Το νόημα του κόσμου και η Ελλάδα (του Μητροπολίτη κ. Καλλινίκου)

Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος Ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί καί ἀγαπητά μου παιδιά,

Ἑορτάζοντες μέ εὐγνωμοσύνη τόν Εὐαγγελισμό τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ψάλλουμε: «Βουλήν προαιώνιον ἀποκαλύπτων σοι, Κόρη, Γαβριήλ ἐφέστηκε σέ κατασπαζόμενος καί φθεγγό­μενος…», τό ὁποῖο σημαίνει: «Ἀποκαλύπτοντάς σου, Κόρη (Παναγία), τήν προαιώνια βουλή-σχέδιο (τοῦ Θεοῦ), ἔφθασε ὁ Γαβριήλ (ὁ Ἀρχάγγελος) χαιρετώντας σε καί λέγοντας…».

Ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ ἀπεστάλη ἀπό τόν Θεό πρός τήν Παρθένο Μαρία, γιά νά τῆς μεταφέρει τήν προαιώνια βουλή, τό προαιώνιο σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο καί τόν κόσμο, δηλαδή ἀπεστάλη νά εὐαγγελιστεῖ τήν ἐνσάρκωση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ. Τῆς μετέφερε τό μήνυμα ὅτι μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα θά συλλάβει καί θά γεννήσει Υἱό, ὁ ὁποῖος θά εἶναι ὁ Σωτῆρας τῶν ἀνθρώπων.

Σύμφωναμέ τήν θεολογία τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ Εὐαγγε­λισμός, ἡ Σάρκωση τοῦ Λόγου, ἀποτελεῖ τό κέντρο τῆς ἱστορίας καί τόν σκοπό τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου. «Ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ εἶναι τό προηγούμενο θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ τελικός σκοπός τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου».

Ὑπό τό φῶς τῆς ἀλήθειας αὐτῆς, ὁ κόσμος λαμβάνει τό νόημά του, καί ὅλα ὅσα γίνονται σέ αὐτόν λαμβάνουν τό νόημά τους, καί τίποτε δέν μένει στήν σύγχυση καί τήν ἀπώθηση.

Ἀκριβέστερη πυξίδα πορείας γιά τήν ἀνθρωπότητα ἀπό τήν ἀλήθεια ὅτι ὁ σκοπός τῆς δημιουργίας εἶναι ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἐξ αὐτῆς υἱοθεσία καί θέωση τοῦ ἀνθρώπου δέν ὑπάρχει. Καί αὐτή εἶναι ἡ πυξίδα τῆς Ἐκκλησίας μας καί εἶναι μακάριος κάθε ἄνθρωπος πού τήν γνωρίζει καί τήν ἀκολουθεῖ.

Ὁ ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος, ἀνάμεσα σέ ἄλλους μεγάλους Πατέρες καί θεολόγους, παρουσιάζει τά ἀποτελέ­σματα τοῦ Εὐαγγε­λισμοῦ στόν κάθε ἄνθρωπο, πού ζεῖ ἐκκλησιαστική ζωή. Ἀφοῦ ἀναλύει τίς σχετικές ἀναφορές τῆς Καινῆς Διαθήκης γιά τόν Νέο Ἀδάμ, τόν Χριστό, γράφει γιά τήν εὐεργεσία τῆς Ἐνσάρκωσης τοῦ Λόγου:

«Ὁ Χριστός κατά τήν ψυχή καί τό σῶμα ἐχρημάτισε τέλειος ἄνθρω­πος, ὅμοιος μέ ἐμᾶς σέ ὅλα, ἐκτός ἀπό τήν ἁμαρτία. Καί μεταδίδοντας σέ μᾶς πού πιστεύουμε σέ Αὐτόν ἀπό τήν θεότητά Του, μᾶς ἀπεργάζεται συγγενεῖς Του κατά τήν φύση καί οὐσία τῆς θεότητάς Του.

Καί πρόσεξε, παρακαλῶ, τό καινό καί παρά­δοξο τοῦ μυστηρίου. Ἔλαβε ἀπό ἐμᾶς ὁ Θεός Λόγος τήν σάρκα πού δέν εἶχε κατά τήν φύση καί ἔγινε ἄνθρωπος, πράγμα πού δέν ἦταν. Μεταδίδει σέ αὐτούς πού πιστεύουν σέ Αὐτόν τήν θεότητά Του, τήν ὁποία κανείς οὔτε ἀπό τούς ἀγγέλους οὔτε ἀπό τούς ἀνθρώπους ἀπέκτησε ποτέ. Καί γίνονται κατά θέση καί κατά χάρη θεοί, πράγμα πού δέν ἦσαν.

Ἔτσι τούς χαρίζει τήν ἐξουσία νά γίνουν παιδιά τοῦ Θεοῦ, γι᾽ αὐτό καί ἔγιναν καί ἔτσι πάντοτε γίνονται καί οὐδέποτε θά παύσουν νά γίνονται (παιδιά τοῦ Θεοῦ)».

Οἱ Ἕλληνες, ὅπου γῆς, ἀπό τότε πού βαπτίσθηκαν Χριστιανοί, ἀπό τήν ἐποχή τῶν Ἀποστόλων, τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τοῦ Ἀποστό­λου Ἀνδρέα, τοῦ Ἀποστόλου Λουκᾶ, τοῦ ἁγίου Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτη, τῶν Ἀποστολικῶν Πατέρων, τοῦ Μεγάλου Ἀθανα­σίου, τῶν Καππαδοκῶν Πατέρων, γνωρίζουν πολύ καλά, βιωμα­τικά καί ἐμπειρικά, τίς μεγάλες αὐτές ἀλήθειες, ἀφοῦ πλειάδα Ἁγίων ἔχουν γευθεῖ τῶν δωρεῶν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, τῶν καρπῶν τῆς Ἐνσάρκωσης τοῦ Λόγου.

Ἡ Ρωμηοσύνη ἀνέδειξε ἀμέτρητα παιδιά τοῦ Θεοῦ, πού ἀναζήτησαν καί ἔλαβαν τά ἀγαθά τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, ἔλαβαν τήν υἱοθεσία καί τήν «ἀγένητη γέννηση».

Οἱ πρόγονοί μας, φιλοσοφημένοι καί εὐσεβεῖς ἀπό τήν ἐμφάνισή τους στήν ἱστορία,ἰδίως ἀπό τότε πού γνώρισαν τήν ὑψίστη φιλοσοφία, πού εἶναι ἡ γνώση καί ἡ ἀγάπη τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ,τῆς Σοφίας τοῦ Πατέρα, τῆς Ἁγια-Σοφιᾶς, πού ἐνσαρκώθηκε καί ἔγινε ἄνθρωπος,γνώριζαν καλῶς ποιός εἶναι ὁ σκοπός τῆς δημιουργίας μας καί ὁ σκοπός τοῦ ἀνθρώπου.

Μέσα ἀπό αὐτή τήν ὕψιστη γνώση, βαδίζουμε τήν ἱστορική μας πορεία, μέ γενναιότητα, ἀφοβία, σεβασμό, ἀγάπη, ταπεί­νωση, ἐλπίδα καί καύχηση.

Γι᾽ αὐτό καί στά νεώτερα χρόνια, οἱ ἀγωνιστές τοῦ 1821συνέδεσαν τήν πολυπόθητη πολιτική μας ἐλευθερία, συνέδεσαν τό εὐαγγέλιο τῆς ἐλευθερίας μας, μέ τό κατ᾽ ἐξοχήν καί πρῶτο καί προαιώνιο Εὐαγγέλιο τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, τό ὁποῖο μετέφερε ὡς προαιώνια βουλή ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ στήν Κυρία Θεοτόκο.

Καί ὁ σύνδεσμος αὐτός, 25^ης Μαρτίου ὡς Ἐθνικῆς Ἑορτῆς καί Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου εἶναι καί παραμένει ἀκατάλυτος. Καί ὅποιος προσπαθεῖ νά τόν διαρρήξει δέν προσφέρει καλές ὑπηρεσίες στήν ἱστορία μας.

Γιατί ἕνα στοιχεῖο τῆς ταυτότητάς μας εἶναι ἡ ἀγάπη μας πρός τήν Κυρία Θεοτόκο, τήν Μητέρα τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία εἶναι καί δική μας Μητέρα.

Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου εἶναι ἡ πυξίδα καί τῆς ἱστορίας καί τῆς μελλοντικῆς μας πορείας. Χωρίς τήν ἱστορική καί θεολογική αὐτή πυξίδα, πλανώμαστε ζητώντας διέξοδο σέ ἐναλλασ­σόμενες καί ἀεί ἀποτυγχάνουσες κοσμοθεωρίες.

Χωρίς τήν πυξίδα αὐτή, «μᾶς ἀγοράζουν καί μᾶς πωλοῦν», κατά τό κοινῶς λεγόμενον. Μᾶς ἀγοράζουν καί μᾶς πωλοῦν οἱ «ἔμποροι τῶν Ἐθνῶν», πού στίς ἡμέρες μας ἐμπορεύονται τά Ἔθνη μέσα ἀπό τόν πολιτιστικό καί οἰκονομικό πόλεμο, σβήνο­ντας καί ξαναγρά­φοντας τήν ἱστορία καί τήν θεολογία.

Ὅμως, ἔχουμετεράστια ἐφόδια μέσα ἀπό τήν Ἑλλη­νική Γραμμα­τεία καί τήν Ἑλληνική Ἱστορία. Καί ἐλπίζου­με στήν γενναιότητα τῶν συγχρόνων θεολόγων καί ἱστορικῶν, νά ὑπεραπιστοῦν τήν θεολογική καί ἱστορική ἀλήθεια, μέ ὁποιο­δήποτε τίμημα, ὅπως οἱ Ἥρωες τοῦ 1821 ὑπερασπίστηκαν τήν ἐλευθερία μας μέ ὁποιοδήποτε τίμημα.

Ὁ κόσμος προσπαθοῦσε, προσπαθεῖ καί πάντα θά προσπαθεῖ νά αὐτοθεοποιηθεῖ, νά θεοποιήσει τίς ἱκανότητες τοῦ ἀνθρώπου καί νά γίνει ἀφ᾽ ἑαυτοῦ του θεός. Αὐτό φαίνεται ἔντονα στίς διάφορες κοσμοθεωρίες, πού ἀρνοῦνται νά πιστέψουν ἄλλον δημι­ουργό ἀνώτερο ἀπό τόν ἄνθρωπο, ἀλλά προτείνουν ὡς δημιουργό τοῦ κόσμου διάφορες ἀπρόσωπες ἐνέργειες, θεούς κατασκευ­ασμένους στά μέτρα τοῦ ἀνθρώπου, ἄψυχες ὕλες, τυ­χαῖες ἐξελίξειςκ.ο.κ. Αὐτό ἀποτελεῖ μιά κατ᾽ ἐξοχήν ἀλαζονική στάση τοῦ ἀνθρώπου, πού θέτει τόν ἑαυτό του καί τήν σκέψη του πάνω ἀπό τόν Δημιουργό του καί Δημιουργό τοῦ κόσμου.

Ἡ Ἐκκλησία μας μέσα στήν ἱστορία συνεχίζει νά κηρύττει τήν ἀλήθεια γιά τό νόημα τοῦ κόσμου. Ἡ Ἐκκλησία μας γεννᾶ καί θά γεννᾶ καί ποτέ δέν θά παύσει νά γεννᾶ παιδιά τοῦ Θεοῦ καί τῆς Θεοτόκου, κατά Χάριν θεούς, πού θεο­ποι­οῦνται ὄχι ἀφ᾽ ἑαυτοῦ τους, ἀλλά μέ τήν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, καί εἶναι παιδιά ἐλευθερίας,ταπεί­νωσης, ἀγάπης, πίστης, ἐλπίδας,σύνεσης, σοφίας, ἀληθείας, δικαιο­σύνης, ἀθανασίας.

Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου εἶναι καί ὁ Εὐαγγελισμός τοῦ Γένους τῶν ἀνθρώπων καί εἶναι ὁ Εὐαγγελισμός τοῦ Γένους μας. Εἶναι Εὐαγγελισμός πού ὑπερβαίνει ὅλες τίς ψευδεῖς, τρομοκρατικές, ἐπιφανειακές, ἀνόητες εἰδήσεις πού καλύπτουν σήμερα ὡς σκοτεινό πέπλο τήν γῆ μας. Ὁ Εὐαγγελισμός ὑπερβαίνει ἀκόμη καί αὐτές τίς φοβερές ἀκοέςπολέμων καί θανάτων καί φανερώνει τό νόημα τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρώπου.

Αὐτή τήν προαιώνια Βουλή εὔχομαι, ἀγαπητοί ἀδελφοί, νά ἔχουμε πάντα, καί ὡς ἄτομα καί ὡς γένος, σταθερή πυξίδα στήν πορεία μας στήν ζωή καί τήν ἱστορία, μέ τίς εὐχές καί τήν εὐλογία τῆς Κυρίας Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας.

Μέ θερμές πατρικές εὐχές καί ἀγάπη

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Καστορίας Καλλίνικος

imkastorias.gr