Τα μοναδικά επιτεύγματα του Γιόχαν Κρόιφ ως ποδοσφαιριστής και προπονητής της Μπαρτσελόνα τον μετέτρεψαν σε μία από τις προσωπικότητες με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία της LaLiga, χάρη στις επαναστατικές του ιδέες για το παιχνίδι, αλλά και την ισχυρή προσωπικότητά. Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται για τα σημερινά δεδομένα, η Μπαρτσελόνα δεν είχε «σηκώσει» τίτλο στη LaLiga για 13 χρόνια όταν έφτασε για πρώτη φορά στο Camp Nou ως παίκτης ο «ιπτάμενος Ολλανδός» και ενώ η σεζόν 1973/74 είχε ήδη αρχίσει. Οι «μπλαουγκράνα», μάλιστα, πάλευαν εκείνο το διάστημα για την παραμονή τους, έχοντας… κατρακυλήσει στη ζώνη του υποβιβασμού. Ωστόσο, με την άφιξη του πρώην επιθετικού του Άγιαξ η Μπάρτσα όχι μόνο… αναθάρρησε, αλλά έφτασε και στον πολυπόθητο τίτλο!
Μετά από πέντε σεζόν στην Καταλονία, ο Κρόιφ μετακόμισε στη λίγκα της Βόρειας Αμερικής (NASL), φορώντας τη φανέλα των Λος Άντζελες Άζτεκς και στη συνέχεια των Ουάσινγκτον Ντίπλοματς, πριν επιστρέψει στην Ισπανία για λογαριασμό της Λεβάντε. Ωστόσο, ο Κρόιφ δεν κατάφερε να αντισταθεί στο δέλεαρ του Camp Nou, επιστρέφοντας ως προπονητής της Μπαρτσελόνα το 1990. Το αξιοσημείωτο ήταν ότι πριν την άφιξη του η ομάδα είχε κερδίσει μόνο έναν τίτλο LaLiga στις δύο δεκαετίες που μεσολάβησαν από την εποχή της πρώτης θητείας του στην Μπαρτσελόνα ως ποδοσφαιριστής.
Κατά την πρώτη του σεζόν στους «μπλαουγκράνα» ως προπονητής, ο Κρόιφ έπρεπε να σπάσει την κυριαρχία της θρυλικής ομάδας της Ρεάλ Μαδρίτης των Εμίλιο Μπουντραγκένιο, Μίτσελ και Ούγκο Σάντσες, που είχε πανηγυρίσει πέντε διαδοχικά πρωταθλήματα. Ο Ολλανδός άρχισε να δουλεύει και… ανοικοδόμησε μία ομάδα που συνδύαζε το ταλέντο των Πεπ Γκουαρντιόλα και Γκιγιέρμο Αμόρ, την σταθερή αξία των Αντονι Θουμπιθαρέτα, Τσίκι Μπεγκιριστάιν και των… πολύτιμων διεθνών Ρόναλντ Κούμαν, Μίκαελ Λάουντρουπ και Χρίστο Στόιτσκοφ.
Η νέα δύναμη της Μπαρτσελόνα αναρριχήθηκε γρήγορα στην κορυφή της κατάταξης (σ.σ. από τη 2η αγωνιστική) και παρέμεινε εκεί όλο το χρόνο, τερματίζοντας δέκα πόντους μπροστά από τη δεύτερη Ατλέτικο Μαδρίτης, κατακτώντας το 1991 το τρόπαιο της LaLiga. Οι τρεις σεζόν που ακολούθησαν ήταν η κάθε μια και πιο δραματική από την επόμενη, με τον τίτλο να καταλήγει πάντα στην Μπαρτσελόνα… Η Ρεάλ Μαδρίτης οδηγούσε την… κούρσα της βαθμολογίας μέχρι την πρότελευταία αγωνιστική των σεζόν 1991/92 και 1992/93, αλλά και τις δύο χρονιές… στραβοπατούσε απέναντι στην Τενερίφη του Χόρχε Βαλντάνο, με την Μπαρτσελόνα του Κρόιφ να κόβει τελικά πρώτη το… νήμα του τερματισμού και τις δύο αγωνιστικές περιόδους, πανηγυρίζοντας τον τίτλο.
Το φινάλε της σεζόν 1993/94 πάντως ήταν το πιο δραματικό από όλα. Η Ντεπορτίβο έπρεπε να… ματσάρει κόντρα στη φιλοξενούμενη Βαλένθια το αποτέλεσμα της Μπάρτσα εναντίον της Σεβίλλης, προκειμένου να κατακτήσει τον πρώτο τίτλο LaLiga της ιστορίας της. Με την Μπαρτσελόνα να κερδίζει 5-2 τη Σεβίλη λίγο πριν το φινάλε, η Ντεπόρ ήταν στο 0-0 και έψαχνε ένα γκολ, το οποίο άγγιξε στις καθυστερήσεις, όταν κέρδισε πέναλτι… Ο Μπεμπέτο, ο οποίος αναλάμβανε τις εκτελέσεις είχε χάσει μερικές προπονήσεις και ζήτησε να απαλλαγεί από τα καθήκοντά του, ενώ ο αντικαταστάτης του, Ντονάτο, ήταν ήδη εκτός… Έτσι ο… κλήρος έπεσε στον κεντρικό αμυντικό Μίροσλαβ Τζούκιτς, ο οποίος αστόχησε και χάρισε στη Μπαρτσελόνα τον τέταρτο διαδοχικό τίτλο LaLiga με τον πιο δραματικό τρόπο που μπορεί να φανταστεί κανείς.
Το 1992, πάντως, ο Κρόιφ είχε την τύχη να προπονήσει την πραγματική «Dream Team» της Μπαρτσελόνα, η οποία πρόσθετε στην τροπαιοθήκη της έναν τίτλο που έψαχνε χρόνια και δεν ήταν άλλος από το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών της ιστορίας της, με το διάσημο γκολ του Κούμαν στην παράταση, νικώντας την Σαμπντόρια στον τελικό του Wembley. Με την κατάκτηση του τροπαίου, οι Ισπανοί έσβησαν τις άσχημες αναμνήσεις από την απώλεια του τροπαίου, πριν από έξι χρόνια στη Σεβίλη, όταν είχαν ηττηθεί στα πέναλτι από την Στεάουα Βουκουρεστίου του Ντουγκαντάμ.
Η δυναστεία των τεσσάρων διαδοχικών ετών ήταν η πιο επιτυχημένη πορεία των «μπλαουγκράνα» στην ιστορία της ομάδας και τα τρόπαια που κατακτήθηκαν είχαν όλα την υπογραφή, τη φιλοσοφία και το στυλ παιχνιδιού του Κρόιφ. Οι ιδέες που είχε αποκτήσει από τη θητεία του στον Άγιαξ μεταλαμπαδεύτηκαν στην καταλανική πρωτεύουσα, δημιουργώντας μία νοοτροπία νικητή στην ομάδα. Μετά τη συνταξιοδότησή του ως προπονητής το 1996, ο Κρόιφ παρέμεινε στο Camp Nou, συμβουλεύοντας προπονητές σε κρίσιμα αγωνιστικά σημεία…
Το παγκόσμιο ποδόσφαιρο έπεσε σε πένθος στις 24 Μαρτίου του 2016, όταν ο Κρόιφ απεβίωσε σε ηλικία 68 ετών μετά από μάχη με τον καρκίνο, αλλά το όνομά του εξακολουθεί να προκαλεί δέος και σεβασμό…
AΠΕ
