Η μεγάλη λύπη του ανθρώπου που αφουγκράζεται με αγωνία τα πράγματα σήμερα, έχει να κάνει με το πόσο εύκολα ανέχεται ο κοινωνικός ιστός την διαφθορά, ατόμων και θεσμών, πόσο έχει εισέλθει στην συνείδηση του ατόμου το προσωπικό συμφέρον και το έχει καταστήσει πρωταρχικής σημασίας σκέψη, και το πόσο η αδιαφορία για τους αδύναμους, για εκείνους που βρίσκονται κοντά στην όχθη και ακροβατούν λαχανιασμένοι, πόσο αυτή η αδιαφορία είναι κυρίαρχο συναίσθημα στην ψυχή πάμπολων συνανθρώπων μας.
Έχει το δικό του κόστος αυτό και το πληρώνουν με το νεκρωμένο τους συναίσθημα, με την ανύπαρκτη χαρά, και με έναν αφόρητο κυνισμό. Ώρες- ώρες νομίζω πως πρόκειται για βαμπίρ που έχουν μεγαλώσει οι κυνόδοντές τους και ψάχνουν για ανθρώπινο αίμα.
Γιαυτο σας λέω. Όταν πάτε να ψηφίσετε, μην σκέφτεστε μόνο τον εαυτό σας.
Σκεφτείτε τον πιο αδύναμο και αναγκεμένο συνάνθρωπό σας, και ψηφίστε γιαυτόν.
Που αύριο, δεν θα υπάρχει δημόσιο νοσοκομείο για να τον γιατρέψει, αξιοπρεπές σχολείο για να σπουδάσουν τα παιδιά του, φύση καταπράσινη χωρίς καταστροφικές παρεμβάσεις από κερδοσκόπους για όλους μας.
Και εσείς οι νέοι. Ψηφίστε. Δείξτε μας την δική σας γνώμη, πέστε μας πώς τον θέλετε τον κόσμο. Φωνάξτε δυνατά με την συμμετοχή σας στις εκλογές. Μην αφήνετε την αποχή να σας καταδικάσει.Μην αφήνετε τις πεποιθήσεις των γονιών σας να επηρεάζουν την δική σας διαύγεια σκέψης.
Η ψήφος μας, όλων μας, (ακόμα,) έχει δύναμη. Έχουμε αυτό το δικαίωμα στα χέρια μας, αυτό το ισχυρό αδιαπραγμάτευτο πλεονέκτημα που το τρέμουν και το χρειάζονται σαν διψασμένοι.
