Το τέρμα μιας διαδρομής… νέα ξεκινήματα, νέες προσδοκίες, σελίδες που δεν έχουν ακόμη γραφτεί… Και προφανώς, πέρα από τους βαθμούς και τις σχολικές επιδόσεις, ο “δρόμος του καθενός” καθορίζεται -ευτυχώς-από πολλούς άλλους παράγοντες και πρωτίστως από μια αδιαμφισβήτητα σοφή “πρόνοια”…
Το ποιητικό μου κείμενο “Δελτίο Εξεταζομένου” αφιερώνεται στους μικρούς μας ήρωες, στα παιδιά που ονειρεύονται…
Δελτίο Εξεταζομένου
ολόφωτο ακρογιάλι ουρανός
Λαγαρές, ορθάνοιχτες οι λέξεις
προμάντεμα γαλανό θεότρελου καλοκαιριού
αντάρτισσες
και πάλι θα τρυπώσουν στις νυσταγμένες αίθουσες του πρωινού
για να χαράξουν κύματα ατίθασα
διαβατάρικα αλήτικα πουλιά
στα καλοστοιχισμένα σιωπηλά θρανία.
Σκεβρώνουν οι ολόστητες θωριές
πάνω απ` τις αμείλικτες γραμμές του τετραδίου
γραφίδες φαγωμένες τη λευκότητα σημαδεύουν του χαρτιού
με όνειρα, λαχτάρες, υποσχέσεις,
ρόδινα χείλη, ζουμερά, ψιθυριστά να θυμηθούν γυρεύουνε
τις ακολουθίες της κατάστεγνης, άπνοης γνώσης
και ατσάλινες λεπίδες κοφτερές
ανίδεες θα βουτηχτούν στην αβάσταχτη σκουριά
του σωπασμένου κόσμου.
«Μεθαύριο ρίχνονται στη μάχη»,
το φοβερό θα εκδώσουν ανακοινωθέν ξύλινες, αδιάφορες φωνές
κι εγώ τον χρόνο αντίστροφα μετρώ
με τα δεκαοχτώ φευγάτα καρδιοχτύπια.
Πώς η αβέβαιη φλογίτσα στο κερί ανάσαινε απαλά τα ρόδα της αυγής,
θέριευε, ξεχυνόταν η φωτιά, γινόταν ήλιος
και το κρινάκι το λιανό, χάδι δειλό του ερημικού Σεπτέμβρη
ολόλευκο πετάριζε μέσα στο θάμβος της νεογέννητης ημέρας
και άνθισε κήπος, μυρώθηκε το φως.
Γύρω-γύρω γοργόφτερα χελιδονάκια κρατούσαν τ` αλφαβητάρια αγκαλιά
να συλλαβίσουνε τραγουδιστά το θαύμα…
Πε- τώ ψη- λά βιο- λέ- τα
Σας λένε Μάριο, Ελένη, Παντελή, Αγγελική…
Θάλασσα ανέγνωρη, βαθιά, μπροστά το μέλλον μοιάζει…
Άλλοι δαμάζουν τα πελάγη με το κουπί, άλλοι με το μολύβι
και κάποιοι σφιχτά δεμένοι στον ιστό μιας λατρευτής πληγής,
μιας αλαργεμένης αγάπης.
Οι ελπίδες αρμενίζουνε στην ύλη επάνω του κακοπαθημένου σχολικού βιβλίου
μα το ωραιότερο βιβλίο σας δεν έχει γραφτεί ακόμη,
τη σκέψη στομώνει η ετυμηγορία του μελλούμενου βαθμού
μα την καρδιά την κλέβει η ετυμηγορία του μελλούμενου φιλιού…
Δρόμος σας τα δροσερά, ωραία μαϊστράλια
και φυλαχτό σας το απαλό μινύρισμα της νύχτας
μαγεμένο, χρυσό πεφταστέρι
της μάνας η χιλιάκριβη ευχή:
«Στα μεσούρανα φτάσε τον μοναδικό, δικό σου σκοπό…»
Σοφία Κλειούση. Καστοριά 28-5-2023
