Πριν πολλά χρόνια (θα το θυμούνται οι μεγαλύτεροι) συναντούσαμε στα αστικά λεωφορεία πινακίδες “Απαγορεύεται το πτύειν”. Όταν σταμάτησαν να υπάρχουν αυτές οι πινακίδες κάναμε ένα βήμα προς τον πολιτισμό. Στα λεωφορεία των ΚΤΕΛ υπήρχε η πινακίδα “Απαγορεύεται το κάπνισμα”. Όταν έφυγαν αυτές οι πινακίδες, επίσης κάναμε ένα βήμα προς τον πολιτισμό (αν και για το συγκεκριμένο θέμα -το κάπνισμα-παλεύουμε χρόνια να το κάνουμε πράξη, γιατί συνεχίζεται σε πολλούς χώρους πριν ή και μετά τις βραδινές ώρες).
Όταν σταματήσουμε να επισκεπτόμαστε τα βουλευτικά γραφεία και τους πολιτικούς χώρους για ίδιον όφελος και γενικότερα “για τα δικά μας παιδιά”, θα έχουμε κάνει ένα βήμα όχι μόνο προς τον πολιτισμό, αλλά προς την δικαιοσύνη, την αξιοκρατία, την ανάπτυξη αυτού του τόπου και κυρίως για το μέλλον των παιδιών μας .
Πόσο περήφανος νιώθω για την πορεία των παιδιών μου που παρότι είναι μακριά μας (δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό) έχουν χαράξει τη δική τους αυτόνομη πορεία.
