Σε δηλώσεις στην κάμερα της εκπομπής “Στούντιο 4” της ΕΡΤ προχώρησε ο Γιάννης Αγγελάκας, με αφορμή την παρουσίαση του νέου του βιβλίου με τίτλο “Η τίγρης, το κοράκι κι ο Θεός”.
Αρχικά, ο γνωστός τραγουδιστής και μουσικός είπε πως δεν ήταν αυτός ο τίτλος του βιβλίου του και τον άλλαξε στην πορεία, εξηγώντας: “Δεν ήταν αυτός ο τίτλος στην αρχή. Όταν το πρωτοέγραφα, το ονόμαζα στο πρόχειρο “Ο παράδεισος του συγγραφέα”. Αλλά, μιλώντας με ένα παιδί που του έχω εμπιστοσύνη, μου είπε “δεν ψάχνεις να βρεις έναν άλλον τίτλο;”. Κι έτσι, σκέφτηκα να βάλω τους ήρωες σαν τίτλο: την τίγρη, το κοράκι και τον Θεό“, ενώ ανέφερε πως ο ίδιος αισθάνεται και τα τρία.
Στη συνέχεια, ο Γιάννης Αγγελάκας μίλησε για τον εαυτό του, λέγοντας: “Έχω καλή επαφή με τον εαυτό μου από την εφηβεία, από τα παιδικά μου χρόνια μέχρι τώρα. Έζησα και ζω όπως ονειρευόμουν ότι ήθελα να ζήσω όταν ήμουν έφηβος. Δηλαδή να ζω από αυτό που αγαπάω, να μην χρειάζεται να κάνω άλλα πράγματα που να με αποσπούν για να βιοπορίζομαι και κυρίως να γνωρίζω όλο και πιο βαθιά τον εαυτό μου. Τον νεαρό μου εαυτό τον βρίσκω μια χαρά, δεν θα του έλεγα τίποτα σήμερα. Είχε να περπατήσει έναν δρόμο, τον έφτασε μέχρι εδώ οπότε θα του έδινα ένα φιλάκι“.
Και πρόσθεσε: “Εντάξει, δεν ήμουν και καμιά εύκολη περίπτωση. Εκπέμπω κάποιες συχνότητες δημιουργικά, καλλιτεχνικά, όπως μπορεί να το πει ο καθένας. Το να συντονίζεται κάποιος, με αυτό που φτιάχνω, φτιάχνει μια σχέση η οποία και με γοητεύει και, επίσης, μου δίνει δύναμη και από άποψη βιοποριστική ακόμα. Νιώθω ευγνωμοσύνη για τον κόσμο που συντονίζεται με την αισθητική μου και τις δύσκολες κατά καιρούς επιλογές μου και όλα αυτά, που έκανα ό,τι ήθελα. Νιώθω ευγνωμοσύνη και αυτόν τον κόσμο και νιώθω ευγνωμοσύνη και για αυτή την σχέση. Έχω περάσει πολλά χρόνια ψάχνοντας να βρω ερημιές, να αράξω ήσυχα και μόνος. Πάντα το κάνω, ακόμα και σήμερα”.
Τέλος, σχολιάζοντας την σημερινή εποχή, ο δημοφιλής καλλιτέχνης είπε: “Εγώ δεν μπορώ να την καταλάβω γιατί την θεωρώ παρανοϊκή. Δηλαδή, δεν χωράει στο μυαλό μου όλη αυτή η παράνοια και η βλακεία που ζω, οπότε… δεν έχω να χαρακτηρίσω τίποτα, δεν ξέρω τι συμβαίνει. Δεν πιστεύω σε αυτή την κοινωνία, είναι σε παραίσθηση“. “Είμαι όμως αισιόδοξος ότι σε 2000 χρόνια θα είμαστε μια χαρά όλοι. Εντάξει, δεν είναι πολύ” κατέληξε.
