Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη για το νερό, το οποίο έρχεται προς ψήφιση στη βουλή την ερχόμενη εβδομάδα, ακυρώνει αποφάσεις του ΣτΕ και αντιβαίνει στο Σύνταγμα, υποστηρίζει μιλώντας στο tvxs.gr ο Γιώργος Αυγερόπουλος.
Ο καλός συνάδελφος, γνωρίζει σε βάθος το θέμα καθώς έχει κάνει εκτεταμένη έρευνα γύρω από τα τραγικά αποτελέσματα της ιδιωτικοποίησης του νερού διεθνώς στο ντοκιμαντέρ του «Μέχρι την τελευταία σταγόνα». Στη συνέντευξη που ακολουθεί, επισημαίνει με ποιον τρόπο ανοίγει ο δρόμος προς την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου αγαθού, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για όσα θα έρθουν αν υπερψηφιστεί το νομοσχέδιο και διερωτάται με νόημα:
«Σύμφωνα με το Σύνταγμα αλλά και με τις αποφάσεις του ΣτΕ, στον τομέα της υδροδότησης της χώρας δεν νοείται ούτε η ύπαρξη αγοράς, ούτε η δραστηριοποίηση κερδοσκοπικών επιχειρήσεων, ώστε να απαιτείται η ρύθμισή τους από Ανεξάρτητη Αρχή….Για κάτι που δεν πουλιέται, το νερό, οι δημόσιες υπηρεσίες ύδρευσης, η κυβέρνηση φτιάχνει Αγορά και βάζει και ρυθμιστή της αγοράς! Και ας μη πουλιέται τίποτα. Και οι ίδιοι ορκίζονται πως δεν πωλείται τίποτα. Για ποιο λόγο λοιπόν φτιάχνεται η αγορά;»
Το νομοσχέδιο που φέρνει προς ψήφιση η κυβέρνηση ανοίγει τελικά την πόρτα στην ιδιωτικοποίηση του νερού και με ποιον τρόπο;
Όσοι παρακολουθούμε στενά τις απόπειρες ιδιωτικοποίησης των δημόσιων εταιρειών ύδρευσης στην Ελλάδα, πιστεύουμε πως είναι άλλη μια προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση. Ίσως μια από τις πιο σημαντικές. Αλλά για να καταλάβει ο κόσμος αυτό το πολύπλοκο και συνάμα τόσο κρίσιμο ζήτημα, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Ωστόσο το Συμβούλιο της Επικρατείας με διαδοχικές αποφάσεις του, έκρινε πως κάτι τέτοιο είναι απολύτως παράνομο και αντισυνταγματικό, καθώς το Σύνταγμά μας προβλέπει πως οι εταιρείες ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου. Το ΣτΕ μάλιστα αναγνωρίζοντας τη ζωτική σημασία του νερού και την διαφοροποίησή του από κάθε άλλο «προϊόν» της αγοράς, ακύρωσε πρόσφατα ως παράνομη και αντισυνταγματική την ένταξη της ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο.
Πως αντέδρασε η κυβέρνηση; Ακύρωσε με νόμο την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας! Με άλλα λόγια ενώ η δικαιοσύνη απεφάνθη πως οι εταιρείες ύδρευσης θα πρέπει να παραμείνουν σε δημόσιο έλεγχο γιατί έτσι ορίζει το σύνταγμα της χώρας, η κυβέρνηση απλώς την αγνόησε, την ακύρωσε, και συνεχίζει να έχει τις εταιρείες ύδρευσης Αθήνας και Θεσσαλονίκης προς πώληση σε ιδιώτες. Εδώ φυσικά προκύπτουν ερωτήματα σχετικά με το κράτος δικαίου στη Ελλάδα και τη διάκριση εξουσιών. Μπορούν κυβερνήσεις να εφαρμόζουν επιλεκτικά δικαστικές αποφάσεις κατά την αρεσκεία τους; Είναι η ιδεοληψία της νεοφιλελεύθερισμού ότι «το κράτος δεν πρέπει να έχει ούτε περίπτερο», όπως μου έλεγε ο Άδωνις Γεωργιάδης και η Μιράντα Ξαφά, ισχυρότερο από το Σύνταγμα της χώρας;
Και ενώ λοιπόν οι νομικές ομάδες που υπερασπίζονται το νερό τρέχουν να υποβάλλουν αίτηση συμμόρφωσης, να υποχρεώσουν δηλαδή με δικαστική απόφαση την κυβέρνηση να εφαρμόσει την απόφαση του ΣτΕ (!), η κυβέρνηση προχωρά ακόμα πιο πέρα: Κατεβάζει νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο οι κρατικές αρμοδιότητες ρύθμισης και ελέγχου όλων των φορέων παροχής της δημόσιας υπηρεσίας ύδρευσης και αποχέτευσης της χώρας αφαιρούνται από το αρμόδιο Υπουργείο και ανατίθενται στην ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), που μετονομάζεται σε «Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων».
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη;
Η συνεχεια στο Tvxs.gr
