Ενώ απομένουν λιγότερο από δύο εβδομάδες μέχρι τις εκλογές της 21ης Μαΐου και τα τρία πρώτα κόμματα της επόμενης Βουλής, (δημοσκοπικά ξεπερνούν το 75% της προτίμησης του εκλογικού σώματος), έχουν αποφύγει να πάρουν θέση, σε κρίσιμα ζητήματα εργασιακών σχέσεων για το σύνολο των επιχειρήσεων και ειδικά των επιχειρήσεων εστίασης.
Η φράση «ΜΗ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ», απουσιάζει εντελώς από τα προγράμματα των δυο κομμάτων της αντιπολίτευσης ενώ το κυβερνών κόμμα. υπόσχεται μείωση του μη μισθολογικού κόστους το 2025 κατά 1%.
Την ίδια στιγμή πλειοδοτούν στην αύξηση του κατώτατου μισθού που θα δώσουν οι επιχειρήσεις.
Για την αποφυγή παρερμηνειών η αύξηση στον μισθό των εργαζομένων είναι θεμιτή με πολλαπλά οφέλη για όλους.
Σήμερα το μη μισθολογικό κόστος των επιχειρήσεων είναι μεγαλύτερο από αυτό που είχαν το 2019, αφού η αύξηση κατά 20% στον ονομαστικό μισθό ήταν μεγαλύτερη της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών.
Σημειώνουμε πως η τελευταία μόνο αύξηση του κατώτατου μισθού αύξησε το μη μισθολογικό κόστος κατά 9,6% μεσοσταθμικά.
Ειδικά για τις επιχειρήσεις εστίασης, ο συνδυασμός της έντασης της εργασίας και η εφαρμογή αναχρονιστικών νόμων σε μια δραστηριότητα 365 ημερών τον χρόνο, προκαλεί ακόμα μεγαλύτερο κόστος.
Αναμένουμε και απ’ τα τρία κόμματα, όπως και απ’ το σύνολο των κομμάτων, να πάρουν επιτέλους θέση συνολικά για τις εργασιακές σχέσεις στον κλάδο της εστίασης και του τουρισμού.
Ας μιλήσουμε με ειλικρίνεια και με προτάσεις για όρους όπως:
Μη μισθολογικό κόστος
Ψηφιακή κάρτα εργασίας
Συλλογικές συμβάσεις εργασίας
Τεκμαρτά ημερομίσθια
Εισφορές για Δώρο Χριστουγέννων, δώρο Πάσχα
Επίδομα αδείας
Ειδικότητα επισιτισμού
Είναι αδιανόητο να οραματιζόμαστε την Ελλάδα του 2030 με πρακτικές περασμένων δεκαετιών, μη εστιάζοντας στις σύγχρονες ανάγκες.
