σείς που κάνατε σημαία την συναλλαγή και τώρα κομπορρημονείτε,
να δούμε αύριο ―όταν θα σχίζουν, φύλλο, το πέπλο της
υποκρισίας σας οι διαδηλωτές, όταν θα αποκαλύπτουν, ήλιος,
τον ανδριάντα της αναλγησίας σας οι μαθητές, όταν θα σας
διαπομπεύουν, χύδην, στο δρόμο στρατιές― τί στην ευχή
θα βρείτε να τους πείτε;
(τί θέλουν πάλι τα κωλόπαιδα;)
Ήταν ανάγκη, τί το θέλατε; Μήπως δεν ξέρατε ότι είστε: Άνδρείοι λόγω δειλίας, σώφρονες λόγω αβελτηρίας, ενάρετοι λόγω ακολασίας, πολιτικοί λόγω φιλαργυρίας, πιστοί λόγω παιδεραστίας;
Εκτός κι αν δεν γνωρίζατε ότι χωρίς αυτογνωσία δεν υπάρχει τραγωδία, βέβαια, οπότε, πάσο, τί να πω!*
*Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή “ΕΠΊ των ΉΛΩΝ”
