Τήν Τρίτη 25 Ἀπριλίου, ἐπισκέφθηκα τόν Δῆμο Ἀμυνταίου, στόν ὁποῖο ὑπάγονται διοικητικά δέκα χωριά – Ἐνορίες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καστοριᾶς.
Ἐκτός ἀπό τό Δημαρχεῖο καί κάποιους ἄλλους προορισμούς, ἐπισκέφθηκα καί τό Κέντρο Φυσικῆς Ἰατρικῆς καί Ἀποκατάστασης (ΚΕΦΙΑΠ) Ἀμυνταίου, μετά ἀπό πρόσκληση ἑνός ἀσθενοῦς, τοῦ Ν.Μ., ἀπό τό Ἄργος Ὀρεστικό.
Τό Κέντρο Φυσικῆς Ἰατρικῆς καί Ἀποκατάστασης Ἀμυνταίου εἶναι μιά δημόσια δομή πού ὑπάγεται στό Νοσοκομεῖο Φλώρινας καί περιθάλπει ἀσθενεῖς μέ κινητικά προβλήματα, μετά ἀπό σοβαρές ἀσθένειες, ἀκρωτηριασμούς, ἐγκεφαλικά κλπ.
Ἔχει Διευθυντή καί ὑπεύθυνους Ἰατρούς, ὅπως τήν φυσίατρο κ. Ἀγγελική Σταυριανοῦ, ἡ ὁποία μᾶς ὑποδέχθηκε ἐνθέρμως καί μᾶς ξενάγησε στό κτίριο, φυσιοθεραπευτές καί νοσηλευτικό προσωπικό.
Ἡ δυναμικότητά του εἶναι δυνητικά 130 κλίνες, ἀλλά μέ βάση τό προσωπικό πού ἀπασχολεῖ περιθάλπει 30 μέ 35 ἀσθενεῖς.
Ἔχει σύγχρονους θαλάμους μέ σύγχρονο ἐντυπωσιακό ἐξοπλισμό.
Τό σημαντικό εἶναι ὅτι περιθάλπει ὅλους τούς ἀσθενεῖς πού ἔχουν ἀνάγκη τήν ἐξειδικευμένη ἰατρική φροντίδα του, ἀνεξαρτήτως οἰκονομικῆς κατάστασης ἤ ἀσφάλισης.
*
Ἡ πρώτη μου ἔκπληξη ἦταν τό ἴδιο τό κτίριο, ἕνα ἀπό τά λίγα παρόμοια Δημόσια κτίρια στήν Ἑλλάδα, μέ ἐντυπωσιακές διαστάσεις καί ἐγκαταστάσεις.
Ἡ δεύτερη ἔκπληξή μου ἦταν ὅταν ὁ Ν.Μ., ὁ ὁποῖος μέ εἶχε καλέσει καί γνώριζα μόνο ἀπό τηλεφώνου, μέ ὑποδέχθηκε μέ τό ἀναπηρικό ἀμαξίδιό του κρατώντας μιά μεγάλη εἰκόνα τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης, τήν ὁποία θεωρεῖ προστάτιδά του.
Μέ ὁδήγησε στήν αἴθουσα ψυχαγωγίας, ὅπου μιά πλευρά ἔχει διαμορφωθεῖ σέ προσκυνητάρι – ἐκκλησάκι, μέ τόν τίμιο Σταυρό καί πολλές εἰκόνες.
Ἐκεῖ μέ περίμενε ἄλλη μεγάλη ἔκπληξη, ἀφοῦ μετά ἀπό μιά σύντομη ὁμιλία γνωριμία μέ τήν φυσίατρο, γέμισε ἡ αἴθουσα μέ ἀσθενεῖς, περί τούς εἴκοσι, ὅλοι σέ ἀναπηρικά ἀμαξίδια, μέ κινητικά προβλήματα ἀπό διάφορες αἰτίες καί ἀσθένειες.
Τούς ἀσθενεῖς συνόδευαν νοσηλευτές, οἱ ὁποῖοι ἔδειχναν τό ἀμέριστο ἐνδιαφέρον καί τήν ἀγάπη τους, καί οἱ ἀσθενεῖς φαίνονταν ὅτι ἔνοιωθαν αὐτήν τήν φροντίδα καί εὐχαριστοῦσαν γι᾽ αὐτό.
Ψάλαμε μαζί τό Χριστός ἀνέστη καί ἄλλα ἀναστάσιμα τροπάρια καί ἀπολυτίκια, τσουγκρίσαμε τά κόκκινα αὐτά καί κατόπιν παροτρύνσεως τῆς φυσιάτρου, τούς ἀπηύθυνα λόγο παρακλήσεως, καί ἀρκετοί μοῦ ἀνοίχθηκαν καί μοῦ διηγήθηκαν τόν πόνο τους.
Ὁ Ν.Μ. ἐξέφραζε μέ κάθε τρόπο τήν χαρά του, παρότρυνε τούς ἄλλους ἀσθενεῖς νά ψάλλουν καί τούς ἔδινε θάρρος, κάτι πού κάνει καθ᾽ ὅλη τήν διάρκεια τῆς νοσηλείας του ἐκεῖ.
Κάθε ἡμέρα ψάλλει τούς χαιρετισμούς στήν Κυρία Θεοτόκο καί μιλάει μέ τούς ἄλλους «συναδέλφους» του ἀσθενεῖς, μέ σκοπό νά τούς στηρίζει καί νά ἐλαφρύνει τόν πόνο τους.
Μάλιστα ἔχει ζητήσει, ὅταν ἀποκατασταθεῖ ἡ κινητικότητά του, νά πηγαίνει στό Κέντρο γιά νά βοηθᾶ ἐθελοντικά.
Ὁ Ν.Μ. φόρεσε τό πρόσθετο μέλος πού εἶχε παραλάβει ἐκεῖνες τίς ἡμέρες, γιά νά μέ ξεπροβοδίσει ὄρθιος καί ψάλλοντας τήν φήμη μου!
*
Ἔφυγα ἀπό τό Κέντρο -τό ὁποῖο εἶναι ἴσως γιά πολλούς ἄγνωστο- βαθειά ἐντυπωσιασμένος ἀπό τήν προσφορά του πρός τούς συνανθρώπους μας καί ἀπό τό μεγάλο φορτίο πόνου πού σηκώνουν ὅλοι οἱ ἰατροί, νοσηλευτές καί ἐργαζόμενοι.
Ἀλλά καί βαθειά ἐντυπωσιασμένος ἀπό τήν δύναμη καί τήν πίστη τῶν ἀσθενῶν, πού ἔχουν περάσει τόσα πολλά στήν ζωή τους, καί καθηλωμένοι κινητικά ἀντλοῦν σέ αὐτές τίς δύσκολες στιγμές δύναμη καί ἔμπνευση καί ἀγάπη ἀπό τόν Ἐσταυρωμένο καί Ἀναστημένο Χριστό καί ἀπό τούς Ἁγίους Του.
Στίς ἡμέρες μας ὁ πόνος τέτοιων ἀσθενειῶν, πού πολλές φορές συνοδεύονται ἀπό συνθῆκες μοναξιᾶς, εἶναι μεγάλος καί ἔντονος καί οἱ Δημόσιες Δομές μέ τέτοια στελέχωση καί γνώση ἀποτελοῦν ὀάσεις ἰάσεως καί παρακλήσεως καί μακάρι νά τυγχάνουν τῆς προσοχῆς τῆς Πολιτείας, ὥστε νά ἀποδίδουν τό μέγιστο τῶν δυνατοτήτων τους, πρός ὄφελος τοῦ λαοῦ.
Ἕνωσα τίς εὐχές καί τίς εὐχαριστίες μου μέ τίς εὐχές τῶν ἀσθενῶν καί τούς εὐλόγησα ὅλους ἀπό καρδίας.
