοριά, να γίνουμε ο πρώτος Αιμοδότης αυτής της τραγωδίας;
ΥΓ. Δεν αρκούν και δεν μας παρέχουν “άλλοθι” και “συγχωρωχάρτι” ούτε αυτές οι γραμμές μου ούτε οι κοινοποιήσεις μας. Χρειάζεται ΑΙΜΑ. Πάμε !
————————————————————-
————————————————————-
Ηρακλής Παναγιωτίδης:
Μια μόνο εικόνα.
Μέσα από τους σάκους των νεκρών να ακούγεται το τηλέφωνο που χτυπάει ασταμάτητα…
————————————————————-
————————————————————-
Θεόδωρος Βασιλείου:
Όταν είναι για την ασφάλεια του κόσμου δεν υπάρχουν λεφτά, το είδαμε και στην πανδημία με την εγκατάλειψη του Εθνικού συστήματος υγείας, το βλέπουμε και τώρα με την εγκατάλειψη των σιδηροδρομικών δικτύων. Κρίμα στα αθώα θύματα.
————————————————————-
————————————————————-
Αλίκη Καζταρίδου:
Απερίγραπτες εικόνες, ανείπωτη θλίψη,
Μοιραία τραγικά λάθη, εγκληματικές παραλείψεις υποδομών.
Στα Τέμπη πάλι,
πολλοί νέοι, σε ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή.
Φτάνει…
————————————————————-
————————————————————-
Ανδρέας Βιτούλας:
Το κακό είναι τυφλό. Γι’ αυτό και είναι ερωτηματικό.
Το ερωτηματικό του κακού φτιάχνεται από μια τέλεια (.) κι ένα δρεπάνι (,).
Το ερωτηματικό του κακού είναι ο αμετάκλητος (.) δρεπανηφόρος (,) θερισμός του εφησυχασμού. Του εφησυχασμού που πάντα βρίσκει αποκούμπι στην αδιαφορία και το συμφέρον.
Και τα δύο απότοκα της υπαρξιακής και κοινωνικής …ιδιωτικοποίησης.
————————————————————-
————————————————————-
Ιωάννης Αλκιβιάδης:
Ήταν Νέοι….
Γύριζαν από τις διακοπές…. Χάθηκαν Άδικα….
Δεν χωράει ο νους…..
Τόσο μα τόσο πόνο…..
Πάλι πρωτοσέλιδο η δυστυχία…
Αχ Ελλάδα…… Ευρωπαία…??????
————————————————————-
————————————————————-
Σάκης Καρανικολόπουλος:
Δεν είναι η πρώτη φορά. Ήταν απλά θέμα χρόνου.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα από ιδιωτικοποιήσεις σιδηρόδρομων που οδήγησαν σε υποχρηματοδοτήσεις από τις εταιρείες στη συντήρηση με αποτέλεσμα δολοφονικά ατυχήματα.
Αν θέτε υπεύθυνο για το ατύχημα στα Τέμπη, ξέρετε ποιος είναι…
————————————————————-
————————————————————-
Βασιλική Μαλέα:
Δεν υπάρχουν λόγια να εκφράσεις την βαθιά οδύνη!!!
Δε γίνεται το 2023 να χάνονται έτσι οι ζωές των παιδιών μας !!!
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΝΘΕΊ!!!
————————————————————-
————————————————————-
Χρήστος Παύλου:
Οδυνηρό!!!
Το οδυνηρό είναι,οι ζωές των αθώων που χάθηκαν.
Οδυνηρό είναι που οι υπεύθυνοι δε φρόντισαν ως όφειλαν να μη συμβεί.
Οδυνηρό είναι ότι κανείς δε θα αναλάβει την ευθύνη.
Οδυνηρό είναι ότι, πάλι θα δοθεί… συγχωροχάρτι στους υπεύθυνους της τραγωδίας.
Οδυνηρή θα είναι η παρουσία των υπευθύνων της τραγωδίας, στο σημείο του εγκλήματος…
Οδυνηρή θα είναι η υποκριτική τους θλίψη,για το τραγικό γεγονός και η αποποίηση των ευθυνών τους.
Οδυνηροί θα είμαστε όλοι μας, που ενώ τους επιρριπτουμε τις ευθύνες, θα τους….ξαναψηφίσουμε…
————————————————————-
————————————————————-
Γιώργος Πάνος:
Αναρωτιέται αρχηγός κόμματος που κυβέρνησε τη χώρα για δεκαετίες, πώς είναι λέει δυνατόν να κρέμονται οι ζωές στο χέρι ενός χειριστή, όταν υπάρχουν εδώ και δεκαετίες οι τεχνικές δυνατότητες αυτοματοποίησης.
Κοινοτικά Πακέτα Στήριξης που γίναν status με μπέμπα για ρόδα και μπεμπέκες στα μπουζούκια αντί για υποδομές, χιλιάδες διορισμοί που εξασφάλισαν σε άλλους επανεκλογή και στους δημόσιους οργανισμούς την απαξίωση, καμία αξιολόγηση πουθενά, διαχωρισμός των επιχειρήσεων σε “υγιή” μέρη που πωλούνται κοψοχρονιά και σε “νοσούντα” που περνούν στον κρατικό προϋπολογισμό σαν ζημιές, μάνατζερς από λίστα νομαρχιακής επιτροπής πάντα, νεποτισμός, διαπλοκή κλπ, κλπ, κλπ, όλα αυτά είναι άγνωστα στον αρχηγό. Λίγο πριν τα πενήντα του, προσγειώθηκε στη χώρα απευθείας από τον Άρη. Δεν συναλλάχθηκε, δεν σιώπησε ποτέ, δεν αποσιώπησε τίποτα, δεν συμμετείχε, δεν συναποφάσισε.
Δεν στέκομαι στο όνομα του αρχηγού, δεν έχει άλλωστε σημασία. Ένα ακόμη προϊόν είναι και αυτός από τη μοναδική βιομηχανία που παράγει αποδοτικά και αδιάκοπα όλα αυτά τα χρόνια τα ανδρείκελα που ψηφίζουμε εγώ κι εσύ. Η χώρα είναι αυτή που θέλει η ψήφος μας. Εμείς πατάμε, χρόνια τώρα, το λάθος κουμπί.
————————————————————-
————————————————————-
Ιωάννης Σιδιρόπουλος:
«Πάρε μόλις φτάσεις»
Για τους δολοφονημένους ταξιδιώτες με το τρένο στην Ελλάδα του 2023!
————————————————————-
————————————————————-
Παναγιώτης Κώττας:
“Πάμε κι όπου βγει”
Σε μια φράση όλη η Ελλάδα .
Τραγικό.
Συλλυπητήρια στους συγγενείς των θυμάτων.
————————————————————-
————————————————————-
Σόνια Ευθυμιάδου-Παπασταύρου:
Να βάλω τραγουδιστά τα κάλαντα του Μάρτη ήθελα, αλλά πού καρδιά τώρα;;;
Τα Τέμπη και πάλι! Δυστύχημα πολύνεκρο και πάλι! Στα όμορφα Τέμπη, που όμως ο άνθρωπος με τις αβλεψίες και τα λάθη του αιματοβάφει κι ασχημαίνει…
Αχ, αυτό το θέμα της ατομικής ευθύνης, το τεράστιο και βαρύ αυτό θέμα! Ειδικά όταν αφορά ανθρώπινες ζωές! Ειδικά όταν μια λάθος κίνησή σου κόβει το νήμα της ζωής άλλων, που αμέριμνοι κι εμπιστευόμενοι την ανύπαρκτη υπευθυνότητά σου αφήνονται στα χέρια σου και στο μυαλό σου!…
Όχι, πόρισμα δε βγήκε φυσικά για τα αίτια, αλλά κοντά στον νου πως πρόκειται για ανθρώπινο λάθος. Αλλιώς πώς θα έμπαιναν τα δυο τρένα στην ίδια γραμμή; Πώς αλλιώς;
Τεράστιο το ζήτημα της ατομικής ευθύνης σε κάθε περίπτωση. Πολύ περισσότερο όταν από λάθος χάνονται ζωές πολλές αθώων… Ως ταξιδιώτες ξεκίνησαν για τον προορισμό τους, σαν τα χελιδόνια του Μαρτιού ταξίδεψαν, χωρίς να το περιμένουν, ταξίδεψαν για το επέκεινα και το αλλού… Χωρίς να το ‘χουν προγραμματίσει, δίχως να το περιμένουν… Μακάρι ο ουρανός να ‘ναι πιο φιλόξενος από τη γη απ’ όπου πέρασαν γρήγορα κι έφυγαν πρόωρα αυτοί οι ταξιδευτές της Αποκριάς και της χαράς!…
————————————————————-
————————————————————-
Γιώργος Πετκανάς:
Η πρώτη μέρα της άνοιξης έτους 2023 βρίσκει τη χώρα μας, δυστυχώς για μια ακόμη φορά, μπροστά σε μια εθνική τραγωδία… Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς για τους ανθρώπους που έχασαν τόσο άδικα προσφιλή τους πρόσωπα. Ο Θεός ας δώσει δύναμη σε όλους, με την ελπίδα να είναι το τελευταίο κακό που βιώνει η πατρίδα μας…
Και όπως κάθε πρωτομηνιά σημειώνω, με αφορμή σήμερα αυτού του τραγικού συμβάντος,
Φίλες & Φίλοι,
Να έχετε ότι αγαπάτε &
Να αγαπάτε ότι έχετε!
Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Και σίγουρα σύντομη..
Συγχωρέστε – Αγαπήσετε τον πλησίον
————————————————————-
————————————————————-
Νίκος Παύλου:
Είμαστε για κλάματα…
Ολόκληρη η Γαλλία με επτά δις.Ευρώ αναβάθμισε το σιδηροδρομικό της δίκτυο.
Στην Ελλάδα ( με πολύ μικρότερο δίκτυο) ξοδεύτηκαν 15 δις. Ευρώ και ακόμα δεν ολοκληρώθηκε !!!!
Το 2019 μας τιμώρησε η Ευρώπη με 2000000 για την καθυστέρηση της αναβαθμίσεις και το 2023 είμαστε στο ίδιο σημείο!!
Κλαίμε και θρηνούμε σήμερα τον άδικο χαμό νέων ανθρώπων αλλά από αύριο θα τα ξεχάσουμε όλα.
Από αύριο όλοι θα είμαστε χωρίς ευθύνες, λαός και πολιτικοί!!!
————————————————————-
————————————————————-
Βάσω Λιάλη:
Όχι παιδιά.
Δεν είναι τραγωδία.
Δεν είναι τραγωδίες.
Είναι όλα εκείνα τα δυσλειτουργικά συστήματα και υποσυστήματα που οδηγούν στην παραγωγή επικίνδυνων, βλαβερών και εγκληματικών κοινωνιών, που διαιωνίζονται, συγκαλύπτουν και υποκινούν. Κάποια στιγμή όμως η δυσωδία ξεμπροστιάζεται, αναδύεται. Αρκεί πια να έχεις καθαρά και ανοιχτά, πνεύμα και μυαλό, για να τη μυρίσεις, να την αναγνωρίσεις και να την απωθήσεις από σένα, μπας και διατηρήσεις τον εαυτό σου άθικτο.
Λυπάμαι.
Φοβάμαι.
————————————————————-
————————————————————-
Άρτεμης Φραδέλου:
Φοβάσαι πια να ξυπνήσεις
δεν ξέρεις ποιά είδηση θα λάβεις σήμερα
ποιό δυστύχημα, ποιά κατάρρευση,
ποιά καινούρια απογοήτευση.
————————————————————-
————————————————————-
Γιώργος Διγκόλης:
Η ζωή έχει τους δικούς της κανόνες.
Τώρα που, ακόμη, γίνεται προσπάθεια απεγκλωβισμού, διάσωσης, φροντίδας και περίθαλψης ανθρώπων που ταξίδευαν με το τρένο που ενεπλάκη στο δυστύχημα και κυρίως όταν όλη η Ελλάδα πενθεί, δε χωράνε δηλώσεις για απόδοση ευθυνών και για πολιτική καπηλεία.
Αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι ακόμη…
Τώρα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συλληπηθούμε και να στηρίξουμε ψυχολογικά όσους έχουν χάσει δικούς τους ανθρώπους, να ευχηθούμε γρήγορη και ανώδυνη ανάρρωση στους τραυματίες και να ελπίζουμε ότι δεν θα αυξηθεί άλλο ο αριθμός των νεκρών.
